24 dec: Schorriemorrie

Muziekgegevens

1) Komt allen tezamen, Gez. 18

2) ‘k Zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheid, Psalm 89:1 en 7

3) Stille nacht, LvdK143

4) Heerlijk klonk het lied der eng’len, JdH 70

5) Via Bethlehem, geen bundel

6) Witter dan sneeuw, geen bundel

7) Nu zijt wellekome, Jesu lieve Heer, Gez.14:1 en 3

8) Lofzang van Simeon

9) Op U mijn Heiland, blijf ik hopen, gez. 118 LvdK

10)Laat ieder ’s Heren goedheid loven, psalm 118: 1,7 en 14

11)Ere zij God, JdH 48

Meditatietekst

Schorriemorrie!

'Wat zegt u?'

Schorriemorrie!

'Hey, nou niet gaan schelden!'

Nee… ik dacht aan schor-wa-chamor -.

'Huh?'

Nou:….. "Schoor" is Hebreeuws, en betekent: os.

En "chamoor" betekent: ezel.

Schorriemorrie… dat is dus ossen en ezels.

In kerststalletjes ontbreken ze nooit.

Waar komen die eigenlijk weglopen?

Wij hebben de os en de ezel te danken aan Franciscus van Assisi.

Van Franciscus wordt verteld dat hij zo vol was van Jezus dat hij zelfs aan de dieren het evangelie vertelde.

En omdat Franciscus zó van dieren hield, gaf hij ze in de kerststal een plekje.

Want… hij had over de os en de ezel gelezen bij de profeet Jesaja.

Jesaja schrijft in de eerste regels van zijn bijbelboek:

"de HEER zegt: Ik heb mijn kinderen grootgebracht, maar zij zijn tegen Mij in opstand gekomen. Een rund herkent zijn meester en een ezel kent zijn voederbak, maar Israël mist elk inzicht." (Jesaja 1: 2-3).

Jesaja zegt: jullie zijn mensen, die als ossen en als eigenwijze ezels je van God niets willen aantrekken. Je gaat alle kanten op ... behalve de goede kant.

Schorriemorrie! Ossen en ezels…
Wat hadden die mensen dan toch allemaal gedaan dat Jesaja zo tegen hen tekeer gaat?

Nou, dat lees je er zo tussendoor….

Israël liet God steeds meer links liggen.

Ze gingen gewoon hun eigen gang… en dachten: wie doet me wat….!

En wat gebeurde daardoor?

Ze vonden zichzelf keurige mensen, maar…

Je leest dat… het gaat over handen die met bloed bevlekt zijn. Jullie beschermen het recht van de wees niet en jullie ver­dedigen niet de rechtszaak van de weduwe.

Helemaal fout dus.

Maar dan zegt Jesaja er nog iets bij: Al zijn je zonden rood als scharlaken, zij zullen worden wit als sneeuw. Al waren ze rood als purper, ze zullen wit worden als wol.

Die woor­den zeggen ons misschien niet zo heel veel, scharlaken, purper.

Maar dat is een doordringende verfstof, zo felrood, dat als je daar kleren mee geverfd hebt… dan verschiet het nooit van kleur, zelfs niet in de felle oosterse zon.

Scharlaken of purper­rood staat voor dat wat er nooit meer uitgaat.

Nou, dat wordt hier bedoeld.

Zo purper, zo bloedrood is het volk Israel.

En wat staat hier nou: de purperen en scharlaken zonde: wit als sneeuw, wit als wol.

Wat God dus zegt moet die mensen van die tijd in de oren geklonken hebben als iets opzienbarends!!!

Dat DAT zou kunnen veranderen!!!

Hoe kan iemand die zo vol zit met scharlaken, hoe kan iemand dan nog worden wit als sneeuw.

Kan niet!

Dat is het wonder dat God doet aan ons.

En dat is een wonder dat ons geweldig troos­ten kan.

Want, ik neem aan dat het u gaat net als mij…

Wij zijn toch keurige mensen.

Maar als je dan eerlijk kijkt hoe je leeft, denkt, doet, waar je je prioriteiten aan geeft… dan schrik je.

Dat je God geen enkele ruimte gunt. En ook de mensen om je heen niet.

Dat alles eigenlijk alleen draait om jezelf.

En kijk, je kan je leven wel beteren, maar je kan het kwaad niet ongedaan maken.

Dat verdriet dat je aangedaan hebt aan iemand, dat kun je niet terugnemen, nee... en het ver­driet dat je God aangedaan hebt, beledigingen en de pijn die je God hebt aange­daan.

We kunnen ons leven beteren, we kunnen ons omkeren, maar dat IS er toch, het is al ge­beurd, daar liggen toch feiten.

Moeten wij niet ook als wij bekeerd zijn, moeten wij dan toch niet eeuwig blijven lopen met dat wat ik ge­daan heb?

Het ver­driet, de pijn, het ongeluk aan God en aan mensen.

Ja, zo zou het zijn... en ik zou niet anders weten… als dit woord niet in de Bijbel stond.

Het is NIET zo!

God maakt het onge­daan.

Al waren uw zonden als scharlaken, niet meer eruit te krijgen, Ik maak ze wit als de sneeuw.

Dat wonder doet God… en dat mag ons geweldig blij ma­ken.

Blij dat wij juist als we beseffen dat wat er ook fout gegaan is, het is voor God als wij ons omke­ren en bij Hem komen en om genade vragen, het is voor Hem geen probleem.

Hij maakt het eens en voorgoed onge­daan.

Zo is God.

Voor hetzelfde geld had Hij dat volk bij het grof huisvuil gezet..

Toch?

Maar dat gebeurt niet.

God is trouw aan dat volk.

Hij vergeeft.

Het geheim daar­van… vieren we morgen.

En dat geheim… heet kerst.

Jesaja zegt: wij mensen: ossen en ezels…

Maar van die dieren kun je nog wat leren.

De 'sjoor' en de 'chamoor' weten waar ze het voedsel halen moeten.

Het schorriemorrie, de os en de ezel, staan… bij de kribbe van Bethlehem.

Dat is kerstfeest.

Schorriemorrie: dat zijn schurken… eigenwijze ezels.

Daar hoef je niets te verwachten.

Weet je….

Jezus is gekomen voor het schorriemorrie.

Voor het uitschot.

Ook het nette uitschot.

Een os en een ezel in een kerststal.

Jij en ik.

Eigen-wijze mensen.

Later - als Jezus de kribbe is ontgroeid - dan is Hij te vinden bij het schorriemorrie van zijn tijd.

Hij wordt omringd door hoeren en tollenaars!

"Ga heen en zondig niet meer!" zegt Hij.

Maar Jezus schrijft hen niet af.

Jezus schrijft niemand af.

Hij stuurt niemand weg.

Ook het schorriemorrie niet.

Dat kostte hem wel alles.

Jouw schuld… op Zijn nek.

En daarom ben jij welkom bij God.

Laat de os en de ezel dus maar staan in het kerstverhaal.

Want wat zij zonder woorden zeggen, klinkt duidelijk genoeg: 'Ook het schorriemorrie mag bij Jezus komen!'

“Zoals je bent ...'

'Er is plek genoeg ... ook voor u en voor jou.'

'Voor schorriemorrie is er plaats in de stal van Bethlehem.

Morgen is het kerstfeest.

'Kom dan en vier feest met Hem!