Zondag 5 maart

06:00-07:00
Isn't she lovely
- Stevie Wonder
 

What A Wonderful World
- Janine Beens & Jan Willem van Delft
The sound of silence
- Simon & Garfunkel
When you believe
- Mariah Carey & Whitney Houston

Esther
- Matthijn Buwalda
You might need Somebody
- Randy Crawford

From The Start
- Joal Kamps 

Forgive me
- Donna Summer

I saw the Lord
- Dallas Holm
Zout
- Sharon Kips 

Anything More
- Dan Wheeler

No sign of it
- Natalie Grant
Estaré Con - Él
Salvador

He watches over you -
Our Family


07:00-08:00
Cherish the moment
- Phil Keaggy

Dreaming of April
- Out Of The Grey
To Find My Way To You -
Bebo Norman

Welkom thuis
- Talitha Nawijn

Be Thou My Vision
- Cherry Wee
 

Blessed - Assurance

Beyond justice to mercy
- Susan Ashton 

Father, I Put My Life In Your Hands
- John Michael Talbot
Voor Eeuwig Dankbaar
- Opwekking
I wish you Jesus
- Scott Wesley Brown
Carry You
- Amy Grant
 

From The Breaking Of The Dawn (Every Promise)
- Stuart Townend
Honest
- Kendall Payne 


08:00-09:00
Ontwaak, Verhef Je Stem
- Opwekking

Psalm 56: Ik roem in God, ik prijs 't onfeilbaar woord
- Samenzang Bovenkerk

God van liefde, God van trouw
- The Psalm Project

Hij Heeft Niets Gezegd
- Twice

Grijp toch de kansen
- Chr. Mannenkoor Asaf
Als ik U ontmoet
- Sela

Regen Op Ons
- Reyer & Lars Gerfen
Liefde was het
- Koor & Band Opwekking

Klem vast aan de Rots - CGK Cantate Deo

Prijs Hem
- Marjolein Keijzer

Breng dank aan de Eeuwige
- ad hoc koor
Als ik Hem maar kenne
- Samenzang
God van licht
- LEV

Elke traan is een gebed
- Kees Kraayenoord
Heer wat een voorrecht
- Nederland Zingt

Overdenking van Jurjen ten Brinke

Het is een paar weken geleden. Martin, een meneer van ongeveer 60 jaar in een rolstoel, kwam na de samenkomst in de kerk naar me toe. ‘Jurjen, ik wil gedoopt worden!’ ‘Da’s een heel mooie keus, Martin!’ reageer ik. Ik vertel hem dat ik er graag meer over wil weten en dat we kunnen afspreken. Dinsdagmiddag.

Martin heeft, na een val met de rolstoel, ook een beroerte in zijn hoofd gehad en is niet meer zo snel in alles begrijpen. En je moet wat meer moeite doen om te snappen wat hij zou willen. Juist vanuit die wetenschap ben ik verrast met zijn snelle, duidelijke verzoek.

Dinsdagmiddag, 14.00 uur. Ik kom bij het verpleeghuis aan en Martin wacht me op in de hal. ‘Hoe is het?’ vraag ik hem. ‘Wel een beetje zenuwachtig’, zegt Martin. ‘Dat hoeft niet joh,’ zeg ik. ‘Het komt wel goed!?’ We nemen de lift en komen in zijn kamer.
Ik vraag hem waar zijn keus vandaan komt. Martin kwam een jaar of tien geleden ook in onze kerk, maar haakte al snel weer af. Nu komt hij al een half jaar lang door weer en wind met zijn elektrische rolstoel naar de kerk gescheurd. (Ik zeg ‘gescheurd’ omdat dit ook echt zo is! Als ik hem zie rijden, houd ik mijn hart vast.)
Er volgt een mooi verhaal over het willen horen bij Jezus. Dan… wordt op de deur geklopt. Er komt iemand binnen die zich voorstelt als de zus van Martin. ‘Vind je het goed dat we gewoon even verder praten, ook nu je zus erbij is?’ vraag ik hem. Dat is prima.
We praten door. Maar er wordt weer geklopt. Twee Surinaamse verpleegsters komen binnen en pakken een stoel. ‘Zijn we niet te laat?’ vraagt er één.
Dan begint er bij mij iets te dagen. ‘Heb je hen uitgenodigd voor je doop Martin?’ vraag ik hem. ‘Jazeker!’ is zijn antwoord. Aha. Dáárom was je zenuwachtig. Ik snap het. En nog voor ik verder kan praten wordt er weer aangeklopt. Een oude buurvrouw uit het verpleeghuis (met nogal duidelijk psychische aandoeningen) wordt binnengereden. Ze heeft bonbons bij zich. ‘Voor jou Martin, omdat je zo’n goede vriend bent en omdat het een mooie dag is vandaag!’ Ze blijkt katholiek en heeft Martin al eens een liedboek met katholieke versjes cadeau gedaan.

