19 augustus: Geen angst

Muzieklijst:

1) Gij zijt , o Heer, van d’ allervroegste jaren, Psalm 90:1 en 9

2) Een vaste burcht is onze God, Joh. de Heer 413

3) Mijn Toevlucht, geen bundel

4) Veilig in Jezus’ armen, Joh. de Heer 523

5) Mijn schuilplaats is in God, geen bundel

6) Laat ons de Heer lofzingen, LvdK Lied 409: 1, 4 en 5

7) Schuilplaats, geen bundel

8) God is een toevlucht voor de zijnen, Psalm 46: 1 en 6

9) Ambrosiaans lofgezang, Opw. 7

10)Grote God wij loven U, LvdK Gez. 444

11)Heer, U bent wonderschoon, Opw. 197

Meditatietekst

Vanmorgen wil ik u geruststellen, luisteraar, met de boodschap dat u niet bang hoeft te zijn. Stralend klinkt het in psalm 46:

God is voor ons een veilige schuilplaats. … Daarom vrezen wij niet, al wankelt de aarde. (Psalm 46:2)

Wat een zekerheid spreekt hieruit, wat een uitgestegen zijn boven alle angst en schrikkerigheid. Tegelijk is angst zo door en door menselijk, dat het nog niet zo gemakkelijk is om haar te boven te komen. Zelfs onze Heer Jezus Christus werd in Gethsemane door doodsangst overvallen.(Lucas 22:44) Wanneer bent u voor het laatste bang geweest? Misschien vannacht nog. Je voelt iets raars in je lichaam en je wordt bang: ‘Het zal toch geen…Zelfs de meest stoere mensen kunnen, zonder dat ze dat graag toegeven, door angst worden gedreven. Neem zo iemand als president Trump. Voor niets of niemand bang, zo lijkt het. Maar waarom wil hij een muur tussen Amerika en Mexico bouwen? Is het niet omdat hij bang is voor uitholling van zijn Amerika? Ja, stoerheid kan wel degelijk samengaan met angst.

Het is dus menselijk om bang te zijn. Intussen kan angst het leven danig vergallen. Niet voor niets vertellen psychiatrische patiënten ons dat het vreselijk is om door dodelijke angsten bevangen te zijn. Het is dan een zegen als er kalmerende medicijnen zijn. Maar ook geestelijk gezonde mensen hebben soms geen leven meer, doordat ze alsmaar leeuwen en beren zien. Dat kom je ook in de Bijbel tegen. In bijvoorbeeld Leviticus 26 is sprake van mensen die zo schrikachtig zijn gemaakt,

dat ze al op de vlucht slaan wanneer ze een blaadje horen ritselen. (26:36)

Ja, werkelijk, je kunt bang zijn voor niks. Waarom meteen het ergste denken als je iets raars in je lichaam voelt?Ik wil u oproepen om op uw hoede te zijn voor angst. Doe ook niet mee aan de angstcultuur, die in onze samenleving in opkomst is. Je hebt geen leven meer als je al bang bent voor een ritselend blad. God wil dat wij léven, volop in de ruimte. Daar hoort bij: niet vrezen, al wankelt de aarde.

Natuurlijk zijn er ook reële gevaren. Die worden in Psalm 46 wel degelijk onderkend. Ik doel op de manier waarop onze God wordt omschreven in vers 2:

Een hulp in de nood.

Het woord dat met ‘nood’ vertaald wordt liegt er niet om. Het wordt bijvoorbeeld ook gebruikt voor Jozef die in de put ‘doodsbenauwd’ was (Genesis 42:21) Ja, er is genoeg reële nood waardoor de schrik een mens om het hart kan slaan. Het heeft geen zin dat te ontkennen, of die angsten te verdringen. Stel liever je vertrouwen op God de Heer. Prachtig staat het in vers 2 van de psalm in de vertaling van het NBG uit 1951: Hij is

ten zeerste bevonden een hulp in benauwdheden.

Dat je op de Here God aan kunt als je in nood bent, is proefondervindelijk bewezen; Jozef en David, Hizkia en Daniël – ze hebben het allemaal meegemaakt dat Hij hen hielp toen ze doodsbenauwd waren. Vandaar die majestueuze opening van psalm 46:

Gód is voor ons een veilige schuilplaats. … Dáárom vrezen wij niet.

Toch is het nogal wat, wat er staat: niet vrezen, al wankelt de aarde. Wie kan dat nu van zichzelf zeggen? Uiteindelijk alleen onze Heer, Jezus Christus. Denk aan zijn reactie op de storm op het meer, Marcus 4:35-41. Daar zie je Hem: totaal onbevreesd, uitgestegen boven alle angst en paniek. In die volheid is dat alleen voor Hem weggelegd, omdat niemand zo verbonden is met de Vader, niemand zo woont in de toevlucht van de Allerhoogste. Het is wel de bedoeling dat wij het Hem na leren zeggen, hoe stamelend, haperend en aarzelend ook. Ook dat is: wedergeboren worden, dat wij weggeleid worden uit een angstcultuur, waarin mensen nog opschrikken van een ritselend blad. God wil in Christus voor ons een toevlucht zijn, altijd, zelfs als de wereld vergaat. Omarm dat. Laat je niet door angst verlammen. Dan heb je geen leven. Schuil bij God, onze enige veiligheid.