Groot Nieuws
EO

Zondag 14 augustus

foto: Foto: Shutterstock
  1. Nieuwschevron right
  2. Zondag 14 augustus

Een programma met koor- gospel- praise- en worship-muziek. Deze week een meditatie van Elsbeth Gruteke.

06:00-07:00
Dust in the wind - Kansas
Always, always - Susie Luchsinger
Butterfly kisses - Bob Carlisle
Through my window - The Martins
Een berg rede - Matthijn Buwalda
Praying up a storm - Heirloom
Spin your light - 2nd Chapter of Acts
Only a mountain - Jason Castro
Fallen in love - Darlene McCoy
The water is wide - Cliff Richard
Welkom thuis - Talitha Nawijn
You've got a friend - James Taylor
Surely goodness and mercy - Ashley Cleveland
If - Bread

07:00-08:00

Peace of God - Chris Falson
The truth is - Lisa McClendon
Go light your world - Chris Rice
Come just as you are - Crystal Lewis
Laat nou gaan - Lars Gerfen
Keepin' my eyes on You - Twila Paris
All creatures of our God and King - Fernando Ortega
Devoted - Liz Fitzgibbon
Reach out to Jesus - Elvis Presley
Een hoop die zeker Is - Opwekking
We are the reason - David Meece
Let Him hold your heart - Sandi Patty
People need the Lord - Steve Green

08:00-09:00

Voor uw grote naam - Opwekkingskoor & Band – Opw. 558
Psalm 34: 1, 2 en 11 ‘Ik loof den Heer, mijn God’ - Christelijk Krimpens Mannenkoor – NH Bundel
Glorie aan God – Sela – Opw. 354
De liefde wint - Kees Kraaijenoord
Heer ik hoor van rijke zegen – Christelijk Jongerenkoor ‘Con Amore’ & Clarissa van der Weerd – Joh. de Heer 132
Mijn Jezus ik hou van U - Remco Hakkert & Centre Gospel Choir – Opw. 392
Thuis bij Hem - Schrijvers voor gerechtigheid
Jezus, mijn Heiland - Christelijk Mannenkoor Fontanus – Joh. de Heer 62
Voor alles is een tijd - LEV
Wandel in het licht – Opwekking - Opw. 466
Meester, men zoekt U wijd en zijd - Christelijk Gemengd Koor ‘Omnia Cum Deo’ - LvdK
Heer schenk ons Uw vrede - Gerald Troost
Dit weet ik zeker – Hervormde Zangvereniging ‘Jubilate Deo’ – ELB 183
Hij die rustig en stil - Joke Buis – Joh. de Heer 133

foto: EO

Meditatie over Mattheus 16, 21-27

Soms kan ik de reactie van de volgelingen van Jezus zo goed begrijpen. Neem nou, in het verhaal van vandaag, Petrus. Jezus vertelt dat Hij zal gaan sterven, dat Hem volgen jezelf verloochenen betekent en, sterker nog, dat je je leven moet verliezen om het te behouden. Petrus wil er niet aan. Jezus? Lijden en sterven? Je leven verliezen. Dat wil hij niet. De weg van de Messias moet er, volgens Petrus, heel anders uitzien.

De afgelopen jaren in de coronapandemie hebben we een beetje ervaren wat het betekent om iets te verliezen We verloren veel mensenlevens, maar dat raakte ons niet allemaal persoonlijk. We verloren ook heel veel vrijheid en contact. De vrijheid om te doen wat we willen, de vrijheid om iedereen te kunnen zien wanneer ons dat uitkomt, de vrijheid om overal heen te gaan, de vrijheid om naar ons werk te gaan, of naar school. Allemaal kunnen we wel een lijstje maken van alles wat we door corona verloren of moesten missen. Het was niet fijn. En dan spreekt Jezus hier over ons leven verliezen, over het kruis op ons nemen. Net als Petrus moet ik dan even slikken.

Dit zijn woorden die niet zo populair zijn in onze wereld. We leven in een samenleving waarin andere woorden voorop staan: winnen, shinen, omhoog, vooruit, jezelf zo goed mogelijk ontwikkelen, rijk worden. Door waar je door wordt omringd wordt jezelf ook aangestoken. Dat kan ook niet anders. Vandaag horen we weer eens hoe radicaal anders Jezus is, hoe radicaal anders de waarden zijn die hij ons voorhoudt. Als wij Hem willen volgen, dan betekent dat dat we de woorden van Jezus heel serieus moeten nemen. Dat we ze niet zomaar opzij kunnen schuiven als ze ons niet aanstaan, als we ze te moeilijk vinden, als we er geen zin in hebben.

