Zondag 16 oktober

06:00-07:00
Morning Has Broken
- Steven Curtis Chapman & Caleb Chapman

God give me strength
- Trijntje Oosterhuis
Here's my heart
- I am they

He ain't heavy he's my brother
- The Hollies 

U mag erbij
- LEV
If you could see what I see -
Geoff Moore & The Distance
Chasing After The Wind
- Sierra

Here In America
- Rich Mullins

Hoop geloof en liefde
- Elien
There is a river
- Michael English

Big Yellow Taxi
- Amy Grant
The Bridge
- Lenny LeBlanc

Brightest And Best
- Joanne

Secret Place
- Commissioned


07:00-08:00
After God's own heart
- Kim Boyce

God and God alone
- Steve Green

Goodbye World, Goodbye
- David Phelps
A living prayer
- Alison Krauss & Union Station
Red Mij Heer
- The Psalm Project

There Is A Redeemer
- The Sonflowerz
The Lord's prayer
- Glen Campbell
Woorden van vroeger (Als een hert)- 
Marjolein Keijzer

How Long (Psalm 13)
- The Shiyr Poets
]
He is exalted
- Twila Paris 

U heeft mij voor uzelf gemaakt
- Jos Fokkens & Opwekking
Holy, Holy, Holy
- Audrey Assad

Where Two Or Three
- Graham Kendrick
There's Still Power In The Blood Of The Lamb
- Heirloom
I Will Worship You
- Jonny & The Jazzuits

08:00-09:00
Uw Liefde Laat Nooit Los
- Opwekking
Psalm 71: Wees mij een rots om in te wonen
- CGK Viva Vox
Het ruwhouten kruis
- Thecla Rutting & Country Trail Band
Waar vriendschap en liefde zijn
- Sela
Jezus, Hij is Koning
- CGZ Asaf
Gebed (Psalm 25)
- Arien Vink & The Psalm Project

Machtige Heer en God
- Lydia Zimmer

Abba Vader
- Westlands Mannenkoor
De kracht van Uw liefde
- Heleen Koudijs

Ik Wens Jou
- Trinity 

Daar is plaats bij 't kruis
- Herv. Gem. Zangver. 'Vox Jubilans'

Groot is Uw trouw, o Heer
- Women in Worship
Spreek mij van Jezus mijn Heiland
- Chr. Groot Gem. Koor Stadskanaal

Koning Jezus, wij verhogen U
- Opwekking


Meditatie van Elsbeth Gruteke.

Meditatie bij 1 Samuel 1, 1-20
Dit voorjaar maakte Kees Kraaijenoord leider van Mozaïek en muzikant, bekend dat hij een tijdje vrij gaat nemen; een sabbats-tijd. Omdat, zo zei hij, hij ernaar verlangt aan de voeten van de Heer te gaan zitten. In alle drukte van het werk, voegde hij eraan toe, gaat dat verloren. Ik kom er niet meer aan toe om bij Jezus te zijn, naar Hem te luisteren, stil te zijn bij Hem, van Hem te horen waartoe Hij mij roept, tijd te hebben om Hem te aanbidden. Die beslissing maakte nogal wat los in voorgangersland.

Ook ik herken dat verlangen, het is een verlangen dat trouwens niet alleen geldt voor voorgangers maar voor elke christen. Of je het nou voelt of niet, dat verlangen, we hebben het nodig om aan de voeten van de Heer te zitten. Wat bedoel ik daarmee, want het klinkt mooi en vooral ook vroom, maar wat is het nou? Aan de voeten van de Heer zitten dat is tijd nemen om bij Jezus te zijn, in gebed, in de stilte, in het Woord dat God ons schenkt. Stil zijn, luisteren, nadenken, voelen, ervaren, horen, ontvangen, aanbidden en leren van Jezus. Leren wat het betekent om zijn discipel te zijn. Het is de basis van ons leven met God, het is de plek van waaruit we aan de slag gaan in ons leven. Het begint daar in de stilte, aan de voeten van de Heer. Nu is dat voor sommige mensen een hele bekende plaats, ze zijn er graag, het is heel natuurlijk om er te zijn. Voor anderen is het ingewikkelder, stilte, luisteren, hoe doe je dat, moet dat echt? Veel mensen houden meer van doen dan van stilzitten. Het beeld van stil aan de voeten van Jezus zitten spreekt hen absoluut niet aan. Ik verklap alvast dat zelfs als je niet stil kunt zitten je toch tijd door kunt brengen met Jezus. Dat kan namelijk ook heel goed terwijl je loopt of fietst, of in de auto.

