Niet Zonder Ons
KRO-NCRV

Beatrice van der Poel- Na de stilte

  1. Nieuwschevron right
  2. Beatrice van der Poel- Na de stilte

Voor onze rubriek 'Niet zonder ons' stelde Beatrice van der Poel ons een goede vraag: Willen we zoals het was eigenlijk wel terug?

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Na De Stilte

©Beatrice van der Poel

Er ritselt onheil door de bomen met de wind mee langs de gracht er is geen mens meer te bekennen

Het leven stopte onverwacht en de stad zo leeg als een woestijn en de stilte klinkt mij veel te fijn

Verdwaasd dwaal ik door de stegen Een blinde muur, geen horizon de holle stad, alles verlaten En een onbevolkt station

Stilstaan op een zwijgend plein Deze stilte klinkt mij veel te fijn

Het leven desolaat als een lege winkelstraat Dat zoiets kleins ons dwingt tot bezinnen Na de stilte oh oh Opnieuw beginnen

Dit grauw decor van dichte luiken

Alsof ons toekomstlicht gedoofd

Het lijkt wel of we teruggefloten

omdat de aarde leeggeroofd

en het fluistert dat we kwetsbaar zijn

Deze stilte klinkt mij veel te fijn


Het leven desolaat als een lege winkelstraat Dat zoiets kleins ons dwingt tot bezinnen Na de stilte oh oh Opnieuw beginnen

Zo’n wonderlijke eenzaamheid

bevroren in gestolde tijd

Hoe kalm de stad tot stilstand kwam

en je zomaar alles loslaten kan

En de schoonheid van een lege lucht

Willen we zoals het was eigenlijk wel terug?