Groot Nieuws
EO

19 juli: Aanbidding centraal?!

  1. Nieuwschevron right
  2. 19 juli: Aanbidding centraal?!

Aan het begin van de zomervakantie luisteren we in Groot Nieuws naar gewijde muziek en een meditatie. Dit keer verzorgd door dominee Henk van Hemmen, predikant van de Ontmoetingskerk in Ede (GKv). Het thema Aanbidding centraal?! is uitgekozen bij Psalm 150.

Muziekgegevens

1) Psalm 146: Prijs de Heer met blijde galmen, geen bundel

2) Ik Kom In Uw Heiligdom Binnen, Opwekking 192

3) Wij moeten Gode zingen, LvdK gez. 301

4) Morgenglans der eeuwigheid, Ned. Herv. Bundel gez. 128

5) Psalm 150: Looft God, looft zijn naam alom, geen bundel

6) Halleluja, geen bundel

7) O eeuw’ge Vader, sterk in macht, LvdK gez. 467

8) God van hemel en aarde, geen bundel

9) Daarom behoor ik Hem, Joh. De Heer gez. 910

10) Laat m’ in U blijven, groeien, bloeien, LvdK gez. 78

11) Een vaste burcht is onze God, Joh. De Heer gez. 413

12) Ik Kom In Uw Heiligdom Binnen (In Through The Veil), Opwekking 192

Meditatie

Deze meditatie gaat over Psalm 150. Een Psalm waarvan u zich af kunt vragen: Past die wel in deze tijd? Valt er wel wat te loven? Laten we die Psalm eerst samen lezen.


Psalm 150:

Halleluja! Loof God in zijn heilige woning, loof hem in zijn machtig gewelf,

loof hem om zijn krachtige daden, loof hem om zijn oneindige grootheid.

Loof hem met hoorngeschal, loof hem met harp en lier,

loof hem met dans en tamboerijn, loof hem met snaren en fluit.

Loof hem met klinkende bekkens, loof hem met slaande cimbalen.

Alles wat adem heeft, loof de HEER. Halleluja!


Psalm 150: dat is een echte lofpsalm, prijspsalm, aanbiddingspsalm. 10 keer klinkt het hallelu, “Loof Hem”; daarnaast nog 3 keer het halleluja. Als machtig slotakkoord, als geweldig fortissimo van Israëls jubelzang.

En vers 1 wijst op twee koren die dat moeten doen: Loof Hem in het machtig gewelf: dat is: in de hemel, een hemels koor. En loof Hem, Jahweh, op aarde, in de tempel, in zijn heilige woning.

En vers 4 en 5 roepen beide koren op om veel instrumenten te gebruiken. Nou, dat kan in onze tijd door een band, ook in de kerk - jawel. Maar kan ook via een orgel, die meerdere instrumenten in zich bergt. En vers 6 roept ieder en alles op om mee te doen, mee met die twee koren.

Ja, Psalm 150 is een prachtige Psalm om God te loven. Is dat ook niet wat past bij de hebreeuwse naam van het Psalmboek. Die heet in het hebreeuws sefèr tehilliem: het boek van de lofprijzingen. Misschien mee door Psalm 22 vers 4: God troont op onze lofzangen. Via deze Psalm mogen we dus God lofprijzen.

Maar ik weet niet of u zich bewust bent van nog 'n functie van Psalm 150. Van profetie. Want Psalm 150 is en lijkt een erg simpele oproep tot: Prijs God! Maar die oproep staat wel in de context van Psalm 1 tot en met 149. Met in die Psalmen al die pijnlijke vragen, over conflicten, lasten, moeiten; rond het lijden van de individuele gelovige of van de gelovigen samen. Met Psalmen passend bij een tijd als deze, met alle ellende van dit moment.

Ja, de samensteller van het Psalmenboek heeft er over nagedacht hoe hij het boek zou samenstellen. Welke volgorde hij zou kiezen. Prachtig hoe hij ‘t gedaan heeft. Je ziet zijn werk, hoe sommige Psalmen opzettelijk naast elkaar staan. Met daarin onder andere de mooie rangschikking van Psalm 108-109-110. De verlossing van 108 en 110 houden de wacht rond de verschrikking van 109.

