26 december: God met ons

Muziekgegevens

1) Komt allen tezamen, Gez. 18 NH Bundel

2) Psalm 98 ‘Zingt, zingt een nieuw gezang den Here’, Oude Berijming

3) Lofzang van Simeon, Lied 538 Joh. de Heer

4) Via Bethlehem, Geen bundel

5) Nu zijt wellekome, Jesu lieve Heer, Gez. 14 NH Bundel

6) Laat ieder het horen, dat eens werd geboren, Op Toonhoogte 91

7) O kom, o kom Immanuël, Gez. 125 LvdK ‘73

8) God zal met ons zijn, Geen bundel

9) Psalm 89 ‘k Zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheen’, Oude Berijming

10) Hoor de eng’len zingen d’ eer, Gez. 25 NH Bundel

11) Jezus Uw liefde raakte mij aan, Opw. 170

12) Komt tot uw Heiland, Lied 210 Joh. de Heer

13) Ere zij God, Lied 48 Joh. de Heer

14) Nu zijt wellekome, Gez. 145 LvdK ‘73

Meditatie


Kerst! Licht! Wauw.

Weet je hoe één van de Bijbelschrijvers, Mattheüs, het samenvat?

‘Dit alles is gebeurd omdat in vervulling moest gaan wat bij monde van de profeet door de Heer is gezegd: De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren, en men zal hem de naam Immanuël geven’, wat in onze taal betekent ‘God is met ons'. (Matth 1:22,23).
Kijk, het was altijd wel zo, zeker voor het volk Israël in die tijd: God met ons.

Ze waren het volk van de HEER. Heel het Oude Testament door kom je tegen dat God zegt: Ik ben jullie God en jullie zijn mijn volk. De HEER had zich aan Israël verbonden. Hij was bij hen. Ze konden het zien, bijvoorbeeld in de bijzondere wolk die boven hen hing toen ze bevrijd werden uit Egypte en door de woestijn gingen. Ze mochten het zien in de tabernakel en in de tempel.

En toch was er afstand. God bleef God. In het heiligste deel van de tempel mocht je niet komen. Daar hing een dik gordijn voor; alleen de priesters kwamen in de buurt. Immanuël, God met ons - ja, tot op zekere hoogte.
Maar met Kerst helemaal! God met ons; een bijzonder kind, door de Heilige Geest verwekt.

Wat betekent dit nu eigenlijk? Afgelopen zomer kregen we met een flinke watersnoodramp te maken in Limburg. Okay, anders dan ooit in Zeeland, maar toch. Wat een boel leed en narigheid! Bij een fikse watersnoodramp kan iedereen komen helpen met zandzakken sjouwen en er is een dag-en-nacht gevecht tegen het water. En als het echt een grote ramp is, dan komt de koning ook wel kijken; hij komt om mee te leven en om te bemoedigen. Hij komt met de helikopter, hij praat met mensen en dan gaat hij weer. Dat doet best goed. Maar stel je nou eens voor dat opeens blijkt dat de koning al een hele nacht zelf mee loopt te sjouwen met die zandzakken. Gewoon met z'n laarzen aan, regencape om, tussen de andere mensen in, het viel eerst helemaal niet op. Dát is nog eens bemoedigend. Reken maar dat dat direct doorverteld wordt: de koning is zelf ook aan het helpen. Samen staan we sterk!

Het is een heel zwakke vergelijking. Maar zoiets is het. God komt niet vanaf een afstandje in zijn helikopter eens kijken hoe wij het doen. Hij komt midden tussen ons in staan. Hij wil weten hoe het voelt om mens te zijn. En let goed op, want je zou hem anders niet eens herkennen.

Gods Zoon werd een mens zoals wij. Hij kwam midden in de ramp waarin wij leven. Jezus weet wat het is om het moeilijk te hebben. Hij is degene die een arm om je heen kan slaan. Meteen al in die kerstnacht zal hij, net als alle baby'tjes, gehuild hebben. Wat is de wereld kil en hard, als je net uit je moeder komt. Hij heeft zijn knieën kapot gevallen toen hij leerde lopen. Hij heeft gehuild toen hij in de werkplaats van zijn vader met de hamer op zijn duim sloeg. Hij leefde een leven, kende rouw en verdriet. Hij werd één van ons.
Ik hoop zo dat je kunt getuigen van Immanuel in je leven. In de nood van het leven, of op een hoogtepunt. Dat God Zelf zich heeft geopenbaard. Immanuel, Hij is daar. Dat je zult ervaren dat God je niet vergeten is. Dat Hij er was, er is en er zal zijn. Dat je dit mag geloven, ook als je het niet voelt. Wat mij pas aansprak was een onderzoek waar het ging over ‘bang zijn’. Veel kinderen én volwassenen zijn geregeld bang. Bijvoorbeeld in het donker, buiten, op de fiets of lopend vanaf een bushalte naar huis. Twee dingen kwamen uit het onderzoek naar boven: als je iemand bij je hebt, al is het een baby in een kinderwagen of een kind… dan voel je je minder snel bang. Grappig eigenlijk, want dat kind kan je niet of nauwelijks verdedigen. En een andere optie: telefoneren. Dat helpt ook niet zo heel erg, ja, je kunt hard schreeuwen in de telefoon als er wat gebeurt. Maar de kans is groot dat de dader al gevlogen is als de reddingstroepen arriveren. En anderzijds: kennelijk werkt het zo. Als er een kind bij is, als we telefoneren… dat helpt. Het is een geruststellende gedachte. Nou, als we dat al bij een kind of telefoon hebben, hoeveel meer als je beseft dat de Almachtige God, Immanuel, erbij is!?

En er is nóg meer. God kwam in deze wereld én wij worden als het ware opgetild naar God. Het kind van Kerst is niet alleen Immanuël - God met ons (vers 23). Hij heet ook Jezus, wat betekent: Hij zal Zijn volk bevrijden van hun zonden (vers 21). We kunnen weer verbonden zijn met God!

Dus: Jezus is geboren om vrede op aarde te brengen: vrede met God (vergeving van zonde en schuld) en vrede tussen mensen (om liefdevol met elkaar te leven). Vrede in je hart… en in je omgeving. Dat geeft rust en verwachting: God in je hart. Zonder dat dit, in deze gebroken wereld, alle vragen van je leven doet oplossen.
Immanuël. God met ons. God in ons. God door ons heen.

En moeder Maria? Ze raakte erdoor verwonderd, zegt de Bijbel. God houdt geen afstand, maar komt zo dichtbij als maar mogelijk is. Toen in een baby, zoals wij allemaal als baby begonnen zijn. En nu nog steeds, door zijn Geest. Net zo dichtbij. Elke dag. Ook in jouw leven. In blije dingen en in verdriet. Als je gelooft in die Jezus Christus, in de Zoon van God die mens werd. Als je gelooft dat Hij ook voor jou de weg naar God opengelegd heeft. Heel je leven, vanaf je geboorte tot dwars door het sterven heen als je thuiskomt bij Vader in de hemel: Immanuel. God is met je.
Ik wens je een gezegende 2e Kerstdag en aan het eind van de week een goede jaarwisseling. God is erbij, Immanuel.