Zondag 3 oktober 2021

06:00-07:00
Let His Love Into Your Heart – Brent Bourgeois
So Amazing – Dionne Warwick
On Faith Alone – Robert Pierre
Houd Mij Vast – Heleen Koudijs
Without You – Mark Farner
Conversations – Sara Groves
The Greatest Gift Of All – Glen Campbell
I Will Bless The Lord – Silverwind
Reddingsplan – Leen Koster
Daystar – Tammy Jensen & Vocals
Heaven – Michael English
What A Wonder You Are – Phil Keaggy & Michelle Pillar
Rejoice In The Lord Always – Ken Nash

07:00-08:00
Tip Of The Iceberg – The Farewell Drifters
Shelter Me With Love – Kim Boyce
It’s Me Again- Wayne Kirkpatrick
Psalm – Bouw Uw Troon
Love In My Life – Adrian Snell
Beautiful Music – Amy Grant
Boobytrap – Tylio Lobman
I Love The Lord – Whitney Houston & The Georgia Mass Choir
Cling To Call – John Waller
The Prayer – Andrea Bocelli & Celine Dion
When I Get Where I’m Going – Brad Paisley &Dolly Parton
Blessed – Rachael Lampa
God Is Mijn Herder – Opwekking
Cats In The Bakery – Frank van Essen

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
De trouwe luisteraar van Vroeg op 5 weet dat ik enthousiast ben over de veelkleurigheid van mensen. Het is zo verrijkend om in alle openheid en eerlijkheid met mensen uit allerlei achtergronden samen te komen. En ik voel me een van de meest bevoorrechte voorgangers uit Nederland met een multiculturele kerk in Amsterdam-Noord.
Afgelopen maandagavond was het weer zo ver, een meeting met de taalteamleiders van onze gemeente. We hebben dus verschillende huiskerken aan boord, een Iraanse groep, Koerdische groep, Pakistaans/Indiase groep, Surinaamse groep en Afrikaanse groep. Al die groepen worden door twee of drie mensen uit die cultuur geleid. Die leiders zijn gemeenteleden van ons en ik coach hen om op de juiste manier leiding te geven. Dit keer begonnen we met een persoonlijk rondje. Even los van je taak in de kerk, van de huiskerk dus, hoe is het met jou en geef nu eens antwoord op die vraag door iets te benoemen waar je heel dankbaar voor bent én iets te benoemen wat momenteel moeilijk is. Ik heb zelf afgetrapt, want als je van je mensen vraagt om kwetsbaar te zijn moet je dat zelf natuurlijk ook zijn. Na die start kwamen allerlei verhalen boven: een Koerdische broeder vertelde over zijn lichamelijke ongemakken, waar niemand van ons iets van wist. Een Iraanse broeder vertelde met tranen in zijn ogen dat zijn moeder in Zuid-Iran tot geloof was gekomen, nadat hij jaren voor haar had gebeden en haar veel informatie had gestuurd. Een Surinaamse zuster vertelde hoe ze boos was geweest op ons, als kerk, omdat ze vond dat ze te weinig ‘gezien’ werd… en dat ze nu over die boosheid was heengestapt en ook haar eigen aandeel in dit probleem zag. Een Zuid-Afrikaanse broeder vertelde dat hij de tip van z’n pastor om huwelijkscounselling te gaan volgen eindelijk is gaan toepassen en dat hij de eerste betere gesprekken met zijn vrouw heeft gehad. Een Pakistaanse zuster vertelde dat ze moe thuis zit en haar werk even stop heeft gezet; anderzijds vertelde haar man trots over het diploma van zijn dochter, die Hbo was afgestudeerd. Een Iraanse man vertelt dat hij gemiddeld 70 uur per week werkt in zijn eigen winkel, maar hij vindt dat niet erg want ‘anders heb ik toch niets te doen.’ Hij was vooral heel dankbaar voor zijn gezondheid ‘want als je niet gezond bent, tja, wat moet je dan met je leven?’ Waarop een Surinaamse zuster, die met reuma te maken heeft, antwoordde dat haar leven zeker gelukkig was… ondanks de slopende ziekte. Een mooi gesprek over gezondheid, geloof, God, geluk volgde.
De conclusie was nogal eenvoudig: whoow, dit wisten we allemaal niet van elkaar. Wat is er een boel in de persoonlijke levenssfeer wat bepalend is of kan zijn op je bediening in de kerk. En wat is er anderzijds ontzettend veel om dankbaar voor te zijn. Samen hebben we gebeden en gedankt. Zijn er traantjes weggepinkt en hebben we ons verwonderd over onze veelkleurigheid, eenheid, echtheid, kwetsbaarheid en gebrokenheid. En tegelijk… ons verlangen uitgesproken om, ook in de groepen die we mogen dienen, veel te vertellen over een goede en trouwe God, die verder gaat met Zijn werk!
Voor elke luisteraar, in welk commissie of kerkenraadsverband ook geldt… dat we elkaar vaak die vraag zouden moeten stellen. ‘Hoe is het eigenlijk met je?’
Ik wens je een goede zondag. Als je televisie kijkt, weet dan dat in verband met het 70 jarig bestaan van TV we vanochtend ook veel terugblik hebben op die 70 jaar. Ook dát is een teken van Gods trouw. En het programma dat ik mag presenteren, Nederland Zingt Dichtbij, start vandaag met een nieuw seizoen. Om 11.45 uur op NPO2, met een bijzonder leuke gast: Daniel, uit de Koptisch orthodoxe kerk; een gast met een passie voor het Evangelie en voor het menselijk lichaam. Aanrader! Om maar bij het onderwerp te blijven: God blijkt ook bij hem de getrouwe! Zijn Heer en zijn God.