Vandaag horen we over Hanna die verlangt naar een kind, een kind dat uitblijft, en die haar verlangens vasthoudend bekend maakt bij de Heer. Haar verhaal vertelt ons iets belangrijks.

Hanna
Onvruchtbaar zijn in een cultuur waarin vruchtbaarheid heel hoog wordt ingeschat, dat is wat Hanna overkomt. In onze tijd is onvruchtbaarheid in een relatie al een hele zware last, haast niet te dragen, dat je zo kunt verlangen naar een kind maar het niet ontvangt, dat geeft een heel groot verdriet. In de tijd van Hanna en haar man Elkana is het, naast het verdriet, ook nog een regelrechte schande als je als vrouw geen kinderen krijgt. Of het nou aan de man lag of aan de vrouw, de vrouw werd er op aangekeken. En hoe liefdevol je man dan ook is, want dat is Elkana al doorgrondt hij het verdriet van Hanna ook niet helemaal, het verdriet wordt er niet minder om. Als er dan ook nog een tweede vrouw in het huishouden is die je pest en treitert omdat zij wel kinderen heeft gekregen, dan is de miserie compleet. Zo is het leven voor Hanna, ze is niet te benijden. Veel vrouwen in haar positie zouden in deze situatie wegkwijnen, zich zo onzichtbaar mogelijk maken, een beetje een vergeten leven gaan leiden. We zouden nooit meer iets van hen horen. Zo niet Hanna, haar naam kennen we nog altijd. Meisjes en vrouwen in onze tijd dragen die naam. Dat heeft alles te maken met hoe zij omgaat met haar zware lot en met wat God in haar leven doet.

Gelovig
Hanna en Elkana zijn gelovige mensen, en zo leven ze ook. Elk jaar gaat Elkana naar het heiligdom van Silo om zich voor God neer te buigen en om een offer te brengen. Elke keer als ze naar het heiligdom gaan gaat Hanna, en de rest van de familie, mee. Als het verdriet Hanna te veel wordt, niet zo gek als ze voortdurend wordt vergezeld door Pennina en haar kinderen, gaat ze ook zelf naar het Heiligdom om te bidden, om met God te praten. Hanna zoekt haar toevlucht bij God, met Hem bespreekt ze haar leven, bij Hem spreekt ze uit wat ze ten diepste verlangt. Meer nog, ze maakt een afspraak met God, een deal zouden we dat nu noemen. Als U, zegt ze tegen God, mij een kind schenkt dan zal ik zorgen dat deze zoon helemaal aan U toegewijd wordt, priester wordt. Zijn hoofd wordt niet geschoren en hij zal niet drinken. Hij zal een Nazareeër worden. Hanna vraagt om iets, een kind, en opvallend genoeg geeft ze dat wat ze vraagt meteen weer terug aan God. Dat is een opvallende afspraak, iets van God vragen en bij het verzoek meteen toezeggen dat je het Hem weer teruggeeft. Wonderlijk. Als ik om iets vraag wil ik het meestal ook zelf houden. Dat zal voor jullie niet anders zijn. Wat doet Hanna hier? Ik denk dat Hanna hier, hoe diep haar verlangen naar een kind ook is, laat horen dat haar verlangen om Gods wil te doen, haar verlangen om God te dienen, nog groter is dan het verlangen naar een kind. Je kunt het je bijna niet voorstellen, zeker niet gezien de ellendige situatie waarin de onvruchtbaarheid heeft gebracht, maar toch is Hanna’s verlangen naar God groter dan haar verlangen naar een kind. Indrukwekkend en ontroerend.

