Vroeg op 5

08-11-2020

Nieuws
08-11-2020

Een programma met gospel-praise- en worshipmuziek en een overdenking van Jurjen ten Brinke, voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdam.

Overdenking:

Als pastor in Amsterdam-Noord voer ik natuurlijk veel gesprekken met mensen. Dat vind ik niet altijd gemakkelijk, want wie ben ik om de ander van adviezen te voorzien. Anderzijds is het natuurlijk een voorrecht dat je zo dichtbij mensen mag komen, zo dichtbij hun gevoelens en twijfels en gedachten. Sinds een paar jaar adviseer ik mensen vaak om hun gedachten, hun dank, of het duidelijke spreken van de Here God in hun leven… of juist hun vragen en teleurstellingen, in een boekje bij te houden. Zodat je terug kunt kijken op momenten dat het nodig is. Om te zien wat de Here God tegen je gezegd heeft.
Ook van de week gaf ik dat advies aan een 30-jarige broeder. Hij zocht naar antwoord op de vraag wat God met zijn leven wil. Tja, dan kun je in feite niet anders dan vragen stellen, luisteren, voor hem bidden… maar ook zeggen: houd nu de komende maanden eens bij wat God je duidelijk maakt. Aan dankbaarheid, aan vragen, aan onzekerheden, aan super duidelijke bevestigingen. Maak het niet mooier dan het is, wees vooral heel erg eerlijk.
Nou, in dat denken werd ik nogal bevestigd vorige week, want ik kreeg een gedichtenboekje opgestuurd, van Suzanne Hoogendoorn – van der Velden. ‘Gesprekjes met God’, heet het. En dat zijn het ook echt. Het voelt als een soort Psalmboekje, met mooie, hoopvolle en dankbare liederen. Maar ook met vertwijfelde vragen, coupletten waar de wanhoop haast voelbaar is.

Mijn leven is zo zwaar o Heer
mijn dagen duren lang
het lijkt wel of ook U er niet bent
terwijl ik U zo nodig heb
begrijpt U dat dan niet God
ik kan dit allemaal niet alleen dragen
het is allemaal te veel en te zwaar

U voelt zo ver weg, zo onbereikbaar
waar bent U toch
altijd heb ik op U vertrouwd
maar nu voelt het even helemaal niet zo
lijkt het alsof ik helemaal alleen ben
in al mijn zorgen en verdriet
is er dan niemand die dit ziet?

Als ik weer wat rustiger ben
besef ik maar al te goed
dat U er natuurlijk ook voor mij
juist altijd zult zijn
ook in de grootste tegenspoed
vol vertrouwen bid ik tot U
die maar één gebed bij mij vandaan is.

Een eigen ‘psalmboekje’ dus. Waar je in alle eerlijkheid op terug kan grijpen. Waar met ‘Halleluja’s’ God groot gemaakt wordt. En waar zoekend naar God de weg van het leven bewandeld wordt.
Bijzonder! Ik moedig je aan om zo’n schriftje naast je bed of op je bureau te leggen. En schrijven maar. Kort en krachtig, of als dat bij je past: uitgebreid met hele volzinnen. ‘God ziet me aankomen’, denk je misschien. Ja, God ziet je aankomen. Met een glimlach. Of: met open armen. Hij kent je toch al. En weet waar je mee zit. Hij wacht alleen nog maar totdat je komt.
Een fijne zondag gewenst!