Zondag 2 mei 2021

06:00-07:00
Our Time Is Now – Amy Grant & Carole King
Always For You – Michael English
Imagine – Eva Cassidy
Finally Home – MercyMe
Verwachten – Angelique Koornstra & Forever Worship
When God Made You – Newsong & Natalie Grant
Still My Child – Mary Mary
I Hear Leesha – Michael W. Smith
Up Where We Belong – Joe Cocker & Jennifer Warnes
Heal This Land – Maire Brennan
De Vergeten Mens – Christian Verwoerd
Just A Simple Prayer – Dottie Rambo
Fire And Rain – James Taylor
Friendly Bossa – Hadley Hockensmith

07:00-08:00
Precious Lord – Bill Medley
Holding On – Jamie Grace
After All These Years – Andrew Peterson
We Are A Beginning – Sarah Masen
Nachtlicht – Matthijn Buwalda
Great Is Thy Faithulness – CeCe Winans & Delores ‘Mom’ Winans
Take Heart, My Friend - Fernando Ortega
Reach Out And Touch – Diana Ross
On The Wings Of His Victory – Glen Campbell
Lord I Need You – Oslo Gospel Choir
Comforter – Paul Smith
Missing You – Michelle Tumes
Voor Uw Grote Naam (Wij Zijn Als Adem) – Opwekkingskoor & Band
The Man In Brown – Toots Thielemans


Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Twijfel. Wie kent het niet. Op momenten dat je het juist niet wilt.
Ik ben er de afgelopen weken wel veel mee bezig geweest. Vooral vanwege een paar heftige cases in de gemeente die ik mag dienen. Dan gaat het over depressie, suïcidepogingen of gedachten, etc. En de persoon in de Bijbel die me, juist in de tijd tussen Pasen en Pinksteren, intrigeert is Tomas. Vaak bekend als de twijfelaar. Is dat terecht? Vandaag en volgende week wil ik er wat aandacht aan besteden.
Twijfel maakt je onzeker en het creëert voor je het weet een schuldgevoel. En daarom is het wel belangrijk om te bedenken waar je twijfel vandaan komt. Om jezelf eerlijk die vraag te stellen. Ik bedoel dat dan in de volle breedte he, dus of het nu gaat om je studiekeuze, of om de vraag of je gisteren wel het goede gezegd hebt tegen je vriendin, of dat je een ernstig zieke vader of moeder hebt, of als het gaat om je geloof in God.
We leven in de tijd tussen Pasen en de Hemelvaart van Jezus. In die tijd gebeurden er wat dingen. En ‘twijfel’ is een onderwerp dat geregeld terugkomt.
Lucas vertelt in zijn beschrijving van het Evangelie dat Jezus op de avond van de opstanding opeens in hun midden stond en hen ‘vrede’ toe wenste. Maar vervolgens blijkt dat de hele groep discipelen twijfelt over wat daar nu gebeurt… En dan spreekt Jezus hen allemaal aan op dat twijfelen… Weet je hoe hij dat doet? Door hen een duidelijke zichtbare zekerheid te geven: kijk naar de handen en de voeten; raak me maar aan. Dus Jezus spreekt hen aan op het twijfelen… en Hij wijst hen (dat is een deel van de oplossing!) op wat ze wél zeker weten! En Hij wil ook nog wel wat eten. Eigenlijk is dit een heel mooie manier van omgang door Jezus met Zijn discipelen… Zéker, Hij spreekt hen aan op hun ongeloof (zoals Hij dat vaker deed), maar Hij is ook mild en liefdevol en laat opnieuw zien dat Hij er niet op uit is om hen de les te lezen, maar om hen naar zich toe te trekken. Hij maakt dingen zichtbaar… én Hij wijst op de Profeten en de Psalmen. Zíj hebben er over gesproken. Dit móest gebeuren; is jullie dat niet opgevallen? En (vers 45) ‘…Hij maakte hun verstand ontvankelijk voor het begrijpen van de Schriften.’ Dát is dus wat gebeuren moet. Dat je in de ontmoeting met Jezus open staat voor Zijn werk in je leven zodat je kunt gaan geloven wie Hij is.
Toch is er wel iets opvallends. Want… in dit hoofdstuk hebben de discipelen er dus allemaal mee te maken, met die twijfel. Toch is vaak alleen Tomas bij ons bekend geworden als de twijfelaar. Hoe komt dat?
Misschien is het wel pijnlijk om te zeggen, maar volgens mij is het een haast menselijk patroon… vanaf de zondeval… dat we mensen labelen aan hun ‘fouten’ (als twijfelen al een fout is). Bij Adam en Eva focussen we op de zondeval… Mozes sloeg die Egyptenaar dood, bij Petrus weten we van de haan die kraaide omdat Hij Jezus verloochende, van Paulus is bekend dat hij de gemeente van Jezus eerst vervolgde, etc. (Het lijkt warempel wel op de manier waarop de media vandaag de dag ook werken, of wij allemaal: we weten maar al te goed wat iemand fout heeft gedaan en één flinke fout kan al het goede wat iemand zegt of deed verdoezelen.) En laten we maar eerlijk zijn, ook wij (jij en ik) maken ons daar schuldig aan. Voor je het weet kijk je naar iemand als ‘die burn-out was’, of ‘die heeft vastgezeten’, of waar het geloof altijd ‘op en neer’ gaat. Misschien zelfs ‘degene die negatief over me gepraat heeft’ of ‘die gelogen heeft’. Waarom is dat toch? Misschien om, onbewust, jezelf erboven te verheffen? Je af te zetten of jezelf een goed gevoel te geven: ‘zo ben ik niet’? Echt, God kijkt anders naar mensen! Stel je eens voor dat Hij jou en mij zou afrekenen op ‘Jurjen, degene die meent dat hij het allemaal op een rijtje heeft.’ Nou, vul het maar voor jezelf in (…). Dan kwamen we er niet best vanaf en stonden we áltijd 1-0 (of, wat zeg ik… 100-0) achter.
Nee! Jezus heeft je op het oog en Hij zoekt je op! In je twijfel, in je vragen… om er een antwoord op te geven. Met hárd bewijs. En de vraag of je je wilt laten onderwijzen vanuit de profeten en de Psalmen, zodat helder wordt dat Hij is wie Hij is en voor jou kan zijn wie Hij wil zijn!
Vandaag een les: stoppen met labelen en stickers plakken. En zien waar God Zichzelf heel concreet aan jou heeft kenbaar gemaakt, terwijl er misschien nog allerlei vragen open blijven staan. Dat kan. Het gaat hier niet allereerst om het gevoel… maar om het verstand van de discipelen dat door Jezus ontvankelijk wordt gemaakt. Want we volgen Hem met ons hart (het kan niet zonder dat!) maar ook met ons verstand.
Volgende week het vervolg. En oh ja, wist je dat je deze bijdragen ook kan teruglezen op de website van radio 5? Ik krijg die vraag nogal eens. Zoek dan op ‘radio 5 Jurjen ten Brinke’ en je leest het terug, met dank aan EO-collega Evelien. Een fijne zondag toegewenst!