Zondag 11 juni

06:00-07:00
Hope of deliverance - Paul McCartney
I'm born again - Boney M.
Always on my mind - Michael Buble
Thank you for the music - ABBA
The simple life - Gavin Chatelier
Lied van nieuw begin - Trijntje Oosterhuis
Table for two - Caedmon's Call
Captivate us - Watermark & Charlie Hall
Brother of mine - Buddy Green
I'm a believer - The Boones
Onbereikbaar (lied van Mozes) - Stef Bos
Sometimes a prayer will do - Celtic Woman
Give your heart a home - Don Francisco

07:00-08:00
Talk to me - Catherine Russell
Praise the Lord - Imperials
Hold me Jesus - Amy Grant
Let me sing - Andrew Peterson
The love of the Lord endures - Joy Williams
Mooie Vader - Coen van den Heuvel
Strength of my life - Leslie Phillips & Russ Taff
Never been unloved - Michael W. Smith
Higher than my ways - The Martins
One less - Matthew West
Father - Oslo Gospel Choir
Wij zoeken U – Opwekking – Opw. 829

08:00-09:00
Jezus stralend Licht – Opwekking – Opw. 659
Psalm 118: 1, 7 en 14 ‘Laat ieder 's Heren goedheid loven’ - Koor & Samenzang
Nader tot U, o Heer – Filiae – Joh. de Heer 456
Nachtlicht - Matthijn Buwalda
Ik zie een poort wijd open staan - Cantate Deo – Joh. de Heer 140
Witter dan sneeuw - The Psalm Project – Naar Psalm 51
Het allerbeste komt er nog aan - Rebecca Steenbergen
Geef mij een geloof, zo vast, zo sterk - Deo Cantemus – Joh. de Heer 484
Een stem die ik niet kende - Psalmen voor nu – Naar Psalm 81
Uw naam - Sela

Het Vaderhuis op Funda

Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik ben verhuisd. Ik zou bijna de slopende weken ervoor vergeten Wat een tijd! Overdag werkmensen over de vloer. En ’s nachts malen over de kleur die ik op de muur had gesmeerd. Als mensen tijdens al dat geklus aan me vroegen of ik zin had om te verhuizen, zei ik steeds: ‘Ja, ik kan niet wachten!’

Op een dag realiseerde ik me dat ik meer bezig was met mijn aardse huis dan met een ander huis: het Vaderhuis, zoals Jezus het noemt. Hoe bereiden jij en ik ons daarop voor? Zeggen we daarover ook: ‘Ik heb er zin in! Ik kan niet wachten?’

Hopelijk wordt je verlangen vanmorgen aangewakkerd naar het Vaderhuis, waarover Jezus spreekt in Johannes 14: 1 t/m 6.

Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op Mij. In het huis van mijn Vader zijn veel kamers; zou Ik anders gezegd hebben dat Ik een plaats voor jullie gereed zal maken? 3 Wanneer Ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom Ik terug. Dan zal Ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar Ik ben. 4Jullie kennen de weg naar waar Ik heen ga.’ Toen zei Tomas: ‘Wij weten niet eens waar U naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?’ 6Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door Mij.

Ook al ben ik verhuisd, ik kijk soms toch nog op Funda. Ik las pas dat per maand 5 miljoen mensen deze site bekijken. Ik ben dus niet de enige die het leuk vindt om te gluren bij de buren. Soms zie je er Fundaparels tussen staan waaraan je je slechts kunt vergapen. Stel dat het Vaderhuis op Funda zou staan …

Wat zou er bij de beschrijving staan?

Dit: er zijn veel kamers. Deze weinige info zegt zo veel over Wie God is: een God van overvloed. Bij Hem is er plek zat! Genade genoeg. Je mag thuiskomen bij Hem.

‘Jullie zullen zijn waar Ik ben’, zegt Hij vervolgens. Ik geloof niet dat we ons zozeer gaan vergapen aan die kamers – misschien óók wel – maar dat we vooral vol bewondering zullen zien Wie Jezus is!

