9 september: Leer God te vertrouwen

Muzieklijst:

1. Ik roem in God, ik prijs ’t onfeilbaar woord, Ps. 56: 5 en 6 NHB

2. Wij moeten Gode zingen, Lied 301:1,3 en 5 LvdK

3. Stil, mijn ziel wees stil, Opw. 717

4. Jezus, rots van mijn vertrouwen, geen bundel

5. U bent mijn schild, naar Psalm 91

6. Ga met God en Hij zal met je zijn, Nwe LvdK 416

7. Vertrouwen, geen bundel

8. Ja waarlijk, Ps. 73: 1, 13 en 14

9. Hij kent mijn naam, Opw. 617

10.Heer ik geef m’ aan U volkomen, JdH120

11.Nooit kan ’t geloof teveel verwachten, Gez. 291 LvdK

Meditatietekst

Vroeger was ik als jonge Christen gegrepen door mannen uit de bijbel als Petrus, Daniël en David. Stoere kerels die voor de duvel niet bang waren en die voor God door het vuur wilden gaan of niet bang waren om te sterven in de leeuwenkuil! Mijn hart klopte van opwinding als ik hun verhalen van moed en doorzettingsvermogen las. Wat was ik jaloers en wat wilde ik graag in David zijn schoenen staan om de reus Goliath eigenhandig een kopje kleiner te maken…..

Maar met het klimmen der jaren leerde ik een andere man uit de bijbel ook heel goed kennen. Hij wordt wel de eerste aartsvader genoemd en dan weten we over wie we het hebben: Abram is zijn naam als we hem voor het eerst in Genesis 11 in de bijbel tegen komen. Die naam betekent “ Verheven Vader “ en dat is best wel bijzonder en Abram moet die naam als last hebben gedragen want hij en zijn vrouw Sara waren kinderloos. Verplaats je eens in die tijd. Namen waren toen veel belangrijker dan in deze tijd. Nu kiezen we een naam om zijn schoonheid, Joey bijvoorbeeld of Jordan of Nick of Mickey. Vroeger was je naam nauw verbonden met wie je was en wat je ouders dachten over je toekomst. En daar is dus de kinderloze Abram die eigenlijk “ Verheven Vader “ heet.

Maar waar Abram zijn naam ongetwijfeld als een last voelde, zag God het toch anders! Op een dag was Abram aan het bidden en ineens hoort hij op de een of andere manier de stem van God die zegt dat Abram naar een nog onbekend land moet gaan en dat zal voor Abram of Abraham het beloofde land zijn, sterker nog: Een land vloeiende van melk en honing! Je zou ook kunnen zeggen: Als God iets beloofd dan doet Hij het ook goed!

Maar hier komen we bij een letterlijk cruciaal punt in het leven van Abraham. Want hoe in de wereld moest hij God geloven. Hij was immers kinderloos en hij en Sara waren niet in staat kinderen te krijgen….. En om even door zijn leven heen te lopen, God sprak deze belofte niet 1 x uit, maar vele keren. Wie kent niet het verhaal dat God weer eens op een avond aan Abraham verschijnt en zegt: Ga naar buiten en probeer de sterren te tellen. Abraham probeerde het, maar het bleek onmogelijk en God zei: Zoveel sterren als er zijn zal ik je kinderen en nageslacht geven….

Wat is dan het cruciale punt? Dat Abraham een keuze moest maken! Geloof ik mezelf of ga ik een poging doen om God te geloven en er in te vertrouwen dat Zijn woorden best wel eens waar zouden kunnen zijn…. Het is bijna een onmogelijke beslissing. Mijn vrouw en ik zijn zelf kinderloos, dus ik weet een beetje waar ik het over heb denk ik zo.

Soms lijken woorden over dan toch kinderen krijgen te mooi om waar te zijn, of misschien toch niet ??

Ik denk dat we een aantal dingen moeten beseffen. Allereerst dat voor God niets onmogelijk is. Ten tweede dat God ons heeft beloofd dat Hij altijd met ons is, zelfs als we niet altijd krijgen wat we graag willen. In mijn geval geen eigen kinderen, in Abraham zijn geval uiteindelijk niet alleen Isaac, maar een hele schare kinderen.

Maar in beide situaties moet je leren om God te willen en ook te durven vertrouwen. Want als God iets zegt, dan meent Hij het ook. Hij zal je nooit met een kluitje in het riet sturen, maar er alles aan doen om jouw en mijn leven gelukkig te maken.