Hanna spreekt met God, zachtjes, alleen haar lippen bewegen, ze stort haar hart uit bij de Heer. Uit deze beschrijving blijkt dat het niet de eerste keer is dat zij dat doet. Hanna kent God, ze is gewend om met Hem te spreken, haar leven voor Hem open te leggen, Hem te betrekken bij wat er in haar leven gebeurt. Dat kun je leren.

Probeer je maar eens voor te stellen hoe het eruit ziet, Hanna in de tempel, ergens in de ruimte. Je ziet haar zitten, handen in haar schoot, ogen gesloten, verstild. Een beeld van toewijding, van overgave, een vrouw die spreekt met degene van wie zij ten diepste houdt en door wij zij zich ten diepste geliefd weet. Hanna zit daar vaker, aan de voeten van haar Heer, van haar God. Er is tussen Hanna en God een liefdesband; vertrouwen, overgave. Hoeveel zij ook houdt van Elkana, en hij van haar, hoezeer zij ook verlangt naar een vervuld leven met kinderen, haar diepste verlangen is dit, leven met God, in zijn liefde, Hem liefhebben met alles wat in haar is. Dat is wat haar drijft, dat is haar identiteit, haar kern. En natuurlijk is er dat diepe verlangen naar een kind, de hoop dat zij ooit met opgeheven hoofd in het huis van Elkana rond kan lopen omdat er een klein kindje rond haar benen scharrelt dat zij zelf gebaard heeft. Ja, dat verlangen is er, het is niet uit te vlakken. Toch is haar overgave aan God groter dan haar verlangen. Hanna weet ook, aan de voeten van God kan ik alles vertellen. Daar kan ik helemaal zijn wie ik ben, hoe ik er aan toe ben. Als ik verdrietig ben kan ik er huilen. Als ik blij ben kan ik er stralen. Bij Hem kan ik alles kwijt. Ik hoef de schijn niet op te houden, bij God ben ik helemaal gekend, en veilig ben ik in zijn blik. Wat een ontroerend beeld is het nu, een vrouw afhankelijk van God, levend in Zijn liefde, in het vertrouwen dat ze zich helemaal aan Hem kan toe vertrouwen. Dat is nog eens wat anders dan wat Pennina ziet. We begrijpen nu ook waarom we de naam van Hanna nog altijd noemen. Hanna laat ons zien hoe je dat doet, zitten aan de voeten van de Heer, de liefde die van Hem komt leven.

Vraag
Wat roept Hanna bij jullie op? Is dat het verlangen om ook zo met God te leven om met Hem te spreken zoals Hanna dat doet? Om zo door Hem gekend te worden in alles in je leven? Gezien en geliefd. Is het bewondering voor hoe Hanna met haar lot omgaat? Of staat ze ver van je af, voel je je misschien tekort schieten in je leven met God. Vraag je je af of je dat wel doet of wilt, aan de voeten van God zitten? Of je wel echt zo gekend en gezien wilt worden door God? Misschien denk je wel dat jij dat niet waard bent, dat God je misschien zal afwijzen zoals mensen dat ook zo hard kunnen doen.

