Vroeg op 5
EO

Zondag 4 juli 2021

  1. Nieuwschevron right
  2. Zondag 4 juli 2021

Een programma met gospel-praise- en worshipmuziek en een overdenking van Jurjen ten Brinke, voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdam.


06:00-07:00
Come On Back Home – CeCe Winans
You’ll Never Walk Alone – Elvis Presley
Children’s Eyes – Lisa Bevill
I’ll Have To Say I Love You In A Song – Jim Croce
Vader U Bent Goed – Renie & Elisa Krijgsman
Anthem – Leonard Cohen
In Good Hands – Carolyn Arends
I Will Be Here – Steven Curtis Chapman
Always – Atlantic Starr
Suzanne – Herman van Veen
With You I’m Born Again – Billy Preston & Syreeta
Flood Waters – Josh Garrels
Open Your Eyes Dear Savior – Ginny Owens
Corcovado (Quiet Nights Of Quiet Stars) – Jean Toots Thielemans

07:00-08:00
Shine On – Joe English
Holy God, We Praise Thy Name – Sarah Hart
What A Friend We Have In Jesus – George Jones
Let Him Hold Your Heart – Sandi Patty
Til Me Nu Dan Maar Op – Matthijn Buwalda
You’re All I Need To Get By – Kathy Troccoli
The Israelites – Demond Dekker
Fairest Lord Jesus – Point Of Grace
Draw Me Close – Michael W. Smith
May You Have – Trinity & Maria Solheim
It Is Well – 4Him
Hij Is Hier – Opwekking
Wees Stil Voor Het Aangezicht Van God – Jacques Marcus & Band

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Vorige week vertelde ik dat we nadenken over de vraag hoe je vandaag de dag de Bijbel, woorden van God, aan de man brengt in een cultuur waarin de gemiddelde idee nu juist is dat mensen graag verlost willen worden van het hele idee van verlossing en kerk. Maak je eigen keuzes, blijf dichtbij jezelf, of (een beetje fanatieker uitgedrukt): wees je eigen god.
Ik realiseer me dat het uitmaakt waar je woont of leeft, of je dit herkent. Als je op zondag naar de kerk gaat, in een dorp op de Biblebelt woont en (misschien toevallig) christelijke buren hebt; als je het RD of ND leest en het blad van je eigen kerkverband, en misschien nog Visie… dan kun je maar zo denken dat er veel mensen geloven, dat de problemen zijn dat er een SGP-wethouder in – noem eens wat – Nunspeet is opgestapt en dat er heel wat gelijkgezinden zijn. Maar schijn bedriegt. Ik lees al 15 jaar het RD en het Parool, naast elkaar, en oh wat is het leven van een gemiddelde niet-gelovige Nederlander anders dan de gemiddelde christelijk opgevoede Nederlander. We zijn allemaal mens he, uiteraard. In die zin is er weinig verschil. En toch…
Wat te denken van de invloed van digitale media? In de Westerse cultuur maakt onderzoek duidelijk dat mensen gemiddeld 2,5 uur per dag op sociale media zitten. En voor jonge mensen geldt zelfs dat zij tot vier of vijf uur per dag online zijn. Hoe jonger kinderen zijn, hoe meer tijd ze op het internet zitten en hoe dieper ze erdoor gevormd worden. Er zijn zelfs onderzoeken die aantonen dat meer tijd op sociale media leidt tot een meetbare afname van inlevingsvermogen, dus de kunst om in iemand anders’ schoenen te gaan staan. Het gevolg is dan natuurlijk dat de echte wereld steeds minder reëel is dan wat we zelf denken en voelen, want ja: je hebt op internet gezien dat…
Je wordt echt ondergedompeld in een nieuwe manier van denken, als het gaat om identiteit, vrijheid, geluk. De technologie geeft ons niet alleen andere overtuigingen, het verandert ook echt de manier waarop we onze overtuigingen vormen. Want we kunnen kiezen wat we willen zien en wanneer we het willen zien, en als het niet meer past dan gooien we het net zo gemakkelijk weer overboord.
In zo’n digitale cultuur is het echt heel moeilijk om mensen geestelijk te vormen. Ik kan een preek van een half uurtje op zondag houden, en hopen dat gemeenteleden door de weeks ook zelf hun Bijbel lezen… maar ik kan die strijd nooit winnen tegen al die uren social media. Twitter, korte berichten, headlines van nieuwsapps… ze hebben de plek ingenomen van verdiepende artikelen. En ze zijn bepalend voor wat we denken en vinden.
Dat geldt stap voor stap ook steeds meer in de kerk. En dat is best spannend. Zeker als je bedenkt dat de polarisatie toeneemt. In de samenleving, in de politiek… we hebben het in de corona-tijd allemaal zien gebeuren. Ik noemde het ook al eerder in deze radio-bijdragen. Als alles ‘vreselijk’, ‘verschrikkelijk’, ‘schandalig’ etc. is, dan is uiteindelijk niets meer ‘vreselijk’. Rechtse politiek ‘kaapt’ thema’s die voor iedereen belangrijk zijn. Linkse politiek ‘kaapt’ thema’s die voor iedereen belangrijk zijn. En de media doen er – bewust of onbewust – nog een schepje bovenop door met bepaalde koppen in nieuwsitems de aandacht te trekken. Je moet wat, in de veelheid van wat aangeboden wordt, dus je overschrijdt daar gewoon een grens voor die er eerder was.
We hebben het over het oude Nederland of het nieuwe Nederland, de ene groep maakt een soort afgod van persoonlijke vrijheid en de andere groep hamert op de identiteit van ons land, ons ras, ons volk, ons bloed. Beide kanten zijn seculier en beide willen niet te maken hebben met een persoonlijke God, die zich met jouw leven bemoeit. En voor je het weet… worden kerken ook in die polarisatie meegenomen. De rechtse kerken veroordelen seksuele normloosheid en secularisatie, maar in het debat over migranten, vluchtelingen, rassendiscriminatie… hoor je ze niet zoveel. De progressievere kerken hebben het wel veel over rassengelijkheid en economische gerechtigheid en milieu, maar ze hebben het maar weinig over seksualiteit en gezin, om maar een paar voorbeelden te noemen (en ja, ik snap zelf ook wel dat ik een beetje generaliseer).
Hoe gaan we dit oplossen met elkaar? Want ál die thema’s zijn thema’s voor christenen. En voor de samenleving. Hoe sluiten we op een goede manier aan? Want alleen maar roepen dat iets fout is… dat helpt ons niet verder.
Mijn gebed is: “Heer, laat het ons zien.”
Misschien krijg je vandaag in een preek op TV, in de kerk of via het internet… wel een antwoord! Gods zegen gewenst en een fijne zondag!