02-02-2020

Playlist

06.00 – 07.00

Less of me Glen Campbell

Together again Emmylou Harris

Take me back Randy Stonehill

Laat Uw vrede heersen Suzanne van de Velde

Come Holy Spirit Bryan Duncan

My idea of heaven Leigh Nash

Across the miles Aaron Jeoffrey

How could I ever say thank you Kathryn Scott

Love song Love Song

Dreams I’m dreaming Kim Boyce

Van hart tot hart Remco Hakkert

Thank you fort he music ABBA

Healing on me Bryn Haworth

You make everything beautiful Rebecca St. James

A sense of place Eric Tingstad

07.00 – 08.00

Good day The Crabb Family

All we need Out of the grey

Boobytrap Tylio Lobman

Vader U bent goed Reni & Elisa Krijgsman

Grace for me The Michael Gungor Band

Sing The Carpenters

You make it easy to fall in love The Three Crosses

My God Carla Sullivan

Change the world Madeira & Spraque

Draw to you Audrey Assad

Somebody else’s story John Waller

God is mijn Herder Opwekking

Rain The Rippingtons & Russ Freeman

Overdenking

Tjonge. Dat was mooi van de week. Ik had een 24-uurs retraite met 15 collega voorgangers uit Amsterdam. Gewoon even weg uit de stad, in een statig pand in het bos, samen bezinnen op wat we doen, op wat de stad nodig heeft… maar ook: waar we momenteel blij en dankbaar van worden en waar we zorgen hebben of gebed nodig is.
Het helpt, om soms even vanaf een afstandje naar je eigen bediening en werk te kijken. Het helpt ook om dat met anderen samen te doen. En het helpt om gewoon even niet bereikbaar te zijn voor alle andere telefoontjes en mailtjes.
We dachten o.a. na over de zogenaamde ‘vijf-voudige-bediening’. Paulus schrijft erover in Efeze 4… over mensen die door God zijn aangesteld, of zijn geroepen, als herder, leraar, apostel, evangelist, profeet. We namen de kenmerken door en daarna werd er een papier op de grond gelegd, met het woord ‘herder’, of ‘apostel’, etc. erop geschreven. Waarna wij er dichtbij of veraf van mochten opstellen, met de rug ernaartoe, of juist met het gezicht erheen. Om vervolgens in gesprek te gaan over de vraag waarom je er ver vandaan staat, of juist dichtbij, etc. Dat was een mooi gebeuren.
Hoe je het ook wendt of keert, uiteindelijk is iedereen op zijn of haar plek getuige van Christus. Of juist niet natuurlijk… maar dat zegt dan óók wat. Straks ben ik in de uitzending van Nederland Zingt Dichtbij (om 11.00 uur op NPO2) op bezoek bij de Irakese kapper Samir. Hij woont en leeft in Zutphen en hij is op zijn manier getuige van God. Uit dankbaarheid van wat hij van God gekregen heeft zet hij zich in voor de samenleving, en dat betekent o.a. dat hij gratis daklozen knipt en hun uiterlijk weer mooi maakt. Waardigheid teruggeeft aan mensen. Prachtig. Dan gaat het even niet over vijf-voudige-bediening, maar gewoon goed doen.
Trouwens, van de week nam ik de aflevering van 1 maart NZD op in Nijkerk. Terwijl ik op het plein van deze plek de overdenking opnam, stond er een man die te veel gedronken had te luisteren. Na het preekje kwam hij naar me toe. Of ik van de EO was. En toen kwam zijn verhaal. Zoon van een koster, op een reformatorische middelbare school gezeten, afgegleden in alcohol en drugs. Ik heb hem doorverwezen naar de voedselbank (waar ik net opnames had gehad, met een beheerder die zelf een verslaving achter de kiezen heeft) en naar de plaatselijke kerk. Maar eerst met hem gebeden. En hem een knuffel gegeven. Hij moest ervan huilen. En constateerde met mij dat God omziet naar mensen die hun leven vergooid hebben. En zo is het. Vijf-voudige-bediening? Ja. Maar vaak… moet je maar gewoon doen wat er in je op komt. Op hoop (vaste hoop!) van zegen. Een mooie zondag toegewenst!