Zondag 18 juli 2021

06:00-07:00
Never Had A Reason – Silverwind
Help Somebody Cry – Greg Long
I Wish I Were In A Band – Maria Solheim
Patiently Waiting – Barry Blaze
Lost & Found – Elisabeth Smink
Bij Haar – Martin Brand
Summer Sun – Janine
Love In Hard Times – Jars Of Clay
What Am I – Christine Denté
Teach Your Children – Crosby, Stills, Nash & Young
Zon – Elise Mannah
Blowin’ In The Wind – Stevie Wonder
When He Sees Me – Michele Pillar
Wouldn’t You Do This For Me? – Billy Ray Cyrus
Great Is Thy Faithfulness – Cece Winans & Delores ‘Mom’ Winans
Allegro – Berdien Stenberg

07:00-08:00
Curious Thing – Amy Grant
Softly & Tenderly – Bart Millard
Keepin’ My Eyes On You – Twila Paris
God Will Find You – Jon Gibson
Verlangen – Sela
Fields Of Gold – Sting
Jesus Your Name Be Lifted High – Kirsten Alting
Praise To The Lord, The Almighty – Bryn Haworth
Clos To Thee – Reggie & Ladye Love Smith, Joyce Martin Sanders, Angela Primm, Amber Nelson Clark & Wesley Pritchard
Visions Of God – David Phelps
Out Of My Bondage – Leigh Nash
Make It Right – Kenny Marks
Wij Zoeken U – Opwekking
Soledad – Jesse Cook

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Goedemorgen! Vorige week dacht ik met je na over de vraag wie de ander eigenlijk is… de ander, die niet in God gelooft. Welke vragen heeft hij of zij over het leven? En ik vertelde je waarom het belangrijk is om dat te beseffen. Immers: als je de ander niet kent, dan ken je ook zijn levensvragen niet en dan kan het maar zo zijn dat je het haakje wat er in iemands leven kan zijn richting het christelijk geloof, de boodschap van de Bijbel, dat je dat mist.
Al eerder vertelde ik dat het vroeger zo was dat mensen naar een kerk kwamen, of naar een evenement dat georganiseerd was… met een bepaalde verwachting. Want: er was besef van iets goddelijks, van een hogere macht… je kwam met een verwachting. Maar mensen vandaag de dag, die nooit een stap in de kerk hebben gezet, die begrijpen echt niet wat dat verhaal van zonde, schuld, kruis nu eigenlijk voor hen te zeggen heeft. Toen ik in Amsterdam-Noord, jaren geleden, op het winkelcentrum stond om mensen over Pasen te vertellen, was er op den duur eindelijk een meneer die wel met me wilde praten. Ik vroeg hem of hij wist wat Goede Vrijdag en Pasen betekenden. Dat wist hij niet. Vervolgens legde ik hem een en ander uit. Zijn conclusie was: nou, dat is niet voor mij, want ik ben een goed mens. Als de hele wereld was zoals ik, dan waren er geen problemen.
Dat klinkt misschien arrogant, maar ik stond tegenover een uiterst vriendelijke man en ik denk dat hij gelijk had. Bovendien: hij zegt het tenminste en veel andere mensen denken het alleen… Wat was mijn verhaal voor hem? Ik praatte door en vroeg hem op den duur: maar doet u dan nooit eens iets fout? Of denkt u nooit iets wat niet klopt? Hij legde uit dat elk mens fouten maakte, natuurlijk, dus hij ook. Maar dat hij ze dan herstelde. Ik dacht: nu heb ik je. Want God is heilig en onze zonden hebben vergeving nodig. En ik gaf hem de flyer, waarop stond: ‘Het kruis van Jezus, ook van belang voor u’. Hij keek me aan met een paar felle ogen en zei: ‘Begrijp ik je nu goed dat die God van jou er moeite mee heeft dat ik wel eens een fout maak, al herstel ik het daarna? Dan hoef ik Hem al helemaal niet meer. Ga weg!’ En hij griste mijn flyers uit m’n hand, gooide ze met een smak op de grond en liep kwaad weg. Ik was verbouwereerd. Wat had ik fout gedaan? Lopend naar huis wist ik het al snel. Ik had geprobeerd iemand te overtuigen van zonde. Van gerechtigheid. Van oordeel. En dat kan ik helemaal niet. Dat is namelijk het werk van Gods Geest.
Nou, deze ervaring heeft me veel geleerd. Misschien moet er een nieuwe aanpak komen. Tim Keller zegt erover in zijn boekje: als we niet-christenen willen helpen om onder ogen te zien dat ze een probleem hebben waar ze van verlost moeten worden, dan zullen we hun antwoorden moeten bevragen, nog voor we toekomen aan de traditionele methode dat we hun vragen willen betantwoorden. Nog een keer: we moeten wellicht geen vragen beantwoorden, maar hun eigen antwoorden bevragen. Dat klinkt ingewikkeld, maar wat Keller bedoelt is dat niemand kan leven zonder betekenis te geven aan het leven. Iedereen wil vrijheid, identiteit, vergeving, oplossingen voor morele dillema’s, hoop voor de toekomst. En ook mensen die niet geloven hebben hun ideeën hoe dat werkt. Dus als we een relatie met iemand hebben opgebouwd, dan kunnen we hem of haar bevragen of zijn antwoorden (op grote levensvragen) kloppen. Wil je een praktisch voorbeeld? Kijk, ik kan iemand vragen: maar hoe ga jij dan om met lijden in de wereld? En die persoon legt uit dat je er maar het beste van moet maken en dat je geluk moet hebben. Ik kan dat ter discussie stellen: is het leven zo willekeurig? En is het dan echt het ‘recht van de sterkste’? En dan uitleggen dat vanuit mijn christelijke perspectief lijden er in deze kapotte wereld bij hoort, maar dat het echt fantastisch is om te weten dat er een God is die ik in dat lijden kan aanroepen. En die op een dag herstel gaat brengen.
Of als mensen ruzie in de familie hebben en de conclusie hebben getrokken: ik wil hem of haar nooit meer zien en gewoon mijn eigen leven leiden, dan kan ik vertellen dat dit de oplossing niet is, maar dat er ook een andere manier is om met schuld en vergeving om te gaan, zonder dat je altijd bitter blijft.
Nou, het vraagt meer tijd en uitleg om dat uit te diepen, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel. Bevraag de antwoorden van de ander, bevraag zijn of haar levensvisie. In plaats van dat je ‘hupsakee’ het Evangelie dropt in iemands leven, terwijl hij of zij helemaal niet wat kan met schuld, zonde, kruis, Jezus en verlossing.
Het is even doordenken en nadenken he, op deze zondagochtenden! Gelukkig is het zomervakantie. Wellicht heb je minder werk, en meer tijd óm wat door te denken. Een fijne zondag gewenst!