Kenny Rogers neemt afscheid van Nederland
- Nieuws
- Kenny Rogers neemt afscheid van Nederland
Met een carrière die inmiddels zeven decennia beslaat, is Kenny Rogers niets minder dan een icoon van de countrymuziek. Hij nam afscheid van Nederland met een concert in Amsterdam.
Door: Pierre Oitmann
Foto: Harold Versteeg
78e verjaardag
Velen zijn opgegroeid met de man die in de zomer van 1938 geboren werd als Kenneth Ray Rogers, vooral in de Verenigde Staten. De Texaan met zijn uit duizenden herkenbare witte baard heeft afgelopen zomer zijn 78e verjaardag gevierd en trekt momenteel de wereld over om zijn fans nog eenmaal toe te zingen met hits als 'Coward Of The County', 'Lady', 'Islands In The Stream' en 'Lucille'.
Slechter dan de Chinezen
Rogers start zijn afscheidsconcert in de Amsterdamse Heineken Music Hall, kortweg HMH, met zijn grootste hit, 'Ruby, Don't Take Your Love To Town' uit 1969. Na afloop van zijn top 5-hit met The First Edition grapt hij dat de zang van het Nederlandse publiek nog beroerder is dan dat van zijn concertbezoekers uit China. "Ik heb nog nooit iemand zo slecht dit nummer horen zingen!", zegt hij plagend.
Jeugdherinneringen
Door middel van zijn liedjes, oude foto's en geestige anekdotes vertelt Kenny Rogers de toeschouwers over zijn carrière, die al midden jaren 50 begon, nadat hij gegrepen werd door de muziek van Ray Charles. Hij laat het eerste plaatje horen dat hij opnam en haalt herinneringen op aan de muziek uit zijn jeugd met de liedjes 'It's Only A Paper Moon', gezongen door Linda Davis, en de Nat King Cole-hit 'Walking My Baby Back Home'.
Move like Jagger
Ouderdom neemt zo zijn kwaaltjes met zich mee, weet Rogers, die net een knieoperatie heeft ondergaan. "Volgens mij hebben ze de verkeerde knie geopereerd", lacht hij. Ook is hij verwonderd over hoe vitaal sommige van zijn collega's zijn op hun leeftijd, zoals countryveteraan Willie Nelson en Rolling Stones-zanger Mick Jagger, die volgens Rogers nog danst als een vijftienjarige. "Ik had in de jaren 60 meer drugs moeten gebruiken!"
Broos en iel
Helaas heeft de warme zangstem van Rogers met de jaren aan kracht ingeboet. De kenmerkende countrysnik, door Amerikanen ook wel aangeduid met de term 'twang', is nog aanwezig, al is zijn stemgeluid overwegend broos en iel. Soms heeft dat zo zijn charme, met name in de ballads 'They Just Don't Make 'Em Like You Anymore' en 'Heroes', hoewel veel van de uithalen duidelijk te hoog gegrepen zijn.
Meedeinen
Aan hits echter geen gebrek tijdens de onderhoudende show van de sympathieke zanger. Vooral de duetten met Linda Davis, moeder van Lady Antebellums frontvrouw, springen eruit - met name de Bob Seger-cover 'We Got Tonight' en 'Everytime Two Fools Collide'. De volledige HMH zingt en deint mee op 'We Are The World' en 'Islands In The Stream', een mooie manier om afscheid te nemen van een wereldster.
