Vroeg op 5

13-12-2020

Nieuws
13-12-2020

Een programma met gospel-praise- en worshipmuziek en een overdenking van Jurjen ten Brinke, voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdam.

Vroeg Op 5

Overdenking:

In onze kerk hebben we een kerstactie, voor een weeshuis in Ethiopië. Heel mooi om te zien hoe de kinderen van de kerk zich willen inzetten voor kinderen ver weg. Er ligt een natuurlijke connectie, want gemeenteleden hebben er gewerkt en kunnen er dus ook over vertellen. Met heel concrete plaatjes.
Een van de dingen die de kids kunnen doen is het ouderwetse heitje voor een karweitje. Het heet anders natuurlijk, want ja, leg je kinderen anno 2020 maar eens uit wat een heitje is. Maar het idee blijft goed. Dóe iets, wat jij kunt doen, waar je geld mee verdient en waarmee je je letterlijk inzet voor kinderen die het veel minder hebben dan jij.
Mijn zoon wilde direct aan de slag. Hij bedacht een heitje, namelijk: een lange stok zoeken en daar met ductape een bakje aan bevestigen. Het klusje was binnen 5 minuten geklaard en met zijn triomfantelijke hoofd zei hij: ‘Vanwege corona moeten we afstand houden, ik denk dat mensen het wel grappig vinden als ik een hele lange stok heb met een bakje, waar ze geld in kunnen doen.’ Ik probeerde nog uit te leggen dat het de bedoeling was dat hij klusjes ging doen in de straat, maar hij rende al weg. ‘Op hoop van zegen’, dacht ik.
Na een uur kwam hij terug. Met bijna 50 euro. Opgehaald in de wijk.
‘En wat moet je ervoor doen dan?’ vroeg ik. ‘Ik héb er wat voor gedaan pap, ik ben langs de deuren gegaan met deze stok en dit bakje.’
Ik vond het leuk. Een buurman appte nog of het klopte dat mijn zoon langs de deuren ging en natuurlijk appte ik direct terug dat dit waar was en voor het goede doel. Toen ik even zocht naar mijn onderbuikgevoel, wát ging hier nu mis, realiseerde ik me dat het geestelijk gezien misschien ook zo is. Ik kon eigenlijk niet meemaken dat mijn zoon zo vrijmoedig aanbelt, geld vraagt voor anderen, en weer door loopt. Hij doet er niets voor. Het was allemaal genade (nou ja, en een goed verhaal en een lange stok met een bakje)… dat hij het kreeg. Hij hoefde er letterlijk niet voor te werken. En deed dit voor een ander.
Mooi he. Als mens wil je zo vaak dingen dóen. Want dan voelt het beter als je ervoor betaald krijgt. Iets zomaar krijgen… voor niets, uit genade… dat kan een kind kennelijk nog meemaken, maar ik als volwassene veel minder.
Zou Jezus daarom zeggen: ‘word maar als een kind’?
Het zou mij niet verbazen. Leren ontvangen, niet om het voor jezelf te houden trouwens, maar om het vervolgens door te geven. Dat is wat nodig is en wat ik je ook deze zondag toe wens.
Vrijmoedig vragen… aan God, welteverstaan, of Hij je met Zijn genade, liefde en vrede wil vullen, zodat jij en ik daarvan mogen uitdelen aan anderen (zoals mijn zoontje het verzamelde geld inlevert voor het goede doel).
Heer, maak mij als een kind.
Leer me U te volgen, en te accepteren dat U het geeft, Uw genade, om niet.
Een mooie zondag toegewenst!