11 aug.: Hypotheek of hoofdprijs

Muziekgegevens

1) Zingt, zingt een nieuw gezang den Heere, Psalm 98 : 1, 2 en 4 (NHB)

2) Here Jezus, om Uw woord, Gez. 328 (LvdK)

3) U bent mij zo kostbaar, o Heer, Opw. 338

4) Leer mij volgen

5) Leg maar stil je hand in Zijn handen, JdH 312

6) Wees mijn verlangen, Opw. 520

7) Ik zet mijn treden in Uw spoor, Psalm 17 : 3, 4 en 8 (NHB)

8) Zijn grondslag, Zijn onwrikb’re vastigheden, Psalm 87 : 1, 3 en 5 (NHB)

9) Vaste rots van mijn behoud, Gez. 174 (NHB)

10)Er is hoop

We leven in een consumptiemaatschappij die ons wil doen geloven dat ons geluk volledig ligt in een goed leven hier en nu. En ze biedt ons allerlei middelen om dat geluk ook te pakken. Hypotheken, leningen, op afbetaling kopen, we kennen het allemaal. Die gewoonte van nu genieten en later betalen is diep in onze cultuur doorgedrongen.

De Here Jezus vertelde een gelijkenis over iemand die een totaal andere instelling had. In het evangelie van Mattheüs hoofdstuk 13:45-46 lezen we:

“Ook is het koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman die mooie parels zoekt. Toen hij één parel van grote waarde had gevonden, ging hij heen en verkocht alles wat hij had, en hij kocht hem.”

Die koopman was beslist geen westerse consument! Waarom nam hij geen hypotheek op zijn eigendommen om die parel te kopen? Waarom al het andere opgeven?” Waar moest die parelkoopman nu van leven?

Wij zouden dat toch heel anders hebben aangepakt. Onze consumptiemaatschappij houdt ons voor dat je geen keuze hoeft te maken. Je kunt het allemaal tegelijk hebben, een mooi huis, een luxe auto, een mooie vakantie, liefst twee keer per jaar. En niet later, maar nu. Je leeft maar één keer. Neem een lening of een hypotheek!

De parelkoopman had die mogelijkheid ook, maar deed dat niet. De Here Jezus houdt de optie van een lening buiten het verhaal. Op geestelijk terrein kun je geen hypotheek nemen. Je kunt Christus maar op één manier volgen. Het is alles of niets. Heel radicaal.

Dat gaat in tegen onze hedendaagse cultuur van compromissen. Je hoeft het ene toch niet voor het andere op te geven?

Laten we eerlijk zijn, we eten het liefst van twee walletjes.

De Here Jezus benadrukte dat het niet mogelijk is om Hem te volgen én de wereld lief te hebben. Daarmee bedoelde Hij niet, dat we niet van onze naaste moeten houden of niet mogen genieten van Gods mooie schepping of van materiële zegeningen. Nee, maar Hij zegt in feite dat de doelstellingen van deze wereld zo tegengesteld zijn aan die van Gods Koninkrijk, dat ze elkaar uitsluiten.

Zeker, soms valt de agenda van de wereld en die van de christen samen. We ijveren allemaal voor vrede. Maar de wereld wil die vrede uitsluitend om nu te kunnen genieten van het leven. De christen streeft ook naar vrede, zodat de wereld God kan zoeken, en nog belangrijker: het eeuwige leven van Hem mag ontvangen. Dat biedt God ook u.

De doelstelling van de wereld is korte termijn: een goed leven hier en nu, liefst in welvaart en goede gezondheid. En vooral vrijheid: een leven helemaal ingericht naar eigen overtuiging en smaak.

De Here Jezus heeft ons er vaak voor gewaarschuwd om niet voor de verleiding van zo’n ‘korte termijn doelstelling’ te vallen. We willen wel graag het eeuwige leven dat Hij ons beloofd heeft, maar we geven er liever niets voor op. We buigen mee met de heersende cultuur, om ook nú niets te missen.

Dát is nu juist waarvan Christus zegt dat het niet mogelijk is. Het leven van een ware volgeling van Hem botst met dat van de wereld. Hij liet dat in Zijn leven zien. Het was de reden waarom Hij gewantrouwd werd, en zelfs gehaat en vervolgd. En Hij waarschuwt dat mensen die Hem serieus willen volgen, daar ook tegenaan zullen lopen.

Dat zijn ongemakkelijke woorden die we liever niet horen. Van die haat was weinig te merken toen onze cultuur nog doordrongen was van het Bijbelse gedachtegoed, maar nu openbaart zich die haat steeds vaker. Passen we ons aan? Of zijn we bereid Christus radicaal te volgen?

De parelkoopman nam geen lening, hij vroeg geen hypotheek aan. Het was alles of niets. En hij ging ervoor. Met deze gelijkenis zegt Jezus dat er geen ruimte is voor compromis.

Maar het laat nog iets zien. Die parel – het Evangelie - is onnoemelijk veel meer waard dan de wereld. Jezus gaf Zijn leven. Hij stierf voor onze zonden, om ons de parel van hoop op eeuwig leven te geven. We kunnen wel zonder deze wereld, maar niet zonder het Evangelie. Wat is ons dat waard?

In Mattheüs 16:21 zegt Jezus: “Wie zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven zal verliezen om Mij, die zal het vinden.’ We vinden eeuwig leven in het leven dat Hij geeft. En die zekerheid geeft ons ook vrede, rust en een doel in dit leven.

Eerder dit jaar was ik in Afrika bij Braima, een jongeman van in de dertig en een goede vriend van ons, die mijn vrouw en ik hadden leren kennen toen we daar in de zending werkten.

Toen hij zeven jaar geleden tot geloof kwam, werd hij door zijn familie verstoten.

Onder valse voorwendselen werd hij naar zijn geboortedorp gelokt. Daar waren alle oude mannen en geestelijke leiders uit de omgeving bij elkaar gekomen, om hem te dwingen terug te keren tot de islam. Eerst probeerden ze het met vleitaal en allerlei beloftes van materiële hulp. Toen dat niet werkte, probeerden ze het met bedreigingen. Uiteindelijk zeiden ze: ‘Als je zelf niet levend terug komt in de islam, zullen we je dood terughalen’.

Hij vluchtte na die bedreiging naar ons huis. Hij vertelde hoe daar in het dorp de druk zo hoog was geweest, dat hij bijna was gezwicht. Maar juist op dat kritieke moment had Heilige Geest hem de woorden van Petrus aan Jezus in gedachten gebracht:

“Naar wie zullen we heen gaan? U hebt woorden van eeuwig leven.” Die woorden hadden hem de kracht gegeven om voor al die mensen te belijden dat Hij in Jezus de waarheid en het leven had gevonden en Hem nooit zou opgeven.

Braima had de parel van grote prijs gevonden. Het kostte hem álles. Ik kan me nog zijn diepe verdriet herinneren, toen zijn vader hem verstootte. Zoiets kunnen wij ons hier niet goed voorstellen. Is het Evangelie ons dát waard?

Maar we zagen bij Braima ook de rust en vrede die God hem gaf. Toen zijn vader ernstig ziek werd, nam Braima de zorg voor hem op. Vorig jaar vroeg zijn vader hem om vergeving. Hij had van dichtbij de waarde gezien van de parel die Braima gevonden had. De relatie is nu helemaal hersteld. Vaak moet je eerst iets opgeven om iets veel beters terug te ontvangen.

Jezus vraagt van ons dezelfde radicale keuze voor dezelfde parel van hoop. Hij nodigt u om te gaan voor de hoofdprijs, zonder hypotheek.