Groot Nieuws
EO

Zondag 10 april 2022

foto: pixabay.com
  1. Nieuwschevron right
  2. Zondag 10 april 2022

Een programma met koor- gospel- praise- en worship-muziek. Deze week een meditatie van Elsbeth Gruteke.

06:00-07:00
Carry Your Stones - Tangarine
With you I’m Born Again – Billy Preston & Syreeta
I Could Be – Company of Fools
Knockin’ On Heaven’s Door – Randy Crawford
So Strong – Labi Siffre
Hoe Mooi – Delise & Marjolein Keijzer
Be Love – Kevin Max
Only Time – Enya
Heart Of Gold – Neil Young
Honey – Us & Our Daughters
Toen Was Geloof Heel Gewoon – Stef Bos
Everything Is Beautiful – Dolly Parton
Happiness – Jonathan Jeremiah
Heart Of My Heart – Lara Landon
Father And Son – Cat Stevens

07:00-08:00
Let The Dreamers Dream – Dick & Mel Tunney
Jesus And Me – Glen Campbell
Here Beneath The Cross – Kelly Minter
Doar – John & Nienke
God Gave Us His Son – Kate Simmonds
Always For You – Michael English
Via Dolorosa – Sandi Patty
Armen van Oneindig – Hanne de Vries & Jannica van Barneveld
Sparrow – Audrey Assad
Then He Bowed His Head And Died – Gaither Vocal Band
Calmly Resting In The Lord – The Erwins
At The Foot Of The Cross – Don Moen
I’d Rather Have Jesus – Alison Krauss & The Cox Family

08:00-09:00
Volle Verzeek’ring, Jezus Is Mijn! – Opwekking
Psalm 97: Groot Koning Is De Heer – Hollandkoor
Een Gebed Bij Jou Vandaan – Reni & Elisa Krijgsman
Mijn God Waarom? – Suzanne van der Velde & The Psalm Project
‘k Wil U O God Mijn Dank Betalen – Chr. Gem. Zangver. Jubilate Deo
Nooit Ver Bij Jou Vandaan – Matthijn Buwalda
Jezus, Om U Lijden Groot – Marjo van Someren
Zie De Stroom Van Jezus’ Liefde – Opwekking
Een Vaste Burcht Is Onze God – Nat. Chr. Concertmannenkoor
‘k Ben Een Koninklijk Kind – Zanggroep & Talitha Nawijn, Suzanne van der Velde & Rodney Birsak
Alfa En Omega – Sela
Liefde Die Voor Mij Wou Lijden – Chr. Gem. Zangver. Looft den Heer
Ik Verhoog U – Ad Hoc Koor
Zo Is Uw Liefde Voor Mij – Wim Pols

foto: eo.nl

Meditatie van Elsbeth Gruteke

Mattheüs 21: 1-11

Als kind verheugde ik mij op de jaarlijkse lampionnen-optocht die, in het dorp in de Betuwe waar ik opgroeide, werd gehouden op de avond van Koninginnedag. Het had iets magisch om met een grote stoet kinderen, voorafgegaan door de plaatselijke harmonie, door het dorp te lopen met allemaal een lampion in de hand. Dat die lampion meestal halverwege uitging of wegwaaide, dat de muziek van de harmonie best vals klonk, dat deed er niet toe. Inderdaad als je het goed bekijkt stelde het allemaal niet veel voor, die optocht, maar toch er onderdeel van zijn geeft een heel speciaal gevoel. Samenlopen, samen bezig met hetzelfde, alsof iedereen op zo’n moment net iets aardiger voor elkaar is dan de volgende dag weer op het schoolplein. Het gevoel van saamhorigheid dat je kunt ervaren in een optocht, een demonstratie. Ik kan me voorstellen dat voetbalsupporters zo’n zelfde gevoel hebben, of mensen die een groot concert bezoeken. Een menigte met één verlangen, een verlangen dat, als het vervuld wordt, tot iets moois leidt. Al was het maar op dat ene moment. Een verlangen dat ook zomaar om kan slaan, de sfeer bij een demonstratie, het kan ook opeens heel grimmig worden. We kennen ook de beelden van demonstraties die uitlopen op een confrontatie met waterkanonnen en traangas, demonstraties waarbij de ME moet ingrijpen. Als de verlangens niet vervuld worden kan het mislopen.

Vandaag is het Palmpasen. Kinderen maken een Palmpasenstok en lopen er een optochtje mee. Palmpasenstokken die alles te maken met het verhaal van deze ochtend over de intocht van Jezus in Jeruzalem, een optocht met Jezus. Op een ezel rijdt Hij de stad in, Hij wordt begeleid door mensen die voor Hem uit gaan en achter Hem aan lopen. Mensen met verlangens, met verwachtingen van deze bijzondere Man die op een hele eigen wijze de stad binnenrijdt. Hoe lopen zij mee in deze optocht? En wij, voegen wij ons in die stoet rondom Jezus, willen we dat wel, we zijn toch allemaal individuen en de tijd van optochten is wel een beetje voorbij, of sluit je je graag aan?

