Zondag 14 november 2021

06:00-07:00
My God – Carla Sullivan
The Solid Rock – Frederick Vaughn & Derrick Jackson
My Soul Desire – Deniece Williams
There Is A River – Michael English
Heel Mijn Hart – Gezina van den Bos & Rebekka Sahertian
Zeroes & Ones – Derek Webb
All I Am – Andy Flannagan
Burdens – Benji Taylor
Lean – Nichole Nordeman
Dit Is Een Morgen Als Ooit De Eerste – Elise Mannah
Song Sung Blue – Neil Diamond
Thy Word – Amy Grant
Adam, Where Are You? – Don Francisco
Bridge Over Troubled Water – Sam Levine

07:00-08:00
Good Day – The Crabb Family
All We Need – Out Of The Grey
Your Love Comes To Me – Dallas Holm
Vader U Bent Goed – Reni & Elisa Krijgsman
Grace For Me – The Michael Grungor Band
Sing – The Carpenters
You Make It Easy To Fall In Love – The Three Crosses
You’re The One – Lisa Shipman & Hallerin Hill
Change The World – Madeira & Spranque
Drawn To You – Audrey Assad
Somebody Else’s Story – John Waller
Hij Is Hier – Opwekking
Rain – The Rippingtons & Russ Freeman

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Wat een dag was het weer, vorige week zaterdag. Open Doors, de organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen in de wereld… had landelijke dag georganiseerd waar je live bij aanwezig kon zijn, of je kon een stream kijken. Met een paar duizend mensen samen… luisterend naar heftige verhalen uit de vervolgde kerk. Ik heb me er opnieuw over verwonderd dat het mogelijk is dat een dag met pijnlijke en confronterende lijdensverhalen een bemoediging kan zijn. Een aansporing. Voor wat eigenlijk… om ook ‘vervolging’ te zoeken? Nee, dat niet. Maar wel omdat je op dat moment ziet dat geloof en dat wát je gelooft het waard is om voor te leven. Voor te strijden. Dat je eigen problemen in het leven te relativeren zijn als je ziet wat anderen meemaken. Dat je hoort dat men niet bidt om uit de narigheid te komen, maar dat men je vraagt om te bidden om sterke schouders, zodat ze het kruis kunnen dragen dat hen is opgelegd.
Wat een diepe waarheid. Waar de Bijbel ook veel over zegt. Denk maar aan de Bijbelteksten zoals ‘wees dankbaar in de verdrukking’. Of: het is een vreugde om te mogen lijden om Jezus’ wil. Als Westerse christenen vinden we zulke teksten ingewikkeld. We duwen het lijden weg, vér weg, en laten ons behandelen in ziekenhuizen en door psychologen. Dat is natuurlijk prima, begrijp me niet verkeerd… maar het thema wordt tegenwoordig steeds vaker geadresseerd (ook door niet-christenen): mag je soms ook gewoon ongelukkig zijn? Mag het leven lijden zijn? En kennen we de belijdenis van Jozef in ons leven… als hij na het sterven van vader Jakob tegen zijn broers zegt: ‘Jullie hadden kwaad tegen mij in de zin, maar God heeft het ten goede gekeerd’?
Hoe kunnen jij en ik óók zo kijken als hem? Want dat zou een boel rust in je leven geven, Goddelijke rust. Ik denk dat het voorbeeld van een dal en een berg kan helpen. Kijken zoals Jozef heeft te maken met het perspectief. Als je in een dal zit, kun je letterlijk verdwaald zijn. Maar als je vanaf de top kijkt, zie je waar je vandaan komt en zie je mogelijkheden om een weg terug te vinden. En dus is de vraag: hoe kijk jij naar de problemen in je leven? Vanaf de top of vanuit het dal? Jozefs woorden komen vanaf de top…
Heb je je ooit gerealiseerd hoe dat gaat met menselijke gezichtspunten? Je zit in het dal, je kijkt naar de problemen en er kunnen twee dingen gebeuren. Je bent een optimist en je zegt: ach, het komt goed, als jij goed voor mensen bent, zijn zij goed voor jou. Als je goed leeft, dan zal God je zegenen. Het leven is goed, probleempjes zijn er om te overwinnen. Het komt goed joh!
En dan zijn er de pessimisten, die altijd argwanend zijn. ‘Mensen zijn niet te vertrouwen, het leven is geen pretje. Dit overkomt mij natuurlijk weer.’ Of, op z’n Amsterdams (nadat je gevraagd hebt hoe het met iemand gaat): ‘Ja, met slechte mensen gaat het altijd goed he’.
Ik zeg niet dat je altijd in één van deze twee categorieën valt, maar het is wel vaak zo dat als je in het dal zit je bij een goed leven beslist: ja, het is goed zo. En als het goed gaat, is God goed. En als dingen niet goed gaan, dan is God niet goed. Het is een van beide. Het leven is goed en God is goed, of het leven is slecht en God is slecht.
Nou, Jozefs perspectief is echt anders. Dat is de les die we hier leren en ook jij en ik kunnen zo leren leven. Jozef zegt niet dat het ‘t een of andere is. Het is beide waar! Het leven is zwaar, het leven doet pijn. Mijn leven doet pijn! Het is soms verschrikkelijk pijnlijk. Ja, dat klopt. Maar: God is goed!
Ik wens je toe… dat je dát gelooft. Een mooie zondag gewenst!