Zondag 12 december 2021

06:00-07:00
Days Of Grace – Greg Long
Light Of The World – Lauren Daigle
Draw Me Close – Michael W. Smith
O Come, O Come Emmanuel – Sara Groves
Jij Bent Niet Alleen – Martin Brand
Lay Your Burden Down – Chuck Girard
Grace – Nichole Nordeman
In Christ Alone – Michael English
Maria Weet Je Wel – Pearl Jozefzoon
Speak O Lord – Andy Bromley
Adore – Jaci Velasquez
We Love To Sing About Jesus – George Jones & Tammy Wynette
Veni Veni Emmanuel – David Fitzgerald

07:00-08:00
For All That You Have Done – Rend Collective
A Baby Changes Everything – Mallery Hope
A Little More Like Jesus – Brent Bourgeois
Child Of Peace – Sandi Patty
Prijs Hem – Gerald Troost
What A Wonderful World – Eva Cassidy & Katie Melua
Welcome In – Phil Keaggy
Kom, O Langverwachte Jezus – Joke Buis
Magical Lights – Brian Doerksen
Labor Of Love – Andrew Peterson & Jill Philips
The World Needs Jesus – Malcolm And Alwyn
Mijn Redder – Opwekking & Marcel Zimmer
The World Like It Was – Paul Berner

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Afgelopen zondag vertelde ik je over Pakistaanse gemeenteleden en de nederigheid die zij ten toon spreiden; en wat een verademing dat is ten opzichte van Nederlandse christenen die bijna allemaal een stevige mening hebben. Zo. Dat is ook niet zo eerlijk natuurlijk, dat ik een flink deel van de luisteraars vanmorgen even in een hoekje zet. Een sticker op plak. En toch, de reacties op die uitzending (waarvoor dank!) maakten duidelijk dat er veel herkenning was. Niet dat alle luisteraars Pakistaanse christenen in hun omgeving hebben, maar het feit dat we ons niet door geldingsdrang of eigenwaan moeten laten leiden, maar door nederigheid: ja.
Afgelopen zondag was het weer raak. We zijn in Hoop voor Noord bezig met een prekenserie over de tabernakel. Daar hoorde ook een preek over de kleding van de hogepriester bij: toen, in de tabernakel en de latere tempel, en nu als het gaat om dé Hogepriester, onze Heer Jezus Christus, die aan de rechterhand van de Vader in de hemel is.
De PKN gemeente uit Stellendam heeft ons een maquette van de tabernakel uitgeleend; echt prachtig. En ook: de kleren van de hogepriester. Op een paspop, maar goed dat kon ik natuurlijk niet laten gebeuren, dus ik kwam aan halverwege de samenkomst (die aan elkaar gepraat wordt door een leiding van dienst in onze kerk), aangekleed met de hogepriester kleding, de kerk binnen. Inclusief de belletjes aan de hemelsblauwe cape; je had de gezichten moeten zien. En: de hoeveelheid mensen, met name uit andere culturen, die achteraf foto’s wilden maken. Iraniërs, Syriërs, Angolese en Koerdische mensen. Prachtig. Ik raakte aan de praat met een Syrisch echtpaar. Ze komen sinds een paar weken in de kerk, want ze zijn hier vlakbij komen wonen. Na een aantal jaren wonen in Nederland spreken ze de taal al prima; je kunt echt een normaal gesprek met ze voeren. Het ging over de school van de kinderen (de directeur kent Hoop voor Noord, omdat mijn eigen kids ook op die basisschool zaten) had ze doorgestuurd naar de kerk. ‘Daar geloven ze in God. Dat is een goede plek voor jullie.’ Dankjewel mevrouw de directeur, goed gezien. (Hopelijk komt u zelf ook nog eens.) De man en vrouw werken beide zwaar onder hun niveau, want hun diploma’s zijn hier niet geldig. Ze waren in Syrië allebei bij het onderwijs betrokken. Het onderwijs. Daar zijn tekorten toch? Hmmm, toch maar eens zien hoe we hen een handje kunnen helpen, in plaats van dat ze stoïcijnse antwoorden krijgen op hun vraag of ze wat kunnen doen in het onderwijs. Na tien minuten praten was het zover; ik wíst dat het zou komen. Mijn vrouw stond er inmiddels ook bij, en twee van mijn kinderen, en dus kwam daar de onvermijdelijke uitnodiging: komen jullie bij ons langs om te eten en verder kennis te maken?!
Nu weet je dat misschien al wel uit de verhalen, maar ik vraag je, beste luisteraar: wie van jullie heeft een paar maanden na een verhuizen en 3 weken nadat je in je nieuwe kerk beland bent de dominee met zijn gezin uitgenodigd om fijn te komen eten?
Natuurlijk, onze cultuur is anders. Dus het hoeft niet allemaal hetzelfde. Maar het is het zoveelste bewijs dat we zoveel kunnen leren van nieuwe Nederlanders. Ja, er zijn er ook die zich schofterig gedragen en die wat mij betreft een enkeltje thuisland kunnen krijgen, hoe heftig het daar ook is. Als gast gedraag je je. Punt. En anderzijds: de grote, overgrote meerderheid… heeft wat in te brengen. Heeft ons wat te leren. Brengt culturele patronen binnen waar we naar snakken. Waar we meer van nodig hebben in ons kille Nederland. En dan heb ik het uiteraard niet alleen over de temperatuur…
Ik wens je veel Pakistanen, Syriërs en anderen toe in je kerk. En als je ze niet hebt, ga dan naar ze op zoek. Meld je aan als vrijwilliger bij stichting Gave, bij Vluchtelingenwerk Nederland. Bouw relaties op, voor zover mogelijk met je tijd en leven. En als dat niet mogelijk is: bid dan voor ze. En houd je negatieve mening voor je… tot het moment dat je mensen de kans hebt gegeven om zich ten positieve te bewijzen.
Een mooie zondag gewenst!