Vers voor vers

De voorbereiding voor de intocht in Jeruzalem is heel eenvoudig. Twee discipelen worden erop uitgestuurd om een ezelin en haar jong in een dorp op te halen. Zo zet de stoet zich in beweging, de mensen er omheen begrijpen iets van de feestelijkheid van de intocht van Jezus en leggen mantels en palmtakken op de weg, Wat zou jij gedaan hebben als je daar had gestaan, had je je jas op de weg gelegd, was je gaan zwaaien met een palmtak, was je gaan meejuichen? Of kies je liever een plaatsje aan de zijlijn en bekijk je alles van een afstandje? Hoewel de nieuwe Koning, Jezus, de stad inrijdt op een nederige ezel begeleidt de menigte hem de stad in als een koning, Hij wordt ontvangen als een vorst. ‘Hosanna voor de Zoon van David’ wordt er geroepen.

De menigte, verwachting versus werkelijkheid

Toch is het een gekke optocht. Want Jezus rijdt niet op een groot paard, zoals je verwacht van een winnaar, de stad ontvangt Hem niet met grote vreugde maar is in rep en roer door zijn komst, de autoriteiten maken zich grote zorgen. En toch hebben de mensen daar grote verwachtingen van Jezus. Dat Hij een einde komt maken aan de overheersing door de Romeinen die voor veel mensen als een juk op hen drukt. Of misschien nog wel veel persoonlijker, de verwachtingen dat Jezus komt om in hun eigen leven iets te veranderen. Als Hij werkelijk de Messias is, zoals zij roepen, dan moet Hij toch in staat zijn om mijn leven weer goed te maken. Zo’n mengeling van politieke, sociale en hele persoonlijke verwachtingen zullen in die groep mensen die met Jezus meeloopt geleefd hebben. ‘Jezus, kom en vernieuw mijn leven, maak het goed, alles wat niet goed is.’ Wat een herkenbaar verlangen, wat een herkenbare verwachtingen.

En dan de teleurstelling. Jezus komt niet om de Romeinen omver te werpen. Hij komt niet, om de macht over te nemen. Zijn intocht in Jeruzalem is niet een oplossing van alle problemen. Jezus die hier Jeruzalem inrijdt, rijdt ook Zijn eigen proces, Zijn eigen veroordeling en Zijn dood aan het kruis tegemoet. Dat lijkt in de verste verte niet op de oplossing van alle problemen. De menigte zal zich dan ook van Hem gaan afkeren. En misschien zal een deel van de mensen dat vandaag meeloopt een paar dagen later in de menigte op het plein staan, een menigte die roept om zijn kruisging. ‘Heden Hosanna, morgen kruisigt Hem’. Wat de menigte verwacht gaat niet gebeuren, en wat zij niet verwacht gebeurt wel, de dood van deze glorieuze Koning aan het kruis. En daarmee wél de vervulling van hun aller diepste verlangens maar dat kunnen ze nog maar moeilijk zien. Dat Jezus sterft aan het kruis, dat Hij de zonden van de wereld wegneemt, dat Hij God en de wereld verzoent, dat met Hem het koninkrijk van God een aanvang krijgt, dat begrijpt de menigte niet. Dat kunnen we ze ook niet kwalijk nemen, het is zo groot en zo bijzonder en zo onverwacht, dat God zich zo naar ons toekeert, overdonderend, pijnlijk en prachtig is het.

Toepassing

Sta jij aan de kant of ga je mee in de stoet, laat je je meenemen door Jezus met een verlangend hart? Zonder te weten waar het uit komt maar met de hoop en de verwachting dat Hij je brengt waar je moet zijn. Dat Hij je diepste verlangen, je diepste honger, kan vervullen, kan stillen. Dat is spannend, dat betekent zelf de regie loslaten Hoe doe je dat? Hoe vind je je plaats in de optocht?

Persoonlijk

Dat heeft met voornemen en met intentie te maken. Overgave, want daar gaat het om, dat is iets dat je bewust doet. Het is een bewuste stap, een stap die je regelmatig voor jezelf mag zetten. Doe dat, bewust, in gebed of in gesprek met mede-gelovigen. Bidt, ook dat hoort bij je bewust toevertrouwen aan Jezus. Spreek naar Hem uit dat je dat verlangt, spreek ook naar Hem uit dat het je moeite kost, dat je tegen weerstand of moeite oploopt. Lees in de Bijbel, daarin kom je verhalen tegen van mensen die zich toevertrouwen aan de Heer, die de soms onzekere weg met Hem gaan.

De week die voor ons ligt, de Stille Week is daar een hele geschikte week voor. Een week om heel bewust met Jezus mee te reizen naar het laatste avondmaal op witte donderdag, naar Zijn kruisdood op Goede Vrijdag, de stilte en het wachten van de lange stille zaterdag, tot zondag, Pasen, de opstanding van de Heer. Loop mee in die tocht, samen met je medegelovigen, laat je meenemen en ontmoet zo de Heer. Ervaar ook de moeite, de pijn, probeer het daarin uit te houden. We worden door Jezus zelf uitgenodigd om Hem zo te ontmoeten, om zo mee te lopen, met Hem mee te gaan.