Fragment

Liefde voor Muziek/Plaatwaarde: My Generation van The Who

  1. Fragmentenchevron right
  2. Liefde voor Muziek/Plaatwaarde: My Generation van The Who

In Plaatwaarde bespreekt Marjolein van Dam deze week My Generation van The Who.

Zodra Rock ’n Roll na de Tweede Wereldoorlog Europa bereikt, schieten er overal bandjes als paddenstoelen uit de grond. De Britse The Beatles en The Rolling Stones zijn al snel de bovenliggende partijen, maar in 1964 staat er in Noord-Londen een band op die klaar is om de markt over te nemen. We hebben het natuurlijk over The Who. Hun stijl is explosief, snel, ongepolijst en vooral modern. De reguliere radiostations zitten niet op hun muziek te wachten, maar de destijds zeer invloedrijke, Britse zeezender Radio Caroline draait hun eerste nummers veelvuldig, waardoor de band een behoorlijke schare fans aan zich weet te binden.

Ongeveer een jaar na de vorming, komt de band met My Generation. Het is precies wat de titel al impliceert: een album voor  de generatie waartoe de bandleden behoren. De plaat zelf schopt het tot de 5e plaats in de Britse hitlijsten, maar het titelnummer is de echte klapper. My Generation, lijflied van een generatie, is harder dan alles wat men tot dan toe gewend is. Later zal de band daarom worden genoemd als een van de grondleggers van muziekgenres als garagerock, punkrock en zelfs heavy metal. Interessant feitje: het gestotter dat zanger Roger Daltrey in het nummer imiteert, is een verwijzing naar de manier waarop de zogenoemde mod-jeugd praat als zij de drug speed hebben genomen. The Who is een van de muzikale boegbeelden van de mod subcultuur, die dan ontzettend populair is in met name het Verenigd koninkrijk. Het gebruik van speed is iets wat veel mods doen tijdens het uitgaan.

Hun speelstijl valt niet alleen het publiek op, maar ook hun collega’s. Zo worden bands als Cream (met Eric Clapton op gitaar) zwaar beïnvloed door de explosiviteit van The Who en heeft Jimi Hendrix goed geluisterd naar The Who-gitarist Pete Townshend. Townshend is een van de eerste gitaristen in de rockmuziek die zijn instrument doelbewust het zogenoemde feedback-geluid laat maken. Feedback is het hoge geluid wat u kunt horen als een elektrische gitaar wordt aangesloten op een versterker. Een gitarist kan die toon op een heleboel manieren versterken en vervormen.