Je ziet zijn werk, hoe hij vijf bestaande bundels samengevoegd heeft. Hoe hij subtiel na elke bundel een oproep tot Halleluja toevoegde. Met aan het eind van het boek één machtige oproep tot halleluja aan God: Via wel 5 halleluja-Psalmen achter elkaar, met 150 als groots slotakkoord.

En zie de beweging in het totale Psalmenboek: Een beweging van de start, Psalm 1 - een oproep tot gehoorzaamheid, naar het slot, Psalm 150 - een oproep om God te aanbidden. Met daartussen de realiteit, dat je merkt dat God gehoorzamen en aanbidden nog niet zo eenvoudig is als je dacht. En die beweging merk je, doordat in de eerste helft van het Psalmenboek naar verhouding meer klaagliederen staan, in de laatste helft juist meer prijsliederen.

Zo merk je dat het Psalmboek je tussen de regels door veel leert over aanbidding: In ons leven hoeft het halleluja niet altijd voor op de lippen te liggen. Maar als u in uw leven gaandeweg Hem, Jahweh leert kennen, als u uw aandacht meer en meer op Hem richt, dan zult u beseffen dat u kunt eindigen met een halleluja, een loflied. Is dus aanbidding altijd onze hoogste prioriteit? Ik weet het niet. Soms mogen we ook even klagen. Zoals in een tijd als deze.

Maar zo mag je als mens dus je weg gaan, van Psalm 1 naar Psalm 150. Een weg die ik ook terug zie in de levens van mensen om mij heen, die je zo naast een aantal Psalmen uit de Psalmenbundel kunt leggen. Naast Psalm 1, die spreekt van je leven willen leggen onder de leidraad van Gods regels. En ik merk dat dat geldt voor een heleboel christenen om mij heen. Gelukkig.

Psalm 8, die spreekt van de stemmen van kindermonden, waarop God zijn macht bouwt. Zo zijn sommigen van u gezegend met kinderen, waar je dat mocht zien gebeuren. Psalm 22: al vroeg in de Psalmenbundel klinken vragen naar God, waarom vragen. Zoals er ook in het leven van een aantal van u de vragen zullen zijn. Waarom liep een huwelijk stuk. Waarom een geliefde verliezen. Waarom alleen door het leven.

Ja, als u zo uw leven legt naast de Psalmen, komt u ze tegen: De Psalmen vol moeiten, tegenslagen, lijden, zoals de Psalmen tussen 50 en 60. Maar ook Psalmen met vreugde, zegen, verlossing, een bruiloft, tussen 40 en 50. En gelukkig, die blije momenten, die tijden van zegen zijn er vast in uw leven terug te zien. Zoals trouwen, vrienden en familie om u heen. Van een gezegende werkperiode. De zegen van plezier, vakanties, hoogtijdagen om op terug te kijken.

Daarom zo mooi om die functie van Psalm 150 te kennen. Als slotakkoord. En als profetie. Want hoe vaak komen we nog te weinig toe aan de lof aan God. Blijven we steken in de moeiten van het leven. Of in lof op onszelf. Zien we niet hoe bijzonder het voorrecht is dat we God mogen prijzen. Moeten we weer boven onszelf uitgetild worden, door medezangers onderweg. Tot ontmoeting met de God die groot en goed is. Van wie gezegd mag worden: Zijn liefde duurt voor eeuwig. Zodat we weer getroost verder kunnen gaan. In ons soms zo mooie, soms zo harde leven.

Zo mogen we tegelijk profeet en profetes zijn, via Psalm 150 - over waar het op uitloopt: Dat aarde en hemel verenigt zullen zijn in hun lof aan de Heer. Dat alles en ieder lof zal brengen aan God. Daar moeten we naartoe. Daar mogen we als christenen samen naartoe op weg zijn.