Zondag 28 februari 2021

06:00-07:00
It’s So Good To Know – Darrell Mansfield
Love’s Invited – Cathy Burton
You’ll Get Through This – Greg Long
God Gave Us His Son – Kate Simmonds
White Dress – Kenny Marks
Jezus Ik Wil Zingen – The Fruits
Amazing Grace – Rod Stewart
Unreservedly Yours – Jayne Lewis
I Will Offer Up My Life – Steve Green & Angela Cruz
Kind – Jildou
Boobytrap – Tylio Lobman
Sail Into Tomorrow – Olivia Newton John
Dawn – Jan Willem van Delft

07:00-08:00
Pray – Paul Coleman Trio
Shelter Me With Love – Kim Boyce
It’s Me Again – Wayne Kirkpatrick
The Prayer – Andrea Bocelli & Celine Dion
Jezus’ Liefde Voor Mij – Sela
Somebody Else’s Story – John Waller
So Amazing – Dionne Warwick
Let His Love Into Your Heart – Brent Bourgeois
Conversations – Sara Groves
Heaven – Michael English
Wij Willen U Ontmoeten (Vader Van De Schepping) – Opwekking
Cats In The Bakery – Frank van Essen

Overdenking van Jurjen Ten Brinke:
Nou, ook wij moeten eraan geloven. Het gezin Ten Brinke in quarantaine, vanwege een paar positieve testen op corona. Tot op heden valt het qua klachten mee gelukkig: koorts, hoofdpijn, keelpijn, verkouden. Het helpt dat het mooi weer is en dat we een kleine achtertuin hebben: niet gek in Amsterdam; het voelt deze dagen, waar we met z’n zessen continue thuis zijn, als onze persoonlijke oase (waar nog niets bloeit trouwens, dat dan weer niet). Onze paar dagen weg als gezin, deze vakantie, hebben we geannuleerd. Samen op een vakantiepark (waar niks open is) in een huisje zitten ziek zijn is ook niet wat; dan ben je liever thuis.
Het hele gebeuren heeft me trouwens wel opnieuw doen zien dat er weinig logica in de maatregelen zit, alsook in het testbeleid en GGD-regels. Nota bene zoonlief, 10 jaar oud, is besmet geraakt op school via een vriendje. Toch kinderen dus; nou ja, dat wisten we al. Maar dat hij vervolgens nog 7 dagen lang besmettelijk is (hoewel hij al lang weer klachtenvrij is) en dat onze quarantaine daarna begint, is toch apart. Bij ons in ’t gezin resulteerde het in een gevoel van: we kunnen beter maar allemaal nu ziek worden, dan zijn we er snel allemaal weer vanaf. Echter, als je dan weet dat bekenden echt ernstig ziek werden, op de IC belandden, etc…. dan wil je ook weer geen spelletje spelen met dit virus door elkaar bewust te besmetten. Dus doen we ons best met ons zessen in ons huis in Amsterdam om enige afstand te houden, slapen we allen op een aparte kamer en zo meer.
Ik vond het vooral vervelend om allerlei werk dingen af te zeggen. Draaidagen voor NL Zingt Dichtbij waar echt veel mensen bij betrokken zijn. Een verkiezingsdebat met migrantenkerken en politici, morgenavond, waar ik al wekenlang de voorbereiding van doe en wat ik nu op het laatste moment moest overdragen aan een collega. Dat soort dingen.
Ondertussen krijgt het grootste deel van Nederland een magazine door de brievenbus waarin uitgelegd wordt dat veel maatregelen niet kunnen en dat het teken van het beest, waar het Bijbelboek Openbaring over spreekt, zichtbaar wordt in vaccinaties. Je mag het van me vinden hoor, maar dat het vervolgens ook als zo’n waarheid wordt neergezet als wat het nu doet, betekent dat velen weer in verwarring raken. Gelovigen vooral. En of het nu ongelovigen zal trekken om zich op God te richten en Jezus te erkennen als Heer? Ik waag het te betwijfelen, zeg ik als evangelist. Anyways, ook in de geschiedenis hebben tientallen, ja honderden of duizenden met zekerheid dingen beweerd… die niet uitkwamen. Nou, niet helemaal uitkwamen. Soms wel voor een gedeelte. Het is ook niet allemaal onzin, wat er gezegd wordt. Ook ik denk dat we in de eindtijd leven en dat corona en de maatregelen en de discussies erom heen laten zien hoe verdeeldheid veroorzaakt kan worden. Hoe liefdeloosheid toeneemt en hoe in die zin de wederkomst van Jezus dichterbij dan ooit is. Of dat dan binnenkort gebeurt of over tien of honderd jaar… dat weet ik niet.
Meer en meer moeite krijg ik met de idee dat wij in Europa en Amerika, toch niet de meest gelovige plekken op aarde, menen te zien hoe dit allemaal werkt. Van vrienden in India, Oeganda, Bangladesh, Myanmar, Papua en vanuit andere plekken hoor ik veel minder (wat ik dan noem) ‘geestelijke kritiek’. Zij zijn ook al veel vaker door de narigheid van een epidemie gegaan. De dood ligt er veel meer op de loer. En dat alleen al maakt me voorzichtig om nu tot allerlei conclusies te komen, op het moment dat we in ons rijke westen de nodige dingen moeten inleveren. Je kunt het direct interpreteren als zijnde een grote geestelijke crisis die de eindtijd aankondigt, maar het zou ook een crisis kunnen zijn die ons, rijke christenen, eindelijk eens wakker schudt. En niet alleen christenen trouwens; ook steeds meer seculiere internisten en dokters leggen uit dat we de dood niet alleen moeten willen wegduwen, dat we mensen niet alleen in leven kunnen houden, zo lang mogelijk. Ik juich die gesprekken over dood en leven toe.
En ondertussen… probeer ik evangelist in Amsterdam te zijn. Om mensen te bereiken met het Evangelie in Woord en daad. Want je kunt ook onder de tram komen. Of slachtoffer zijn van een schietpartij in je buurt. Of een hartaanval krijgen. Of, sinds vorige week in Limburg, een stuk vliegtuig op je hoofd krijgen. Het klinkt simplistisch en ik zeg het niet om mensen die veel Bijbelstudies doen de mond te snoeren (want ik heb hun wijsheid nodig, alsook die van de Geest), maar ik denk toch altijd maar: je moet vandaag God kunnen ontmoeten. En ready zijn. En als dat je klaar bent, omdat je gelooft dat Jezus Here is, dan hoef je niet bang te zijn. Ja, het is mogelijk dat er vervolging en tegenwerking komt; die is er al. Maar we zijn als volgelingen van Jezus toch niet verbaasd dan? Ze hebben Mij vervolgd, zei Jezus, ze zullen ook jullie vervolgen. Ik zit daar niet op te wachten, maar ik zal er ook niet voor weglopen. Hij is het me waard!
Een goede zondag gewenst.