Zondag 26 december 2021

06:00-07:00
What Cristmas Means To Me – Stevie Wonder
Silent Night – Mahalia Jackson
O Little Town Of Bethlehem – James Morrison
Ave Maria – Celtic Woman
Komt Allen Tezamen – LEV
Not That Far From Bethlehem – Point Of Grace
O Holy Night – Guy Penrod
All Is Well – Michael W. Smith & Carrie Underwood
Angels We Have Heard On High – Russ Taff
Hallelujah – Pearl Jozefzoon
Gentle Savior – David Phelps
Joy Is In Our Hearts – Sara Groves
Jesus Is Lord Of All – Keith Green
What Child Is This – Lauren Daigle
O Little Town Of Bethlehem – Sam Levine

07:00-08:00
Christmas Song – Gilbert O’Sullivan
Holy Is The Lord – Twila Paris
Give Love On Christmas Day – Lexi
Rose Of Bethlehem – Steve Green
Light Of The World – Sheila Walsh
Kneel At The Feet Of Jesus – Willie Nelson
In De Koude Winter – Joke Buis
The Little Drummer Boy – Johnny Cash
Jesus Born On This Day – Gospel Boulevard
Sweet Little Jesus Boy – Casting Crowns
Bethlehem Skies – Dara Maclean & Dave Barnes
Hark The Herald Angels Sing – Phil Wickham
Just A Baby (Mary’s Song) – Mallary Hope
Jezus, Licht In De Duisternis – Opwekking
Jesus, All For Jesus – Troy Donockley

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Kerst! Ja hoor, echt waar. Het feest van het licht heeft het opnieuw gehaald… dwars door lockdowns, maatregelen en donkerte heen.

Wellicht vierde je het al, vrijdagavond of gisteren. Laat me je vandaag nog een keer zeggen: Kerst telt! Het doet ertoe! Kerst zorgt als het goed is voor ‘omdenken’.

Kijk, in deze wereld en in onze levens speelt een wet die helemaal niet goddelijk is; we hebben hem zelf verzonnen en we kennen hem allemaal. Namelijk dit: hoe zeldzamer iets is, hoe liever we het willen. Op school wordt het volgens mij de ‘wet van de schaarste’ genoemd: als iets voor iedereen is, dan kan het niet veel zijn.

Er is een beperkte hoeveelheid goud op de aarde, er is een beperkte hoeveelheid woonruimte in Amsterdam. Er zijn handgemaakte, dure, unieke horloges te koop. En… hoe moeilijker het te krijgen is, hoe liever we het hebben. Hoe meer het waard is. We bouwen ons leven en onze samenleving op als een piramide en we klimmen over elkaar heen om bij de top te komen.

Het kerstverhaal keert onze piramide om en roept ons op om naar de basis af te dalen (misschien moet ik wel zeggen: naar de basis te klimmen), daar waar plek is voor iedereen. In dit evangelie zijn de laatsten het eerste: de mensen aan de onderkant van de piramide, een stel ongeschoren herders uit het veld, komen als eerste op kraambezoek bij dit koningskind. Zij zijn het die Jozef en Maria vertellen wat de engelen zongen: dit kind is de redder waar het hele volk op wacht, de gezalfde, de Messias! Wijzen uit het Oosten, die verstand hadden van de sterren maar niet precies wisten hoe het zat en op reis gingen, vragend (o.a. aan het hof van de Farao: waar is de koning van de Joden geboren), zíj krijgen antwoorden.

Tja, dan is Kerst het wonder van alle wonderen: God werd mens.

God heeft neergezien, van boven, helemaal naar beneden. Niet ‘uit de hoogte’ en dan de neus ophalen… nee, Hij daalde af. Hij zag ‘de minste dienares’, zoals moeder Maria zichzelf noemde. God heeft zich om haar bekommerd.

God beweegt naar beneden in de wereld, waar mensen vooral omhoog bewegen: in loonstrookjes en bankrekeningen, het wonen in een betere buurt of het hebben van een groter huis. Een mooiere vakantie, of ook: een kerk met meer leden en aandacht. Gelovigen die moeten groeien in geloof. Alles wil omhoog. En iedereen is bang om naar beneden te moeten, of te vallen. Bang dat je niemand meer bent. Dat je niet meer wordt gezien en niet meer meetelt.

Nou, tussen al die wolkenkrabbers, ladders, klimwanden, groeiprojecten… daalt er als een bliksem Eén naar beneden af. De Allerhoogste heeft geen last van statusangst en hij kiest Maria. God, de allerhoogste, is geen steiger, maar een daler. En ja, daar kun je je kapot aan ergeren, of je kunt halleluja roepen. Wat een feest is dit! Kerstfeest.

Tenslotte, luisteraar: dit is mijn laatste columnpje op de zondagochtend rond tien voor 8. Ruim drie jaar, om precies te zijn 38 maanden… mocht ik elke zondag iets delen uit het leven en dat linken aan de Bijbel. Het was me een voorrecht. Slechts zelfden moest ik goed nadenken over wat ik wilde gaan zeggen, of had ik weinig inspiratie. Dan moest het er op het laatste moment nog van komen. Bijna altijd was er wel iets in het nieuws, of in de kerk die ik mag dienen, of in mijn persoonlijk leven… waarvan ik dacht: daar moet de Radio 5 luisteraar van zondagochtend deelgenoot van worden.

Heel veel dank voor alle reacties. Of dat nu per mail, via social media of persoonlijk was. Het was altijd weer een verrassing om op een zondag ergens in het land te preken en dan iemand naar me toe te krijgen met de opmerking: ‘Ik heb vanmorgen al naar je zitten luisteren hoor! Dat doe ik altijd op zondag.’ Het maakte me klein. Wie ben ik… dat ik mijn gedachtenspinsels, en ja… ook het woord van God… maar zo mag delen met tienduizenden?

En als u of jij hoort bij de mensen die dachten: nou, die moest hard rijden vanuit de studio naar de kerk, om daar weer op tijd te zijn… dan help ik je deze laatste aflevering uit de droom: ik nam het een paar dagen van tevoren op. Meestal op donderdag. En soms was het profetisch, want dan vertelde ik iets wat op de zaterdag (na dat ik de opname voltooid had dus) zou plaatsvinden… en dan hoopte ik maar dat het goed zou gaan.

Vanaf volgende week ziet de EO-zondagochtend op Radio 5 er iets anders uit, maar mijn gewaardeerde collega’s Tom Herlaar en Remco Hakkert zullen elke zondagochtend tussen 6 en 9 uur met muziek de zondag inluiden. En rond half 9 is er dan een overdenking. Diverse voorgangers, waaronder ikzelf, werken daaraan mee. Ik zie er naar uit.

Voor nu: vier nog een dag Kerst! Geniet van wat God geeft. Blijf bidden, zingen, lezen in je Bijbel. Blijf het leven delen met de mensen om je heen. Een goede week en jaarwisseling straks, maar eerst: een fijne zon