Misschien vraagt u zich af waarom we, midden in de zomer, weer terugkeren naar de weg van lijden en sterven die Jezus gaat. Dat hoort toch bij Pasen, en dat ligt toch al een tijdje achter ons.? Zeker, dat is zo. Maar de weg van Jezus, en wat het betekent om Hem te volgen, is zo belangrijk dat het niet alleen bij de Paastijd hoort. We mogen er steeds weer op botsen, we mogen er steeds weer door worden meegenomen en uitgedaagd. Dus ook midden in de zomer klinken deze confronterende woorden van onze Heer.

De tekst

Dit is één van de moeilijkste uitspraken van Jezus, we horen Hem liever andere dingen zeggen. Alsof het leven al niet moeilijk genoeg is. Gewoon elke dag opstaan, voor jezelf en anderen zorgen, de rekeningen betalen, je werk doen. Dat geeft ons al genoeg uitdaging. We geloven graag dat Jezus het hier alleen tegen de discipelen heeft, of dat Hij het over zichzelf heeft omdat Hij gestorven is aan het kruis en dat wij het daarom niet meer hoeven te doen. Zou het zo zijn?

We kennen ook mensen die deze woorden van Jezus wel op zichzelf hebben betrokken. Mensen die alles op alles zetten om Jezus te volgen en daarin zichzelf niets meer gunnen. Is dat dan de bedoeling van deze woorden? Is er een manier om van Jezus te houden en te leven?

Petrus

Dit gesprek tussen Jezus en de discipelen ontstaat doordat Petrus Hem dezelfde vraag stelt. Vlak hiervoor heeft Petrus beleden dat Jezus de Christus is, de Messias, de zoon van de levende God. Jezus beloont Petrus door hem de rots te noemen, de rots waarop Jezus zijn kerk zal bouwen. Dit mooie moment duurde niet lang. Zodra Jezus zijn discipelen gaat vertellen welke weg er voor Hem ligt: lijden, vervolging en zelfs de dood met daarna de opstanding, haakt Petrus af. Hij kan zich niet voorstellen dat dit de weg is van de man van wie Hij zoveel houdt, de weg van de hoop van Israël. Als Petrus dit zo zegt dan verwoordt hij iets wat we allemaal voelen: moet het nou echt zo, is het echt nodig dat Jezus deze weg van lijden en sterven gaat, kan het niet anders?

Reactie Jezus

Jezus ontploft als Petrus dit zegt. Opeens noemt Hij Petrus satan. Dat zal hard aangekomen zijn bij de discipelen, degene die net nog de betrouwbare rots was wordt nu vergeleken met satan, een struikelblok op de weg die Jezus moet gaan. Iemand die verhindert dat God zijn werk kan doen. Jezus wordt, door de woorden van Petrus, herinnert aan de woorden die satan tot Hem sprak, tijdens de veertig dagen in de woestijn. Satan die de mensheid alternatieven aanbiedt voor de wil van God. Die fluisterende stem die tegen je zegt: het kan ook anders, je hoeft niet te kiezen voor de weg van God, de weg van naastenliefde, van de anders hoger vinden dan jezelf, de weg van zelfopoffering, van liefhebben ook als het moeilijk is. Er is een andere weg, zegt die stem, kies voor jezelf, kies voor mij en niet voor God. Ik denk dat we als we goed bij onszelf te rade gaan dat we die stem wel herkennen, Dat zal voor ieder van ons anders zijn, en die stem zal voor ieder van ons anders klinken. Die stem hoort Jezus in de stem van Petrus terugkomen, in wat Petrus zegt. Daar reageert Hij zo scherp en afwijzend op. Nee, niet zo, dat is niet de weg van God. Niet de makkelijke, veilige weg moet Hij gaan. Uit de reactie van Jezus kunnen we opmaken dat dit een echte verleiding voor Hem is. De verleiding om de makkelijke weg te kiezen. Ik vind dat een geruststellende gedachte, ook Jezus voelt de verleiding, Jezus is echt mens, en daar horen deze verleidingen bij, ten volle.

