Vroeg op 5
EO

Zondag 1 augustus 2021

foto: pixabay.com
  1. Nieuwschevron right
  2. Zondag 1 augustus 2021

Een programma met gospel-praise- en worshipmuziek en een overdenking van Jurjen ten Brinke, voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdam.

06:00-07:00
Like An Island – Phil Keaggy
I don’t Know Why Jesus Loved Me – Twila Paris
Three Wooden Crosses – Randy Travis
Up Where We Belong – Bebe & Cece Winans
Kleiner – Kinga Ban
Here In America – Rich Mullins
N’oublie Pas – Larissa Baak
I Want To Know What Love Is – Foreigner
Bless The Broken Road – Sera
Place In This World – Michael W. Smith
Schuil Bij Mij – Delise
Prayer – Petra
I Know You – Cindy Morgan
Chariots Of Fire - Vangelis

07:00-08:00
The Best Of Me Is You – Amy Morris
Thought You’d Be Here – Wes King
Wind Beneath My Wings – Gladys Knight & The Pips
I Am But A Small Voice – Roger Whittaker
Dicht Bij U – Irma Dee & Reyer
Restored – Brent Bourgeois
No Stone To Throw – Sierra
He Ain’t Heavy He’s My Brother – The Hollies
Take It Away – Patty Cabrera
If You Could See What I See – Geoff Moore & The Distance
This Flame – Margaret Becker
God Is Mijn Herder – Opwekking
The Prayer – Sam Levine

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Als we vandaag de dag willen nadenken over de vraag hoe we relevant kerk kunnen zijn, anno 2021, dan moeten we naar het verleden durven kijken. Onder andere in de tijd van de Romeinse overheersing werden christenen vervolgd en toch groeide de kerk. Het was een tijd waarin christenen lieten zien dat het geloof zich aan culturen kon aanpassen. Is het je ooit opgevallen dat de grote groepen moslims in het 10-40 diagram wonen (dat is een term die gebruikt wordt voor het gebied tussen de 10e en 40e graad op het noordelijk halfrond, boven de evenaar). Hindoes zitten voor ruim 90% in India en omgeving. En Boeddhisten huisvesten met name in Zuidoost Azië. Maar het christelijk geloof is over de hele wereld gegaan. Lange tijd met name in Europa en Noord-Amerika, maar inmiddels vooral in Afrika en Zuid-Amerika. En ook een aantal Aziatische landen kennen grote groepen christenen. Dat komt onder meer omdat de Bijbel leert dat verlossing uit genade alleen komt. En het Nieuwe Testament heeft geen boek zoals Leviticus, met allemaal wetten die een bepaald cultureel patroon voorschrijven. Als plaatselijke kerken bereid zijn om cultureel flexibel te zijn en zich niet vast te bijten in een bepaalde traditie of nostalgie (hoe het vroeger altijd ging), dan zou de kerk de kracht van het evangelie om mensen over culturele grenzen heen bijeen te brengen nog meer kunnen uitstralen. Ik geef toe, dit is een beetje preken voor eigen parochie, want ik stichtte een multiculturele kerk in Amsterdam-Noord, 15 jaar geleden. En inmiddels hebben we tal van voorbeelden gehad waaruit blijkt dat dit voor de mensen in onze omgeving, juist ook degenen die zeggen dat ze niet geloven, een wonderlijk iets is.
Daar waar in de wereld gevochten wordt tussen Turken en Koerden, daar zitten ze bij ons in één kerk. Indiërs en Pakistanen… ze zitten gebroederlijk naast elkaar. Afghanen en Iraniërs: ze dienen elkaar in liefde. Witte en zwarte mensen: ze hebben elkaar nodig. Het kan echt. En nooit zal ik de niet-gelovige Groen Links wethouder uit Amsterdam vergeten, toen hij op een zondag langs kwam om te kijken. Na de dienst vroeg hij me of we dit elke zondag hadden. ‘Maar natuurlijk’, was mijn antwoord. Waarop hij verbouwereerd zei: ‘Maar ik geef geregeld 750 euro subsidie aan een buurtcomité om in een straat een buurtBBQ te houden, zodat mensen elkaar ontmoeten. En jullie doen dit met deze diversiteit gewoon elke week?’ ‘Ja, en het kost je niks’, zei ik. Om er vervolgens achteraan te grappen: ‘Kom maar op met je geld.’
Die vroegchristelijke kerk stond ook bekend om haar goed doen, haar inzet voor de armen en voor gerechtigheid. Ook dát mag plaatsvinden en daarin kunnen we echt verschil maken. Wat mij betreft moeten we leren van de afgelopen decennia, waar sommige kerken te veel sociale activiteiten organiseerden zónder het Evangelie van redding en verlossing te brengen. Maar dat betekent niet dat we het kind met het badwater moeten weggooien: er is veel te doen en als kerken zouden we voorop moeten lopen in goed doen.
We mogen bruggen bouwen. Verrassend uit de hoek komen. Onze kerk openen voor buurtvergaderingen. Mensen uit de kerk laten deelnemen in MR’s van scholen, in buurtcommissies; ons gebouw beschikbaar stellen, man wat gebeurt dat nog weinig en wat kan er veel! Zo vaak moet ik denken aan de geschiedenis van de zaaier, die uitgaat en die zaait. Er komt zaad in goede grond, maar ook op steenachtige plaatsen en tussen het onkruid. Weet je, soms moeten we gewoon onkruid wieden en stenen ruimen. En wat ik dan bedoel is: vooroordelen tegen de kerk en het christelijk geloof opruimen. Door je anders op te stellen dan mensen verwachten. Zodat er op een later moment ruimte komt om het zaad van het Evangelie te zaaien.
Nou, ik wens je zegen toe in goed doen! In multi-etnisch kerk-zijn. En in beschikbaar zijn in je buurt. Het zijn lessen van vroeger, de kerk groeide erdoor tijdens de Romeinse overheersing en onderdrukking. Wie pakt de handschoen op?
Een gezegende zondag gewenst.