Vroeg op 5

Uitzending 6 oktober 2019

Nieuws
Uitzending 6 oktober 2019

Muziek en een overdenking van Jurjen ten Brinke,voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdm

Vroeg Op 5

Overdenking

De afgelopen week maakte ik een aflevering van het TV programma Nederland Zingt Dichtbij. Ik was in een dorpje waarvan ik de naam nog nooit had gehoord: Tull en ’t Waal. Het was een bijzondere opname dag. Ik was op bezoek bij een jonge vrouw die zich heeft ontfermd over tien geitenbokken. Ze had er veel meer, maar de rest is naar anderen gegaan. Tijdens een stage voor haar studie kwam ze op een geitenfokkerij terecht, waar met name geitenkaas en geitenmelk werd geproduceerd. Bokken heb je dan niet nodig, dus die werden afgevoerd. ‘Dat kan beter’, dacht ze. En dus is ze gaan zorgen voor de bokken door hen een beter leven te geven.
Ik vond het wel bijzonder. Hoe iemand zich niet neerlegt bij de bio-industrie, maar op haar manier gaat doen wat ze kan doen. Overigens, ik heb van haar geen vinger-wijs-gedrag gezien richting grote boeren of de geitenfokkers. Ze was opvallend mild, maar wilde wél voorkomen dat we op een verkeerde manier met de schepping om gaan. ‘Ook bokken zijn gemaakt naar hun aard’, legde ze uit. En: we kunnen van de beesten leren!
Drie dagen per week geeft ze workshops. Aan mensen uit het bedrijfsleven, bank employés, etc.
Ze moeten dan met een bok op stap. Halsband om, en lopen maar. Sjokken met bokken, heet het. Ik heb het ook gedaan. En ja… krijg een grote bok die niet wil maar eens in beweging. Het is een hele kunst. Het is me gelukt, inclusief over bruggetjes lopen etc. Maar wat gebeurt het vaak dat een medewerker de bok in beweging krijgt en de leidinggevende, die dominanter omgaat met het beest, niet. Hilarische verhalen vertelde ze me.
Ik vind het mooi. Leren van bokken. Van kuddegedrag. Van de connectie tussen mens en dier.
En wat me ook aansprak: start met wat je kunt doen. Ik moest denken aan het verhaal van het mosterdzaadje. Jezus vertelt een heel kort verhaal in Mattheus 13:31,32.

Het laat ons iets zien. We worden opgeroepen om kleine dingen te doen. In een samenleving waarin het vaak gaat over bigger is better, moeten we volgens mij herontdekken dat het in het koninkrijk van God niet gaat om grote aantallen en grote acties. Het gaat om kleine daden van barmhartigheid en rechtvaardigheid, van liefde en zorg voor elkaar… een eerlijkheid en authenticiteit die kiemkracht in zich heeft om zo tekens van het Koninkrijk te zijn. Biedt een helpende hand, wees dienstbaar. En laat het je ook wat mogen kosten: zelfverloochening, sterven aan jezelf… als zaad wat de grond in gaat. Maar daarnaast: droom ook van grote dingen! God roept ons niet tot grote dingen, want Hij doet zelf het grote werk. Daarvan moeten we wel dromen: een visie ontwikkelen voor hoe Gods volmaakte koninkrijk zich baan breekt in een gevallen wereld.
Als wij dit met z’n allen doen… ons zaadje meenemen… kleine goede dingen doen en grote dingen van God verwachten, dan ontstaat er beweging. Een beweging van het Evangelie.