Wat is je kruis opnemen?

Op twitter vroeg ik: Wat betekent jezelf verloochenen, je kruis opnemen voor jullie? Ik was ontroerd door de antwoorden. Dit zijn er een paar:

Voor mij betekent kruis opnemen: aanvaarden wat er is / zich aandient in mijn leven en verantwoordelijkheid ervoor nemen. Achter Jezus aan: de weg ‘er doorheen’ kiezen + leven in verbondenheid. Jezelf verloochenen: verlangens van ‘mijn’ ego onder ogen zien en loslaten.

Dat wat leuk en lekker voelt niet altijd het goede is om te kiezen en dat het goede kiezen niet altijd leuk en lekker voelt. En dan toch kiezen voor het goede, want: Jezus

Dat ik nog steeds niet goed weet wat dat nu precies concreet en praktisch betekent voor mij. Confronterend is dat.

In elk geval dat Jezus volgen niet per se leuk of makkelijk is. Wel altijd avontuurlijk.

Hoe?

Betekent dit dan dat Jezus bedoelt dat ook wij voor de weg van lijden en de dood moeten kiezen? Is God dan niet uit op mijn geluk, geeft God dan niet om mijn veiligheid en comfort?

Het antwoord is nee. Ja echt, het antwoord is nee. Het gaat God niet om mijn comfort en veiligheid. Waar het God wel om gaat, met alles in Hem, is de kwaliteit van ons leven, de diepte van ons leven. Wat Jezus hier bedoelt is dat onze angst voor lijden en de dood ons berooft van het leven. Angst voor de dood wordt als snel angst voor het leven, wordt al snel een hele voorzichtige manier van leven die ons berooft van het echte leven. Van het volle leven dat God ons gunt. Wat Jezus bedoelt is dat een leven in overvloed ontstaat doordat je het weg durft te geven. Het leven kan niet worden opgeborgen in een doosje en zo worden gered.

Dat is wat Petrus hier probeert te voorkomen, dat het volle leven geleefd wordt, dat Jezus zijn leven verliest voor zijn vrienden, voor ons, zodat wij kunnen leven. Dat is de weg die Jezus wil gaan. Dat heeft Petrus gemist in de woorden van Jezus. Dat is ook wat wij zelf vaak maar zo slecht horen Het zijn woorden van Jezus die we steeds weer moeten horen om het goed tot ons door te laten dringen. Het gaat in tegen alles in ons, tegen alles wat we horen, het is de omgekeerde wereld. Want Jezus zegt ook dit, ja Hij gaat naar Jeruzalem om te lijden en te sterven en, en dat horen we vaak niet, om op de derde dag weer op te staan uit de dood. Uit de dood, uit het sterven, ontspringt het leven. Het leven in overvloed, de vrijheid, de genade, de verzoening. Halleluja. Een leven in overvloed dat nooit meer ophoudt, waar de dood geen vat meer op heeft. Als je voorbij gaat aan lijden en de dood dan kom je ook nooit aan bij de opstanding, bij het leven. Als je alle risico’s probeert in te dammen, als je niemand meer binnen laat, als niets je meer raakt, als je op de vlucht gaat voor alles wat gevaarlijk is, en confronterend dan mis je het leven. Dat is wat Jezus hier zegt.

Nooit makkelijk

De woorden van Jezus, je kruis opnemen en achter Hem aangaan, zullen nooit makkelijke woorden worden. Maar het zijn woorden die ons uitnodigen om Hem in het leven te volgen, in het volle leven, nu en in de toekomst. Dat kan alleen als we ons niet bang laten maken voor lijden, en voor de dood. Volledig mens zijn betekent dat daar soms pijn bij komt kijken, dat het leven pijn kan doen, dat er pijnlijke keuzes zijn, dat we geconfronteerd worden met pijnlijke waarheden over onszelf, dat we voor pijnlijke vragen komen te staan. Ook Jezus is bang voor lijden en de dood, maar Hij laat die angst niet alles overspoelen, ondanks de angst gaat Hij de weg van lijden en sterven, en de opstanding. Hij kon verder kijken dan de dood, naar het volle leven. Zo Jezus volgen betekent dat we ons leven zien als een cadeau, niet als een bezit. In plaats van ons leven voor onszelf houden, leren we ervan uit te delen, leren we te geven. Zoals Jezus ons voordoet.