28 februari: Bemoediging op de berg

Muziekgegevens

1) Psalm 105: Looft, looft verheugd den Heer der heren, geen bundel

2) Lof zij God in de hoogste troon, LvdK gez. 213

3) Leg maar stil je hand in Zijn handen, Joh. De Heer gez. 312

4) Ik Vertrouw Op U, Opwekking 519

5) Volle verzeek’ring, Joh. De Heer gez. 197

6) Psalm 84: Hoe lief’lijk, hoe vol heilgenot, geen bundel

7) Komt vermoeiden, kom tot Jezus, geen bundel

8) Hemelse Vader, Joh. De Heer gez. 931

9) God Is In Ons Midden, geen bundel

10) Van U zijn alle dingen, LvdK gez. 465

11) Vreugde, Vreugde, Louter Vreugde, ELB gez. 357

12) Volle verzeek’ring, Joh. De Heer gez. 197

Meditatie

Schriftlezing: Markus 9: 2- 8.

De verheerlijking

2 En na zes dagen nam Jezus Petrus en Jakobus en Johannes met Zich mee en bracht hen apart op een hoge berg, alleen hen; en Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd.

3 En Zijn kleren werden blinkend, zeer wit, als sneeuw, zo wit als geen wolbewerker op aarde ze kan maken.

4 En aan hen verscheen Elia met Mozes en zij spraken met Jezus.

5 En Petrus antwoordde en zei tegen Jezus: Rabbi, het is goed dat wij hier zijn; en laten wij drie tenten maken, voor U één en voor Mozes één en voor Elia één.

6 Hij wist namelijk niet wat hij zei, want zij waren zeer bevreesd.

7 En er kwam een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk kwam een stem, die zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem!

8 En plotseling, terwijl zij om zich heen keken, zagen zij niemand meer bij zich dan Jezus alleen.

Thema: bemoediging op de berg

Wij mensen kunnen soms heel erg tegen dingen opzien: bijv. tegen al het werk dat wacht. Of tegen dat medisch onderzoek of die operatie in het ziekenhuis.

Wat van ons mensen geldt, gold ook van de Heere Jezus. Hij was Gods Zoon, maar tegelijk mens als wij. Hij zag erg op tegen het lijden dat Hij zou moeten volbrengen. En dat is te begrijpen als we ons realiseren wat dat voor Hem zou inhouden. Hij zou moeten sterven aan een Kruis, en dat voor de zonden van anderen.

Wie meer dan wie ook begreep hoe Jezus tegen het lijden opzag, was Zijn eigen Vader. En zoals een echte Vader doet, zo heeft Hij in die moeiten Zijn geliefde Zoon bemoedigd. Voor een korte tijd verheerlijkte Hij Hem op een berg. Deed Hem de overwinning proeven voordat de strijd begon. Stuurde Mozes en Elia uit de hemel naar Hem toe om bemoedigende woorden tegen Hem te spreken. En uiteindelijk sprak Hij Zichzelf uit: Deze is Mijn geliefde Zoon. Luister naar Hem!

Van Zijn eigen discipelen heeft Jezus geen steun gehad toen Hij de Kruisweg opging. Eerder het tegendeel: Judas ging Hem verraden. En Petrus moest Hij terechtwijzen omdat hij Hem op een verkeerde manier wilde steunen.

Daarom zocht Hij steun bij Zijn hemelse Vader. Hij nam drie van Zijn discipelen met Zich mee, en ging een berg op om te bidden. Die drie waren: Petrus, Jakobus en Johannes. En terwijl Hij aan het bidden was, gebeurde er iets bijzonders. Hij veranderde voor de ogen van die discipelen van gedaante. Zijn gezicht ging blinken als de zon. Zijn kleding werd wit als sneeuw.

Wat daar precies gebeurde? Jezus werd op dat moment bekleed met hemelse heerlijkheid. Hij werd op dat moment even zoals Hij zou gaan worden na Zijn opstanding.

