Zondag 14 maart 2021
- Nieuws
- Zondag 14 maart 2021
“Een programma met gospel-praise- en worshipmuziek en een overdenking van Jurjen ten Brinke, voorganger van de multiculturele kerk Hoop voor Noord in Amsterdam”
06:00-07:00
We Are Yours – I Am They
Evergreen – Audrey Assad
Water And Dust – Cory Asbury
The Sound Of Music – Christy Nockels
All You’ll Ever Need – Andrew Peterson
In De Stilte – Marjolein Keijzer
Savior Of The World – Charlie Hall
By Heart By Soul – Avalon & Aaron Neville
I Will Sing Of My Redeemer – Fernando Ortega
All Of My Life – Pam Thum
Ontelbaar Veel Namen – Christian Verwoerd
Walk Your Road – Watermark
Morningstar – White Heart
A Whisper Through The Veil – Tom Howard
07:00-08:00
The River – Tim Neufeld & The Glory Boys
To You We Bring Our Hymn Of Praise (Glory Be To God) – Kelly Minter
Home Free – Wayne Watson
Waters On The Rise – Tangarine
Learning To Love You More – Oleta Adams
Later Mag Je Groter Zijn – Ralph van Manen
Faithful Heart – Pam Thum
Welcome To Eternity – Revive
The Exodus Song – Anita Meijer
To Me – Matthew West
Love Like Breathing – Out Of The Grey
That’s Me In The Corner – Adrian Snell
Uw Liefde Laat Nooit Los – Opwekking
Columba Aspexit – David Fitzgerald
Overdenking van Jurjen ten Brinke:
In een boekje vol levenslessen van moeder Teresa krijgt zij op den duur de vraag of ze hulp van anderen krijgt. ‘Oh ja’, antwoordt ze dan. ‘We waren van meet af aan aangewezen op de hulp van anderen. We noemen ze Medewerkers. We hebben allerlei soorten Medewerkers, te beginnen met de kinderen uit vele landen die hun zakgeld of het geld dat ze bij inzamelingen ophalen opsparen voor de kinderen van India. Ook al staan wij als Missionarissen in het licht van de schijnwerpers, we zouden echt maar heel weinig kunnen doen zonder de vrijgevigheid van duizenden en duizenden medewerkers en vrienden over de hele wereld.’
Ik vind dat heel mooi en herken het ook sterk. Als gemeente Hoop voor Noord, waar we 15 jaar geleden mee begonnen, zijn wij ook sterk afhankelijk van geld van buitenaf. In de nieuwsbrieven die ik daarover schrijf, zeg ik altijd: samen moeten we het doen. Wij hebben de visie en we hebben deels ook de menskracht. De velden zijn wit om te oogsten en in het land zijn mensen met geld en mensen die kunnen en willen bidden. Zo eenvoudig is het, volgens mij. Eén plus één is twee… en in het Koninkrijk van God heb je elkaar nodig. Sterker nog, de apostel Paulus legt uit dat de een niet beter of meer is dan de ander. Het betekent heel eenvoudig dat de vrúcht ook van ons allemaal is. Nou, van ons!? Dat zeg ik helemaal verkeerd. Van God, de géver van de oogst! Hem komt de eer toe!
Deze week moest ik er ook aan denken. Ik was jarig en vierde het niet, vanwege de corona in ons gezin. Een goede vriend kwam nog even binnenvallen, supertof. Maar ik werd ook overvállen door vele honderden WhatsApp berichten, Messenger berichten, facebook en insta… Het was echt zoeken tussen al die berichten naar mensen die me zeer lief zijn; familieleden, vrienden en ook gemeenteleden. Zoveel anderen ken ik niet of nauwelijks, maar ze feliciteerden me wel, mede door een actie van de Nederland Zingt Dichtbij collega’s, die met een filmpje door drie gasten uit het programma… een oproep tot feliciteren deden. Toen zag ik het weer: ik mag zichtbaar zijn, wekelijks op TV en verder bij radio en Visie. En daar mijn van God gekregen talent inzetten. Maar: dit kan ik never-nooit doen zonder al die mensen die dit mogelijk maken. Een regisseur bij NL Zingt Dichtbij, een cameraman, een geluidsman, een eindredacteur, redacteuren die de verhalen opzoeken en voorgesprekken voeren, een producer die alle praktische kanten van een draaidag fikst, mensen die het programma editen tot een mooi geheel, mensen die op Social media de vooraankondigingen doen, en ga zo maar door. Dat geldt in mindere mate ook voor de radio: makers van dit programma, Remco Hakkert en Tom Herlaar. Maar ook de mensen die ervoor zorgen dat dit stukje op de website van radio 5 belandt. En mensen die ervoor zorgen dat het in het programmablad aangekondigd staat. En dan heb ik het nog niet eens over personen die zorgen voor het EO-gebouw en koffie/thee, hoewel we veel vanuit huis werken. Lieve collega’s, heel veel dank! Sámen maken we iets moois en het maakt me klein en nederig… dat ik daarin vaak het gezicht mag zijn. Dat betekent vaak ook de complimenten in ontvangst nemen, en natuurlijk ook de kritiek. Dat is niet altijd leuk en soms heel vermoeiend, maar als ik jullie, als werkers op de achtergrond, een beetje uit de wind kan houden, dan is dat de consequentie van mijn zichtbaarheid maar. Als jullie jarig zijn ben ik niet in staat om op de NL Zingt pagina een oproep tot feliciteren te doen, eenvoudigweg omdat ik geen toegang tot die pagina heb, maar: sámen doen we het. Dat was in de tijd van moeder Teresa al, en dat is nog steeds zo. En het heeft al oude papieren, want Paulus zegt in 1 Korinthe 3:7 ‘Het is niet belangrijk wie plant of wie begiet, alleen God is belangrijk, want hij doet groeien.’
Een mooie zondag gewenst!