Uitzending 4 augustus

OVERDENKING

Vorige week bezocht ik de christelijke New Wine Conferentie, en ik vertelde er afgelopen zondag iets over. Eén van de dingen die me het meest aansprak was een bij-zinnetje in een seminar dat Marnix Niemeijer gaf over omgaan met psychisch lijden. Marnix heeft een dochter, die met psychoses te maken heeft. En daarnaast een zoon met een hartprobleem en een dochter die verstandelijk beperkt is. Hij legde uit hoe deze drie kinderen zijn leven verrijken en hij schreef er gedichten over. In zijn verhaal benoemde hij dat we allemaal dingen te ‘verwerken’ hebben in ons leven. En zo is het natuurlijk. Er kan van alles gebeuren in je persoonlijke leven en op wereldschaal. Ook de afgelopen week weer. De spreker zei toen dat hij het woord verwerken eigenlijk niet meer gebruikt. Ik heb het liever over ‘verweven’. Allerlei gebeurtenissen in je leven raken ‘verweven’ met wie je bent. Dat raakte me, want zo is het. ‘Verwerken’ lijkt te suggereren dat je het een plek moet geven en misschien zelfs ‘op moet ruimen, verwerken’. Maar kan dat wel? Is niet elke tegenvaller, teleurstelling en tegenslag iets wat jou en mij ook vormt tot wie je bent? Een litteken gaat vaak niet meer weg. Het is dan geen pijnlijke open wond meer, maar het herinnert je wel aan iets. Alle mooie momenten in je leven maar ook de moeilijke tijden van ziekte, zorg, verdriet en rouw… je moet het niet ‘verwerken’, maar laten ‘verweven’ in je leven. Ik moest denken aan die tekst uit de brief van Paulus aan de gemeente van Rome: dat God alle dingen doet meewerken ten goede. Die tekst is er niet om verdriet en pijn maar even makkelijk weg te zetten ‘ah joh, doe niet zo moeilijk, het komt wel weer goed’, maar is er wél om te geloven dat God erbij is in de nood en het verdriet. Je bent wie je bent geworden, door alles heen. En dat ‘alles’ is mede bepalend voor jouw leven. In een huwelijk is dat ook zo. De bekende schrijver CS Lewis zei ooit dat zijn vrouw met vijf verschillende mannen was getrouwd. ‘En elke man was ik’, zegt hij dan. Met pijn en verdriet is dat ook zo. Het verandert je, je raakt ermee verweven. Het bepaalt mede wie je bent en hoe je reageert. Er is een bekend voorbeeld van Corrie ten Boom, de schrijfster die de concentratiekampen van WOII overleefde. Ze laat een borduurwerk zien en ze stelt dat wij vaak tegen de onderkant aan kijken en de rafels zien. de onderkant zien, terwijl God de bovenkant ziet, het prachtige borduurwerk. Hij heeft een plan met ons leven en verweeft ook de moeilijkheden tot iets wat mooi en goed is. Ja, daar is geloof voor nodig. En ja, dat geloof wil God je geven.

06.00-07.00 uur

Come Unto Me, Anointed
What the world needs now is love, Dionne Warwick
Righteous Disgrace, Don Francisco
Suffer The Little Children, Heirloom
Father ad son, Cat Sevens
You can close your eyes, Kim Hill & Brown Bannister
Jezus ik wil zingen, The Fruits
Where you belong, Newsboys
This flame, Margaret Becker
Take me back, Randy Stonehill
Go light your world, Kathy Troccoli
Please You More – Commissioned

07.00-08.00 uur

We Delight – Caedmon's Call
Look what love has done, Jaci Velasquez
This is what love is – John Elefante
Blessings – Laura Story
Mensen zoals ik – Coen van den Heuvel
Shet stubles through the door – Sarah Masen
Jesus, the mention of Your name – Donnie McClurkin
Look what love has done – Oleta Adams
Great is Thy Faithfulness – Chris Rice
Wat een Liefde (bij U bent ik thuis) - Opwekking
Schweiz-Song – Werner Hucks