Niet Zonder Ons
KRO-NCRV

Marjolein Kool- Afstand in tijden van Corona

  1. Nieuwschevron right
  2. Marjolein Kool- Afstand in tijden van Corona

Voor onze rubriek 'Niet zonder ons' schreef Marjolein Kool dit gedicht over haar gevoelens over het 'contactdieet' wat door het coronavirus is ontstaan.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

<iframe src="https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2FNPORadio5volgspot%2Fvideos%2F2776238442597975%2F&show_text=0&width=560" width="560" height="315" style="border:none;overflow:hidden" scrolling="no" frameborder="0" allowTransparency="true" allowFullScreen="true"></iframe>

Marjolein Kool- Afstand in tijden van Corona


De breedte van een twijfelaar,

de lengte van een fiets,

je dempt het kwaad met enkel maar

een afstandje van niets.


Een rij van achttien glazen bier,

een doorsnee opblaasbad,

zo’n veertien rollen pleepapier,

dat overbrugt geen spat.


De lengte van een picknickkleed,

of van een tweezitsbank,

volg allen het contactdieet,

dan blijft de curve slank.


Vandaar dat ik gehoorzaam ben

en doe wat ik moet doen.

Maar zwaaien is geen knuffel en

een knipoog is geen zoen.


Als koningskinderen van oudsher,

valt deze kroon ons zwaar.

Drie stappen of twee armen ver,

maar nimmer bij elkaar.


O, vrienden, hoe lang moet dit nog?

Ik merk met steeds meer pijn,

dat anderhalve meter tóch

ontzettend ver kan zijn.