God had een heel speciaal plan voor Abraham en Sara, maar dat heeft hij ook met jou en mij. Met of zonder kinderen, dat maakt niet uit. Vertrouwen betekent wat dat betreft heel veel. Er vroeg laatst iemand aan mij of ik in staat was om het woordje vertrouwen uit te kunnen leggen, wat dat betekende en wat je daar voor moest doen om het te leren, om God te kunnen vertrouwen!

Ik vond de vraag moeilijker dan ik had gedacht! Dat moet ik eerlijk toegeven. Maar ineens zag ik het heel beeldend voor me! Ik heb nu eenmaal als schrijver en tv maker een rijke fantasie en soms is dat wel handig. Want hoe zag ik het? Ik zag vertrouwen als een heerlijk warm, mooi geurend warm bad en ineens wist ik het. Ook als ik zelf worstel met vertrouwen dan moet ik mezelf toestaan om in dat warme bad te glijden en dat heerlijk warme water om me heen voelen. En zo is het ook met vertrouwen. Het is een werkwoord, maar ik noem het ook een WACHT WOORD, of ik kan ook OVERGAVE bedenken. Het is soms ook STIL zijn en jezelf leren om niet direct vragen te stellen die meestal beginnen met: “ Ja maar…. “

Wat we ons misschien niet beseffen als we het over het leven van onze eerste Aartsvader Abraham hebben, is dat hij echt heel vaak twijfelde aan de belofte van God en hij stond daar trouwens niet alleen in. Ook zijn vrouw Sara geloofde er heel begrijpelijk geen snars van dat ze een zoon zou baren, want ze was immers onvruchtbaar ?

Ook Sara worstelde denk ik met haar naam, want in het Hebreeuws betekent de naam Sara “ Prinses “ en zij voelde zich verre van dat! Ze voelde zich veel eerder een onvruchtbare vrouw die wel getrouwd was, maar die uit-gehoond werd door de andere vrouwen omdat ze geen kinderen kon baren en er dus niet “ bij hoorde “ Wat een vreselijk gevoel moet dat zijn geweest voor de arme Sara ….

Je zal maar zo op straat uitgescholden worden en dan ook nog proberen op God te vertrouwen! Dat ze onvruchtbaar was voelde ze als een enorm struikelblok! En dan ook nog op God moeten vertrouwen. Geen wonder dat ze lachte toen een Engel aan Abraham kwam vertellen dat ze nu toch echt een zoon zouden krijgen en dat ze de Opa en Oma van vele kleinkinderen zouden zijn….

Ik moet nu even aan mezelf en aan u, de luisteraar denken. Ik weet zeker dat de meesten van ons, ik denk eigenlijk, allemaal, een rugzakje dragen gevuld met voornamelijk teleurstelling en gebroken vertrouwen. En dat is heel begrijpelijk. Want de meesten van ons zijn best wel teleurgesteld geraakt in anderen, of in jezelf of in het leven. Soms zelfs ook in God!

En lieve mensen: Dan heb ik een woord van troost! Je mag best af en toe teleurgesteld zijn, want het valt soms ook niet mee om weerstand te bieden tegen alles wat op je afkomt! En ook hier leer ik een les over Abraham maar nu misschien wel vooral over God! En wat is die les? De les is dat ik zie dat Abraham in de 175 jaar dat hij leefde best wel eens twijfelde en voor diepe raadsels stond. Was bv zijn zoon Isaac geboren, zei God: Offer hem op de berg en vertrouw mij dat hij weer zal gaan leven! En zo waren er vele dingen die u en ik ongetwijfeld zullen herkennen omdat we er in ons eigen leven ook mee te maken hebben. Maar hoe vaak Abraham ook twijfelde… ( en nu komt het super mooie van God ) telkens weer kwam God bij Abraham en zei: ‘ En toch zal het gebeuren, alles wat ik jou heb beloofd zal gebeuren “ Met andere woorden: God begreep de twijfel van Abraham en God was geduldig met Abraham en lieve mensen: God begrijpt ons en is geduldig met ons en wil ook ons geven wat Hij ooit heeft beloofd….

Mij rest nog één vraag…. Bent u ondertussen al in het warme bad van vertrouwen gegleden en voelt u de heerlijk warme rust die vertrouwen brengt?