Zondag 7 maart 2021

06:00-07:00
The Ground You Shook – Sixpence None The Richer
Doar – John & Nienke
Light of Love – Tammy Trent
Slow Down – Michael James
My God – Carla Sullivan
Verloren Zoon – Twice
Home (Wherever You Heart Is) – Patty Cabrera
Jesus Is Love – Commodores
Covered – Kate Miner
Je Draagt Het Niet Alleen – Matthijn Buwalda
Because You Loved Me – Celine Dion
Walk On – Bruce Carroll
Just The Way You Are – Eelco Vos

07:00-08:00
New Under This Sun – Janine
In A Father’s Heart – Our Family
And Can It Be – Becki Ryan
Silent Love – Russ Taff
You Draw Me Into You – Katie Gustafson
Mooie Vader – Coen van den Heuvel
‘t Is So Sweet To Trust In Jesus – Amy Grant
Think Of Me – Mark Schultz & Rachael Lampa
Sometimes By Step – Rich Mullins
Everywhere – Michelle Tumes
Waardig, O Waardig, Bent U, Heer – Opwekking
The Prayer – Sam Levine

Overdenking:
Pfff. Corona is niet fijn. Het is een taaie en je voelt je lange tijd beroerd. En ik besef dat dit nog niets is vergeleken bij mensen die zijn opgenomen in het ziekenhuis, op de Intensive Care, of die zelfs hun leven hebben gelaten.
Ons hele gezin, zes personen, moest eraan geloven. Allemaal positief getest en allemaal ziek geworden. En dus beroerd thuis zijn. Dankjewel voor de lieve berichten van meerdere van jullie… mensen die me ook nog eens behoorlijk goed kennen, want zeker driekwart van de appjes had de toon van ‘thuis zitten, dat moet wel heel lastig voor jou zijn’. Dat klopt. Het deed me weer bedenken hoe dankbaar je moet zijn voor werk én voor de gezondheid om werk te kunnen doen.
Werken betekent voor ons allemaal wat anders. Je geniet ervan, of het is meer een noodzakelijk iets voor inkomen. En naast werk is er natuurlijk ook de door God ingestelde rustdag. Die rustdag staat wel onder druk. De kerkdiensten zijn anders dan anders en trouwens, je moet je de hele week laten voeden toch? Bovendien zit het niet vást aan de zondag. Nou… in onze best wel overwerkte druk-druk-druk samenleving moeten we vooral niet neerbuigend doen over een eerlijke poging om rustdag te houden, het is goed! En trouwens, liever niet… door je eerst een slag in de rondte te werken en dan als het ware uitgeteld het weekend in te rollen. Je leeft toch niet om te werken!? Wees daar alsjeblieft alert op. Het is misschien goed je te realiseren dat wij de eerste samenleving in de geschiedenis van de mensheid zijn waar het werk voor mensen het belangrijkste in hun leven is; bijna iedereen haalt er zijn identiteit uit. En één van de dingen die ik leer van mijn broeders en zusters uit hot climate cultures (Afrika, Zuid-Amerika, deel van Azië), hier in Hoop voor Noord, is het moment dat zij zich voorstellen. Vaak vertellen ze dan dat ze getrouwd zijn, hoe hun kinderen heten, of hun ouders nog leven, etc., terwijl de autochtone Nederlanders vooral vertellen wat ze dóen. Opvallend.
In de Bijbel lezen we in Lukas 6 dat Jezus en zijn leerlingen bevraagd worden op het plukken van aren en het eten van graan op de rustdag, de sabbat. Want, zo zeggen de Joodse regels, je mag niet oogsten. Jezus legt heel scherp uit dat het gaat om de Héér van de sabbat en niet om de sabbat zelf; dat geldt ook het moment dat hij goed doet en een zieke man (met een verschrompelde hand) geneest. Zet Jezus de regel dan gewoon maar even aan de kant? Maar nergens in de Bijbel worden geboden gewoon zo maar even aan de kant gezet. Je komt het echt niet tegen: diefstal, och, je had even geld nodig... Of: overspel, ach, het was toch ook wel een erg mooie vrouw, vooruit maar, voor een keertje... Maar die regel van de sabbat, wordt die dan gewoon opzij geschoven? Wat wil dit zeggen? Zijn die geboden tijdelijk? Of… is het belangrijk om niet alleen naar de letter van de wet te kijken, maar naar het dóel ervan? Jezus zegt: Ik ben Heer van de sabbat! Ik kan je die diepe rust geven waar je naar verlangt.
Heb je rust nodig? Dan moet je bij de Heer van de rust zijn. Als we niet naar Hem gaan zullen we nooit rust vinden. In Genesis 1 heb je dat mooie refrein, bij de verschillende scheppingsdagen: zie het was (zeer) goed. En dan staat er: op de zevende dag rustte God. Hij rustte! En niet omdat Hij moe was, maar omdat God volkomen tevreden was. Er mankeerde niets aan. Het was áf! Dát is rust. Dat je dát kunt zeggen: ik ben klaar. Het is belangrijk om dat te begrijpen, want anders ben ik bang dat je nooit rust zult vinden. Dan helpen zelfs vakanties niets. En als je het begrijpt, dat ‘tevreden zijn’, dan kun je vervolgens ook nadenken over die invulling van de rustdag.
Tevreden zijn. Zou het ook gelden als je vanwege ziekte thuis moet zijn? Misschien wel. Beseffen dat het allemaal niet van jou afhangt. Dat de wereld ook doordraait zonder jou. Dat collega’s dingen van je kunnen overnemen en dat van harte doen. Dat je los kunt laten.
Nou, ik heb mijn lesje geleerd. Als het om ‘rust houden’ gaat. Niet alleen op de rustdag, ook de hele week door. Een mooie rustdag gewenst!