18 juli: Je staat er gewoon bij te kijken

Muziekgegevens

1) Psalm 84 ‘Hoe lief’lijk, hoe vol heilgenot’, Oude Berijming 1773

2) Ik wil zingen van mijn Heiland, Lied 657 Joh. de Heer

3) Laat m’ in U blijven, groeien, bloeien, Gezang 78 LvdK ‘73

4) U bent Heer van de schepping, Lied 329 Opw.

5) Heer, ik hoor van rijke zegen, Lied 132 Joh. de Heer

6) Ik heb de vaste grond gevonden, Gezang 440 LvdK ‘73

7) Wil je wel geloven dat het groeien gaat?, Lied 469 ELB

8) Psalm 67 ‘d' Algoede God zij ons genadig’, Oude Berijming 1773

9) Elk uur, elk ogenblik, Lied 80 Joh. de Heer

10) Daar zijn geen grenzen aan Jezus’ macht, Lied 881 Joh. de Heer

11) Dankt, dankt nu allen God, Gezang 135 NH-Bundel

12) Zegen ons Algoede, Lied 456 LvdK ’73

Meditatie

Dit gelijkenisje van Jezus is voorbij voor je er erg in hebt. Het heeft haast iets van een mini-video over wat er gebeurt als je een zaadje zaait en dat ziet uitgroeien. Waarbij bijna de hele tijd die ene aar in beeld is. Zelfs de boer blijft wat vaag op de achtergrond. Je ziet dat ie zaait en oogst. Maar het meest opvallende detail is toch dat je deze noeste werker aantreft bij zijn bed - ‘s avonds als hij erin kruipt en ook ’s morgens bij het opstaan. Terwijl Jezus natuurlijk best wist hoe hard er op het land gewerkt werd – en nog. Maar de Heer had die boer op de rand van zijn bed even nodig voor de clou van zijn verhaal.

En dan hoor je mij wel zeggen dat die man op de achtergrond een landbouwer is, maar Jezus houdt het breed en heeft het over een ‘mens’. Jij zou het dus ook kunnen zijn. Nou, voel je dan dat je door Jezus in een heel relaxte sfeer wordt neergezet. Je staat er gewoon even een beetje bij te kijken en veel meer is het niet.

En dat relaxte treft me vooral, omdat ik weet dat Jezus met dit korte verhaaltje iets wil laten zien van de nieuwe wereld van God, die zal komen. En als ik me probeer voor te stellen wat er allemaal wel niet zal moeten gebeuren - met ons en met de wereld waarin we leven - voordat het allemaal nieuw zal zijn. Dat maakt deze ontspannen gelijkenis van Jezus er alleen maar meer bijzonder op.

Nou, adem dat maar eens in. Misschien ben je wel iemand die de kar trekt, in je kring, of in je gemeente. En misschien gebeurt dat soms ook wel eens op een manier – alsof het Koninkrijk van God alleen van jou afhangt. Wat is deze gelijkenis met een mens op de rand van zijn bed dan relaxt.

Ik geloof ook echt dat het werk in Gods Koninkrijk gebaat is bij een ontspannen sfeer, waarbij je de verwondering over dat wat je mag doen niet verliest. Allerlei stress – laat staan de gedachte dat het allemaal van jou zou afhangen – past niet bij de groei van de nieuwe wereld van God. Relax dus, als je in deze gelijkenis die korenaar - in een soort mini-video – zie opkomen. En kijk om te beginnen eens naar het allerlaatste beeld, dat van de oogst. Heerlijk toch. Er wordt geoogst. Het komt dus goed, zegt Jezus.

Maar ook als je het naar de oogst ziet toegroeien in deze gelijkenis. Die groei alleen al – wonderbaarlijk toch. Denk nog eens terug aan het koude voorjaar dat we hadden. En wat er gebeurde toen het in die laatste week van mei een stuk warmer werd. Niet te geloven, zoals het dan gaat. Je staat er gewoon een beetje bij te kijken. De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort, zegt Jezus. God geeft de groei, zal Paulus later zeggen. En zo is het dus, als het gaat om de nieuwe wereld van God, die aan het komen is. Dat zegt Jezus tenminste.

Houd dit gelijkenisje maar eens langs je eigen leven. Doe het als je zo’n noeste werker bent. Maar ook als je je wat moe voelt in je geloof. Dat je de gein in de zondagse diensten wat kwijt bent. De contacten zijn er wat minder op geworden. Met soms ook het gevoel dat God een beetje aan het verdampen is uit je leven van alle dag. En komt dat nou alleen door dat vreemde Corona-jaar, of speelde het al langer. Misschien herken daar iets van bij jezelf of bij iemand die je lief is.

Nou, laat dit gelijkenisje je dan een beetje helpen om niet te verkrampen in je geloofsdip. Ontspan eerst maar eens, als je Jezus hoort zeggen dat de aarde uit zichzelf vrucht voortbrengt en dat dat iets zegt over hoe de nieuwe wereld van God komt. En dus ook iets zegt over jouw geloof of dat geloof van een ander. Zou dat wat ontspanning kunnen geven? En verwondering, omdat jij er mee uitgenodigd wordt om binnen te gaan in een wonderbaarlijke wereld van Gods groei. En niet alleen jij, want Jezus heeft de velen op het oog met deze gelijkenis. Zoals steeds.

Zou deze ontspanning en verwondering je iets van een nieuwe betrokkenheid kunnen geven op God en mensen. Aan jou of aan één van je kinderen of een goede vriend. Zodat de nieuwe wereld van God weer meer gaat tintelen. Voor jou, voor hem, voor haar.

Maak de cirkel ook gerust wat groter en kijk om je heen. Naar je kring of naar je gemeente of nog breder. En denk aan de kaalslag van ruim een jaar in al die lagen van je leven. En houd dit gelijkenisje bijvoorbeeld eens bij de vraag hoe het zal gaan in je gemeente als de meeste Corona-beperkingen er weer af zijn. Misschien heb je wel een hard hoofd in het nieuwe seizoen. Laat je ook dan eens meenemen door dit wonderbaarlijke groeiproces, dat Jezus in een paar woorden uittekent. Laat het licht van deze gelijkenis maar eens opgaan over het nieuwe seizoen dat komt. Een gelijkenis zonder stress. Eerder verwondering. Ja, zo werkt het dus als het gaat om de nieuwe wereld van God, die komt. En zo werkt het dus ook in je gemeente en wat daarbinnen gebeurt. Tot in je eigen leven toe.

Heerlijk om in die verschillende lagen van je leven open te blijven voor die nieuwe wereld van God. En vanuit dit hele korte en pakkende verhaaltje van Jezus zeg ik er bij: Geef de verwondering een kans, houd de ontspanning er in, geniet van wat er gebeurt in jou en om je heen. De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort. Dat is de sfeer van de nieuwe wereld van God, die komt. Niet gek als je daar soms gewoon even verwonderd bij staat te kijken en niet veel meer dan dat.