Uitzending 23 juni

OVERDENKING

Afgelopen zondag was er weer zo’n bijzondere samenkomst in onze multiculturele kerk in Amsterdam-Noord, waar ik voorganger ben. Ik had de samenkomst voorbereid met de leiding van de Iraanse groep van onze gemeente. We hadden samen het Bijbelgedeelte gelezen waar ik over zou preken. Ik doe dat bewust omdat ik merk dat zij soms met een andere bril naar een gedeelte kijken en dus andere accenten leggen. Het was een mooie voorbereiding en alles was klaar. Er waren Iraanse liederen en uiteraard was er veel Iraans eten. Wauw. Maar wat ik zo leuk vond: nadat ik votum en groet had uitgesproken kwam mijn Iraanse kapper even naar voren lopen om mijn haar goed te doen. Dat stond een beetje omhoog, zei hij. Niemand keek ervan op, we zongen alweer verder. Een Iraanse zuster leidde de samenkomst en vertelde een kort getuigenis. Ze was erg ontroerd en de tranen stroomden over haar wangen. Vanaf de tweede rij gaf Yu Yu, een Chinese zuster, tissues door aan Urnice, een Antilliaanse zuster. Die keek even van ‘kan ik haar storen’, maar ze zette een paar stappen naar voren, poetste de tranen van de Iraanse zuster van beide wangen weg en ging weer zitten. De Iraanse zuster praatte gewoon door, niemand vond het raar. Eén van de Iraanse mensen bleek een omgebouwde caravan te hebben, het was nu een suikerspin-wagen en die werd het kerkplein opgereden. Maar er stonden fietsen in de weg en onze Surinaamse koster pakte de microfoon om te vragen of de fietsen even weggehaald konden worden. Twee onbekende mensen stonden op. Ze hadden zo’n strak racefiets-pak aan. ‘We kennen je van De Kapel, op zondagmorgen op TV’, zei de man na de samenkomst. Welja, welkom! Kleding maakt hier niet uit. We vierden het Avondmaal en Iraanse broeders en zusters deelden de wijn uit. Een jonge Iraanse gast, type ‘stoer’ en oprecht christen, stond daar met de beker wijn. Hij had een zwart t-shirt aan met een grote panter-kop, zo’n brullend beest, levensgroot op zijn borst. Niemand vond het raar. Dat gold ook voor de korte broeken, tanktops enzovoorts. Na de samenkomst had ik een gesprek met de Afrikaanse groep, want we overwegen of we door moeten of dat we de Afrikaanse broeders en zusters beter kunnen onderbrengen op gemixte Nederlandstalige bijbelkringen of homegroups. Het was een mooi gesprek waarin we zochten naar het goede antwoord: door of niet? Op den duur nam een Afrikaanse zuster het woord en met een hoge verontwaardigde stem riep ze naar de Afrikaanse leider: “Jij bent gewoon de baas! Zeg of we verder gaan of stoppen! Zeg het en dan doen we dat!” En niemand vond het vreemd. Zo is het immers? Toen heb ik wel even een duit in het zakje gedaan. Over dat niemand de baas is, en dat Jezus diende. Het was een mooie zondag. Puur en eerlijk. Ik hoop dat het vandaag weer zo is. Bij ons en bij jou!

PLATENLIJST

06.00-07.00 uur

I wanna grow up, Tommy Walker
If you ever fall, Ana Laura
Fields of gold, Sting
Come thou fount, Christine Byrd
The Coloring Song, Petra
Schuil bij mij, Delise
I Know Your Name, Michael W. Smith
Hundred More Years, Francesca Battistelli
Golden Dreams, Lost Dogs
In Your Arms, Heather Miller
Only Jesus, Adrian Snell
Verwachten, Angelique Koormstra & Forever Worship
The sound of silence, Simon & Garfunkel
Don’t You Cry, Oslo Gospel Choir
Hineh Lo Yanum, David Fitzgerald

07.00-08.00 uur

I’m gonna keep on singing’, Andrea Crouch
Lucky One, Amy Grant
The greatest gift of all, Glen Campbell
Yours for always, Babbie Mason
Battle hymn of the republic, Andy Williams
U bent mijn schild, Suzanne van der Velde & The Psalm Project
Without You, Remco Hakkert
Sail into tomorrow, Olivia Newton John
Trust in You, Wayne Watson
For such a time as this, Crystal Lewis
You’ve got a friend in me, Randy Newman & Lyle Lovett
Getting On With Life, Philippa Hanna
Hemelse Vader, Hoor, wij Eren U, Opwekking
Be Thou My Vision, Mark McClure