Het was de Vader die Zijn Zoon even in de toestand bracht zoals die zou zijn na het lijden. Op die manier bemoedigde Hij Hem. Liet Hem weten: “Je moet wel het diepe dal van het lijden door, maar na dat lijden zal Ik Je maken zoals Je nu bent”.

Het was een geweldige bemoediging voor de Heere Jezus! Een betere bemoediging had Hem niet gegeven kunnen worden! Hij mocht al even de overwinning proeven voordat de strijd begon. Al even het zoet smaken voor het zuur.

Hoewel die verheerlijking al een geweldige bemoediging was, bleef het daar niet bij. Want de Vader stuurde vanuit de hemel ook Mozes en Elia naar Hem toe. Mozes en Elia: beiden waren het belangrijke mensen uit het Oude Testament. Mozes had het volk Israël uit het slavenhuis van Egypte geleid. Elia had het volk in zijn dagen teruggebracht van het dienen van afgoden naar het dienen van de Heere hun God.

Waarom stuurde de Vader deze twee naar de Heere Jezus daar op die berg? Om met Hem te spreken over Zijn komende lijdensweg. Ze zullen naar Hem geluisterd hebben toen Hij vertelde dat Hij zo geweldig opzag tegen Gethsemané, Gabbatha en Golgotha

. Maar toen zullen ze Hem ook gewezen hebben op het gevolg van Zijn lijden: U zult op deze manier velen gaan verlossen. U zult hun zonden gaan verzoenen. En U zult hen redden van de eeuwige ondergang. Het zal gelden voor velen: nl. voor allen die in U leren geloven.

Wist Jezus dat dan allemaal niet? O zeker wel. Maar als mens had Hij het nodig om Zijn moeiten uit te kunnen spreken. En ook om het weer te horen welke heerlijke gevolgen Zijn lijden zou hebben. Als mens had Hij het zo nodig om bemoedigd te worden. Het was niet niets wat Hem te wachten stond!

Hoewel ook dit gesprek met Mozes en Elia een geweldige bemoediging voor Hem was, bleef het daar niet bij. Want hoor: de Vader ging vanuit de hemel Zelf spreken! “Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem”. Een boodschap voor Jezus en één voor de drie discipelen. Voor Jezus: “Jij bent Mijn geliefde Zoon”. Voordat de Vader straks Zijn Aangezicht voor Zijn Zoon verbergt, verklaart Hij Hem eerst Zijn liefde.

Ook voor de discipelen heeft Hij een boodschap: “Luister naar Hem!” Laat je niet leiden door je eigen gedachten en gevoelens, maar door wat Hij jullie zegt.

Zo werd Jezus door Zijn Vader geweldig bemoedigd vlak voor Zijn Kruislijden. Zou de Vader alleen Zijn eigen Zoon willen bemoedigen als die het moeilijk heeft? De vraag stellen is haar beantwoorden. Nee, die bemoediging beperkt Hij niet tot Hem. Ook ons wil Hij bemoedigen.

Natuurlijk was het lijden van Jezus van een andere orde dan de moeiten die ons treffen. Maar ook wij kunnen zwaar te lijden hebben. Lichamelijk, door die ziekte of handicap. Psychisch, door alle verdriet en tegenslagen in ons leven.

Het evangelie, de goede boodschap, is: de Vader wil ons bemoedigen. Hoe? “Luister naar Hem”, zegt Hij. En wat zegt Zijn Zoon, de Heere Jezus, dan? “Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven”.

Zijn we vermoeid en drukken de lasten van het leven ons terneer? Of zijn het misschien de dingen in ons leven die we verkeerd gedaan hebben en waarover we ons schuldig voelen? “Kom naar Mij toe”, zegt de Heere Jezus. Bij Mij is kracht te vinden en ook vergeving.

Bemoediging: die heeft Jezus niet alleen Zelf ondervonden daar op die berg vlak voor Zijn Kruislijden, Hij wil die ook ons doen ervaren wanneer we met onze moeiten en lasten bij Hem komen.