Het verhaal van Hanna is niet bedoeld om je een schuldgevoel aan te praten. Ons leven met Jezus, met God is niet een onderlinge wedstrijd. Onze vroomheid, ons verlangen wordt niet bijgehouden in een grafiek en degene die het langste bidt wint. Nee, gelukkig niet. Hanna is wel een inspiratie voor ons, een voorbeeld van hoe je kunt leven met God, hoe je kunt leven in overgave aan Hem. Het leven van Hanna zegt ons ook iets over hoe groot Gods liefde voor ieder van ons is. Hoe het mogelijk is om in een relatie van liefde en vertrouwen met Hem te leven. Mensen kunnen je diep teleurstellen en misschien is jou dat ook overkomen. Afwijzing door ouders, door vrienden, door mensen van wie je meer verwachtte. Het verhaal van Hanna laat zien dat het bij God echt anders is.

Het vervolg
Er gebeurt een wonder. In de tempel heeft Hanna, na wat misverstanden, een kort gesprekje met de priester die dienst doet, Eli. Hij spreekt de belofte uit dat de God van Israël haar zal schenken wat ze verlangt, hij zegent Hanna. Na het gesprek voelt Hanna zich een stuk beter, haar gezicht was opgeklaard en ze at ook weer, lezen we.

Hanna gaat naar huis en wordt zwanger en ze krijgt een zoon. Samuel. Van Samuel zullen we nog veel horen als hij volwassen is geworden. Voordat het zo ver is moeten we weten dat Hanna zich aan haar belofte houdt. Als Samuel nog klein is brengt ze hem naar de tempel, naar Eli. Hanna staat degene naar wie ze zo verlangde al heel snel weer af aan God. Stel je voor, een klein kind, nog maar net van de borst, dat wil je toch dicht bij je houden? Het kan niet anders dan dat het Hanna moeite moet hebben gekost om Samuel, zo jong al, weer af te staan. Maar ze doet het, ze houdt zich aan haar belofte aan God. Ook dit is weer iets dat Hanna alleen kan doen omdat ze leeft in een relatie van liefde met God. Omdat Hij te vertrouwen is, omdat ze Samuel aan Hem durft toe te vertrouwen kan ze dit opbrengen. Van Eli en zijn zoons moet ze het niet hebben dat heeft ze vast goed aangevoeld met haar moederlijke instincten.

We hebben het niet gelezen maar Hanna bidt een prachtig gebed als ze Samuel naar de tempel brengt.

Nu juicht mijn hart dankzij de Heer,

Fier heft mijn hoofd zich op, dankzij de Heer,

Mijn mond spreekt vrijmoedig tegen mijn vijanden,

Want dankzij uw hulp beleef ik vreugde.

Geen is er heilig als de Heer,

Er is geen andere God dan U,

Geen rots is er als onze God.

Hanna leeft haar leven vanuit dit geloof, zo geloven kan ze niet anders geleerd hebben dan aan de voeten van de Heer, in gesprek met Hem, in relatie met Hem, een relatie van liefde, trouw, vertrouwen en overgave.

Toepassing en slot
Hanna gaat in op de uitnodiging van God om bij Hem te zijn. Om haar leven te openen voor God de Vader. Om gezien te worden, om gekend te worden, om geliefd te worden. God is een gulle God die ons steeds weer aanspreekt. Zo van jij, kom je bij mij? Wil je met mij praten, wil je je leven voor mij openstellen, wil je delen wat je bedrukt en waar je blij van wordt. Wil je je vragen stellen, je noden uitspreken, je tranen laten vloeien? Hanna doet het ons voor, ingaan op die uitnodiging. Het gewoon maar doen, gaan zitten, of lopen, of wandelen en dan zeggen: Jezus, hier ben ik.

Psalmen voor U
Dit is een Psalm op verzoek. En dat doen wij in samenwerking met het NBG.
De audiobijbel is hier te vinden en te beluisteren: https://bijbel.nbv21.nl/

In de Mijn Bijbel app van het NBG (gratis) zijn de NBV21 en de BGT te beluisteren door de luidspreker aan te klikken.

De Psalmen uit de NBV21 Audiobijbel zijn opgenomen en geproduceerd door Thinium Audioboekproducties. De voorlezer is Lottie Hellingman.
© NBG 2021.