Zijn waar Hij is. Aan die beschrijving hebben we genoeg. Jezus vertelde dit voordat Hij zou lijden en sterven, voordat Hij zou opstaan, voordat Hij zijn Geest zou geven. Op welk moment doelt Hij dat we verhuizen naar het Vaderhuis?

Wanneer kunnen we erin?

Dat is een tweede vraag die je stelt als je Funda serieus afspeurt naar een huis. Jezus is onderweg, zegt Hij. En Hij komt terug. Doelde Jezus op zijn dood? Of vertrek bij de hemelvaart? En wanneer kun je het Vaderhuis dan in? Daar wordt verschillend over gedacht. Was dat toen de Geest werd uitgestort met Pinksteren? Of bij je sterven? Of pas bij de wederkomst?

Ik denk dat het een het ander niet uitsluit. Ik hoop dat je nu al af en toe mag ervaren dat je mag thuiskomen bij God. Dankzij de Geest die in je wil wonen.

Soms wordt ook wel gedacht dat je bij je sterven naar het Vaderhuis gaat. Je zou ook kunnen zeggen: bij je sterven ga je naar het paradijs. Denk maar aan de moordenaar aan het kruis die van Jezus te horen krijgt: ‘Nog vandaag zul je met Mij in het paradijs zijn.’

Ik moest denken aan de begrafenis van dominee Dick van Keulen. Nynke Dijkstra leidde die bijeenkomst in met: ‘Hartelijk welkom bij de verhuizing van Dick.’ ‘Dick is niet meer op aarde, maar leeft verder.’ Prachtig!

Na je sterven wacht je als het ware totdat het echt ‘klaar’ is bij de wederkomst. Dan staat ons nog iets veel mooiers te wachten: eens en voor altijd wonen bij Hem.

Wat moet er allemaal nog gebeuren?

Nog zo’n Fundavraag. Wat moet er allemaal gebeuren, voordat je erin kunt trekken?

Het goede nieuws is: niks! Het is volbracht.

En tegelijkertijd zegt Jezus in vers 15: ‘Als je Mij liefhebt, houd je je dan aan mijn geboden.’ Dat klinkt logisch, toch? Als je een eeuwigheid met Iemand wilt doorbrengen, moet je wel veel van Iemand houden.

Wat kun je nog meer doen?

Daarvoor is het handig om te weten dat de uitdrukking huis van de Vader nog twee keer voorkomt. (In de NBV21 in ieder geval.)

Toen Jozef en Maria de twaalfjarige Jezus in de tempel aantroffen, vroegen ze waar Hij toch al die tijd was. Toen zei Hij:

‘Waarom hebt u naar Me gezocht? Wist u niet dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn?’

En jaren later zag Hij allerlei verkopers in de tempel en riep Hij boos:

‘Hebben jullie een markt gemaakt van het huis van mijn Vader?’

Twee keer zie je een verband tussen het huis van de Vader en de tempel. Wat doe je in de tempel? Onder andere offeren. Bidden. Hem loven. Vrij vertaald: Biddend en dankend kunnen we ons voorbereiden op wat komen gaat.

In de weken voordat ik ging verhuizen, zei ik vaak: ‘Het lijkt alsof ik in twee werelden leef. In Woerden hangen de lampen al niet meer en voel ik me niet meer helemaal thuis, maar in Rijnsburg is het nog niet af.’

Ook wij leven in twee werelden. Enerzijds leven we ons leven hier op aarde. Doen we wat onze hand vindt om te doen. Het is niet vreemd als we soms opgaan in het dagelijks leven. En anderzijds mogen we soms wel meer gefocust zijn op de toekomst.

Soms heb ik zelfs heimwee naar wat komen gaat. Soms ben ik het zo weer kwijt. Wat mij dan weleens helpt is een briefje in mijn broekzak. Met ‘Misschien vandaag’ erop. Dat zet de dag in een ander licht. Misschien komt Hij wel vandaag!