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. We praten, met vier getuigen, door over de doop. Zijn zus geeft aan ‘er niets mee te hebben, maar blij te zijn met alles waar Martin blij van wordt’. Eén van de Surinaamse verpleegsters glimt van blijdschap: ‘Nu ga ik je ’s morgens niet alleen helpen met aankleden, maar ook een paar verzen uit de Bijbel met je lezen Martin!’

Mijn hoofd tolt. Wat ga ik doen? Eigenlijk is het niet zo moeilijk; ik kan een kom water vullen bij de kraan en dan gáán met die doop. Het feest kan beginnen. Maar anderzijds: er is genoeg reden om bij de doop óók de kerk te betrekken, en niet alleen de dominee. Ik gun onze hele gemeente dit verhaal! En ik gun Martin een wolk van getuigen om hem heen, heel veel mensen die hem zullen bemoedigen en voor hem zullen danken en bidden. Ik gooi het maar gewoon open en dan… komen we tot de conclusie dat de doop misschien wel het belangrijkste moment uit je leven is. Daar moet je je goed op voorbereiden en dus gaan we zorgen dat Martin een paar weken mooie Bijbellessen krijgt van een broeder uit de gemeente. We plannen een doopdatum en dan kan hij nog veel meer mensen dan die vier hier aanwezig uitnodigen. Iedereen is blij. ‘Ik heb je een beetje overvallen he?’ zegt Martin met een grote lach op zijn gezicht.
Nogal ja. Maar wat een verrassende middag!

Als het om de doop gaat, gaat het om een ‘verbond’. Het verbond dat God met mensen sluit. Prachtig! In onze cultuur is het aangaan van een verbond steeds meer aan het verdwijnen. Een verbond staat voor een bijzondere relatie. Een relatie die veel dieper en intenser is dan een relatie die gebaseerd is op een contract (zoals een huurcontract met een handtekening). Aan de andere kant is het ook een relatie die veel verder gaat en onvoorwaardelijker is dan een relatie die alleen gebaseerd is op gevoel. Een verbond is een onvoorstelbare mix van wet en liefde.

Als je de Bijbel aandachtig leest, zie je een raadsel. We zien voortdurend dat God zijn mensen zegt dat zij Hem moeten gehoorzamen. Neem bijvoorbeeld Exodus 19:5: ‘Als je mijn woorden ter harte neemt en je aan het verbond met Mij houdt, zul je een kostbaar bezit voor Mij zijn, kostbaarder dan alle andere volken – want de hele aarde behoort Mij toe.’ Als je mijn woorden ter harte neemt… Dit betekent dat er een voorwaarde aan vastzit. Hier lijkt het erop dat het verbond voorwaardelijk is. Waar is het afhankelijk van? Van de gehoorzaamheid van mensen. Maar… dan loop je het risico op ‘wetticisme’.
Aan de andere kant staan er talloze teksten in de Bijbel waarin God tegen zijn volk zegt dat Hij hen nooit in de steek zal laten. Neem bijvoorbeeld Rechters 2:1: ‘Ik heb jullie uit Egypte geleid naar het land dat Ik jullie voorouders onder ede had beloofd. Ik heb gezegd dat Ik mijn verbond met jullie nooit zou verbreken.’ 
Dan loop je het risico op ‘relativisme’; dan zeg je dat onze relatie met God onvoorwaardelijk is. Natuurlijk moeten we God gehoorzamen, maar uiteindelijk zal God ons toch wel accepteren.

Welke van de twee is het nu? Ik las van een bekende predikant die zei dat hij in feite maar twee taken heeft: verontruste mensen geruststellen en de gerustgestelde mensen verontrusten.
Ga jij gemakkelijk met je geweten om? Maak je zelf wel uit wat goed of fout is? Je zou je wat vaker schuldig moeten voelen over bepaalde daden…
Of laat je je juist onderdrukken door je geweten? Ga je gebukt onder een zwaar schuldgevoel en voldoe je nooit aan de standaard die je jezelf oplegt? Luister, Gods genade is groot. Hij sluit Zijn verbond met je. Onvoorwaardelijke liefde voor jou, want: Jezus stierf aan een kruis en heeft al aan de voorwaarden voldaan.

We gaan Martins oude leven begraven in de doop. En hij gaat met Jezus opstaan.
De doop als teken van het verbond. God is goed.

Een fijne zondag!