Zondag 22 augustus 2021
- Nieuws
- Zondag 22 augustus 2021
Een programma met gospel-praise- en worshipmuziek en een overdenking van Jurjen ten Brinke, voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdam.
06:00-07:00
Sing To Jesus – Fernando Ortega
Your Peace Will Make Us One – Audrey Assad & Urban Doxology
When Did You Fall – Chris Rice
Laat Alles Los – Joke Buis
If God Pulled Back The Curtain – The Nelons
Beyond Justice To Mercy – Susan Ashton
Won’t You Be My Neighbour / It’s Such A Good Feeling – Anthem Lights
On A Bus To St. Cloud – Trisha Yearwood
Ik Wacht Op Mijn Vader – Wouter Seinen
And Can It Be – Becki Ryan
Hard To Get – Phil Stacey
Reaching Out – Cae Gauntt
Rising Star – Robin Crow
07:00-08:00
Closer To Myself – Kendall Payne
I Don’t Belong – Buddy Green
Breathe On Me – Christine Denté
Incomplete – John’s Son
Aan Uw Tafel – Sela
My King Is Known By Love – The Crabb Family
You Are Beautiful – Moya Brennan
From The Breaking Of The Dawn (Every Promise) – Stuart Townend
Hold On – Ann Christy
You Turned My Mourning Into Dancing – Andy Pratt
Love Has A Hold On Me – Amy Grant
Wees Genadig – Opwekking & Anne Wiersma & Bertina Grijpstra
Cascada – Jesse Cook
Overdenking van Jurjen ten Brinke:
De afgelopen periode, deze zomer, stond ik met je stil bij lessen uit het boekje ‘Een aantrekkelijk evangelie’, geschreven door Tim Keller (predikant van de presbyteriaanse kerk in New York). Ik sluit, net als hij, af met een aantal bemoedigingen. Want voor je het weet denk je bij jezelf: mensenlieve, wie is hiertoe in staat… als het gaat om getuige zijn van God in een cultuur die echt niet op Hem zit te wachten.
Misschien ziet het er voor het christendom in het Westen een beetje somber uit, dat is zeker niet het geval in tal van andere delen van de wereld. We mogen, ja moeten accepteren dat het Westen al lang niet meer het centrum van het christendom is. Meer dan 70% van alle christenen wonen vandaag de dag buiten het Westen… en ook veel gelovigen in westerse landen zijn afkomstig uit landen buiten Europa en de VS. En de verwachting is dat het percentage mensen, wereldwijd, dat zich ongelovig noemt… gaat afnemen. (Ja, dat komt o.a. omdat de ongelovigen minder kinderen krijgen en in Europese landen wonen.)
Maar er is nog iets goeds te noemen. Vandaag de dag worden allerlei onderdelen van het christelijk geloof als het ware weggegooid. Maar… er is een ding dat westerse mensen wel aanspreekt en dat is de nadruk op de eigen keuze. Vroeger ging je naar de kerk omdat je vader en moeder, je opa en oma dat ook deden. Of je kwam uit Engeland, dus je was anglicaans. Je kwam uit Duitsland, dus je was luthers. Je kwam uit Brabant, dus je was katholiek. Je kwam van de Biblebelt, dus je was protestant. Dat is natuurlijk niet meer zo. En mensen die zelf een keus maken om als christen door het leven te gaan (en ik heb het nu even niet over de theologische lijn daarin, ik denk namelijk dat God voor mensen kiest, meer dan dat een mens voor God kiest)… die is veel bewuster gelovig. Als mensen uit vrije beweging ervoor kiezen om Christus te volgen, dan kiezen ze er ook voor om afscheid te nemen van een leven naar eigen inzichten en dan willen ze leven naar de richtlijnen van God zelf.
Ik zie nog een mooie beweging. Kerken gaan steeds meer samenwerken, met andere kerken en met organisaties in de stad of het dorp. Als je daarin je eigen identiteit bewaart (dus niet zegt: ach, het maakt allemaal niet uit, we geloven allemaal in de liefde, of zoiets), dan kun je echt maximaal veel bereiken. Dingen samendoen, samen ergens aan werken, je overtuiging laten klinken waar dat kan…
Als kerk zijn wij nu sinds twee maanden uitgiftelocatie voor de Voedselbank. Zij nemen de toko, het gebouw, op woensdag een beetje over… maar wij zorgen ook voor vrijwilligers uit onze gemeente die een luisterend oor bieden en die voor koffie en thee zorgen. Wie wil krijgt een kinderbijbel mee, er zijn gesprekken. Afgelopen week sprak ik dezelfde mevrouw die ik twee maand geleden ook sprak; een van de vrijwilligers van de Voedselbank. Een echte Amsterdamse die direct tegen me zei dat ze niks met de kerk en met God had, sterker nog, dat ze wicca (heks) is. We kregen een gesprekje waarin ze haar verbazing uitsprak over het feit dat ik voorganger ben. Dat kon ze niet geloven. En dat zegt natuurlijk vooral wat over haar: ze heeft een plaatje in haar hoofd wat niet klopt.
Wel, woensdag riep ze me… en zei ze: dit is een fijne plek. Ik heb al een paar mensen naar jullie doorgestuurd, om op zondag langs te komen. Ze willen wat met geloof.
Dát bedoel ik dus. Staan waarvoor je staat, toegankelijk en niet veroordelend, maar ook niet meegaan in de idee dat het allemaal geen bal uitmaakt. Het maakt wél uit hoe je leeft en hoe je gelooft, heel veel zelfs. Maar dat belemmert me niet in het samenwerken. Sterker nog, als ik weet waar ik sta, kan ik met eenieder die niet tégen me is… door één deur. Biddend… dat Gods Geest harten raakt. Zoals hij doet in Afrika, in Zuid-Amerika, in Zuidoost-Azië en ook in Nederland.
Een mooie zondag toegewenst!