17-01-2021

Playlist:

06.00 – 07.00

Cornerstone Leon PAtillo

Highe rand higher Rita Collidge

Swing low, sweet chariot Johnny Cash

There is a Redeemer The Sonflowerz

Vul dan de leegte Lars Gerfen

A life that’s good Lennon & Maisy

He hideth my soul Guy Pernod

You come to my senses The Martins

All night, all day The Holmes Brothers

Cinderella’s dream Silverwind

Just a closer walk with Thee Cliff Richard

Waar komt mijn hulp vandaag Miranda de Vlieger & The Psalm Project

Someone who cares David Phelps

What love looks like Dara Maclean

Won’t you be my Neighbor /

It’s such a good feeling Anthem Lights

Sweet hour of prayer John Catchings

07.00 – 08.00

A thousand little things Point of Grace

My special prayer Percy Sledge

I belong to You Twila Paris

Mrs. Robinson Charlie Peacock

Heb het leven lief Elise Mannah

He touched me The Jaffo Gate Quartet

No one called you Cathy Burton

Let he words of my mouth Fernando Ortega

My life is in Your hands Kathy Troccoli

Gone without goodbye Brian Littrell

Everyone needs a little Kari Jobe

Dieu Cahrles Aznavour

When will I Candi Staton

Hij is hier Opwekking

There is a green hill David Fitzgerald

Overdenking:

Het raakte me van de week opnieuw: onze houding (vanuit het rijke Westen) richting het Zuiden. En ja, het gaat dan o.a. over de verdeling van de vaccins die ons tegen corona moeten beschermen. Los van wat je daarvan vindt: het is toch echt om verdrietig te worden als je ziet hoe inhalig Europa en Amerika (en nog wat landen) zijn en hoe weinig er over blijft voor de armen, die misschien pas in 2022 of 2023 gevaccineerd kunnen worden.
Ik moest denken aan een belangrijk principe dat ik zelf leerde, de afgelopen jaren.

Veel kerken zijn druk met vluchtelingen of voedselbanken. Kleding, fietsen, allerlei spullen worden ingezameld. En dat is prima. In onze kerk doen we dat ook. Toch hebben we wel een belangrijke switch gemaakt, jaren terug. Een omslag die voor een andere dynamiek is gaan zorgen. Het is het besef dat de ander een persoon is die jij niet hoeft te helpen, maar die je mag dienen. Voor je staat geen arme sloeber, maar een mens, een schepsel van God, die je tot z’n doel mag laten komen. En ja, ook Jezus, zegt de Bijbel, kwam om te dienen. Het verschil is dat je een ander niet afhankelijk van je maakt, maar dat je erop uit bent dat een ander tot bloei komt. Dat hij of zij de grootheid van God in zijn of haar leven gaat uiten, omdat er rugdekking is, of een denkduwtje of steuntje in de rug… waardoor hij weer kan strálen. Met dát wat God hem gegeven heeft.

Wij staren ons denk ik te vaak blind op ‘helpen’. We moeten dan wat doen voor een ander, die armer is dan wij of er minder goed aan toe is. Of, erger nog (al ben je het je nauwelijks bewust): we ‘helpen’ om er een goed gevoel aan over te houden, zo van: ik ben niet zo egoïstisch. Maar is dat ook zo? Als het er dan op aankomt, zoals bij de vaccin verdeling, dan blijkt de macht van de rijke, de sterke… groot. Het kan je een lamgeslagen gevoel geven. Want wat kun jij nu, als individu, doen?
Nou ja, je politieke partij een mail sturen. Het punt onder de aandacht brengen. En natuurlijk zelf doen wat jouw hand vindt om te doen: bemoedigen, bidden, aanmoedigen, soms financieel bijdragen. Maar vooral: rugdekking geven, hem of haar vooruit stuwen zodat hij of zij tot bloei komt.

Van mensen uit het Zuiden kunnen we leren dat zij hun huis, hun eten, hun leven met je delen. Zij denken van nature inclusief. Van vluchtelingen heb ik gastvrijheid geleerd. Maar ook wat puur geloof is. Dat verrast me steeds weer. De contacten met mensen uit een andere sociale klasse dan de mijne hebben me verrijkt. En geloviger gemaakt. Ik zou dichtbij en ver weg veel meer naar de houding van ‘dienen’ toe willen, zoals Jezus diende. En dat betekent inderdaad dat je zelf soms genoegen neemt met minder. Dat het niet om jou gaat. Of alleen om jouw gezondheid. Maar om het liefhebben van je broeder en zuster, ja zelfs je vijand.
Ik weet… dit zijn pittige woorden. Maar nergens in de Bijbel lees je dat Jezus volgen gemakkelijk is, of een koud kunstje. Het vraagt een offer van je. En het wonderlijke is: wat levert het tegelijk veel op. God wordt ermee geëerd, je naaste wordt ermee gediend, het geeft je ook voldoening en de wereld wordt er een stukje mooier van.
Een fijne zondag gewenst!