Zondag 8 mei 2022

06:00-07:00
Stretch Of The Highway – James Taylor
Fields Of Gold – Eva Cassidy
Count Your Blessings – Guy Penrod
Vergezicht – Annemieke Koelewijn
He Don’t Lie – Philip Bailey
Love Is Waiting – Brooke Fraser
Teach Your Children – Crosby, Stills, Nash & Young
Sometimes I Ring Up Heaven – Nina Hagen
Hier Ben Ik – Wim Bevelander
On My Knees – Nicole C. Mullen
Hope Of Deliverance – Paul McCartney
Because You Loved Me – Ana Laura
Stained Glass Window – Clay Crosse
Uw Liefde Zal Er Zijn – Sharon Kips

07:00-08:00
We Are Family – Margo Smith & Holly
God And God Alone – Steve Green
Love Alone – Caedmon’s Call
No One Loves Me Like You – Sheila Walsh
Bryan’s Hymn (When I Turn To You) – Bryan Duncan
Ik Heb U Lief – Opwekking
Still / Be Still My Soul – Don Moen
Say A Prayer – Sara Groves
Be Lifted High – Michael W. Smith
Ik Zal Er Zijn - Sela
Sing To Jesus – Fernando Ortega
Be Thou My Vision – Cherry Wee
Hoe Heerlijk Is Uw Naam – Ad Hoc Koor

08:00-09:00
Is Uw Paspoort Getekend? – Joke Buis
Psalm 113: Gij ’s Heeren Knechten, Looft Den Heer – Chr. Gem. Koor Viva Vox
Jezus Leeft In Eeuwigheid – Zanggroep
Ik Wil U Danken – Christian Verwoerd
Klem Vast Aan De Rots U – Chr. Gem. Koor Viva Vox
Toon Mijn Liefde - Opwekking
Veilig In Uw Armen – Gerald Troost
Aan U Behoort, o Heer Der Heren – Chr. Gem. Koor Omnia Cum Deo
Kom Tot De Vader – Reni & Elisa Krijgsman & Samenzang
God Van Heil (Psalm 68) – The Psalm Project & Suzanne van der Velde
Door De Wereld Gaat Een Woord – The Credo Singers
De Hemel Juicht – Discipel
The Lord Bless You And Keep You – Sharon Kips

Meditatie van Peter Kruijt
Het is vandaag Moederdag en daarom een mooie dag om te beginnen met mijn moeder. Mijn lieve moeder met haar grote hart: ze is de beste van allemaal. Het was bij ons thuis vroeger regelmatig een soort 'zoete inval'. Kwam volgens mij ook een beetje door het verleden van mijn moeder in het Leger des Heils. Daar heeft ze een soort soepreflex aan over gehouden waardoor iedereen die per ongeluk voor de deur stond vrijwel direct binnen aan de soep zat. Maar ook is ze pleegmoeder geweest van pleegkinderen, hebben er studenten in ons huis gewoond en mensen die het even nodig hadden om bij ons te zijn. Als ik er nu op terug kijk zaten er regelmatig ook, hoe zal ik het zeggen, kleurrijke figuren tussen. Bijvoorbeeld een man die altijd kranten ophaalde in de buurt met een aanhangertje achter zijn fiets die vol met Bijbelteksten stond. Bijzondere man. Soms ook wel een erg aanwezige man, heb ik het idee. Maar als mijn ma hem zat was, zette ze hem ook zo weer de deur uit. Maar hij kwam altijd weer terug. Of tante Hanneke. Een eenzame vrouw die (als ik er achteraf over nadenk), eigenlijk helemaal niet zo aardig was. Maar die er wel bij was toen we sinterklaas vierden. Want ja, zo was dat nou eenmaal.

Radicaal gastvrij. Dat was ze en dat is ze. Mijn moeder weerspiegelt hierin voor mij iets van God. Als ik de bijbel lees zie ik ook hoe God in Zijn gastvrijheid niets minder dan de hele wereld uitnodigt. Dat wordt onder andere zichtbaar aan de Sinaï, de berg uit het Bijbelboek Exodus waar God een verbond sluit met het volk Israël. Via Mozes zegt God daar tegen het volk Israël in Exodus 19:4-6 het volgende:

“Jullie hebben gezien hoe Ik ben opgetreden tegen Egypte, en hoe Ik je op adelaarsvleugels gedragen heb en je hier bij mij hebt gebracht.

Als je mijn woorden ter harte neemt en je aan het verbond met Mij houdt, zul je een kostbaar bezit voor Mij zijn, kostbaarder dan alle andere volken – want de hele aarde behoort Mij toe.

Een koninkrijk van priesters zul je zijn, een heilig volk.”

Deze woorden zeggen iets over de wereld die God voor zich ziet. Deze woorden zeggen iets over het verleden, het heden en de toekomst van Israël. Een verleden waarin Israël op Adelaarsvleugels uit Egypte is gedragen. Een heden waarin het verbond gesloten wordt en Israël woorden ontvangt over de manier waarop ze moeten leven en een toekomst waarin zij een koninkrijk van priesters zullen zijn, een heilig volk. Israël wordt niet uitgekozen voor zichzelf, maar wordt uitgekozen om God te weerspiegelen voor de volken om hen heen. "Wees heilig want Ik ben heilig' had God gezegd. Met andere woorden: wordt als Ik. Als een koninkrijk van priesters waren ze geroepen om via de weg die God in Zijn wet had gegeven zo op God te gaan lijken dat de volken om Israël heen aan dit volk kon zien wie de Enige God, de Schepper van hemel en aarde was. Want: de hele aarde behoort God toe.

In de eerste brief van Petrus beschrijft Petrus degenen die bij Christus horen ook als een koninkrijk van priesters. Zoals Israël niet voor zichzelf was uitgekozen maar voor de volken om hen heen, zo zijn wij als gelovigen vandaag niet voor onszelf deel van de gemeente van Jezus Christus, maar voor de wereld om ons heen. Want ook vandaag behoort de hele aarde God toe.

Omdat de hele aarde aan God toebehoort nodigt de priester in Psalm 100 de hele aarde uit om te juichen voor de Heer. Om de Heer te dienen met vreugde, te komen tot Hem en te erkennen dat Hij de God is die ons gemaakt heeft, dat Hij de God is tot wie wij behoren. In Psalm 100 zien we wat priesters doen. Uitnodigen, enthousiasmeren, mensen brengen tot de kern van hun identiteit: erken Hem als je God want Hij heeft je gemaakt en jij hoort bij Hem. En man, wat mis je veel als je dit aan je voorbij laat gaan.

Radicale gastvrijheid weerspiegelt God in Zijn uitnodiging aan de hele aarde om tot Hem te komen. Het is een vorm van gastvrijheid die nog weleens moeilijk kan zijn om toe te passen. Als we gastvrij zijn is het vaak makkelijker om juist mensen uit te nodigen die op je lijken. Gelijksoortige mensen met dezelfde interesses, dezelfde normen en waarden of dezelfde levensfase. Het perspectief van God op de hele aarde en alle mensen die daarin worden uitgenodigd gaat daar echter ver overheen. Mensen worden in psalm 100 in al hun eigenheid en diversiteit uitgenodigd om tot Hem te komen om daar aan elkaar verbonden te worden in hun erkenning van de Heer als God. Iedereen die bij Hem hoort wordt in deze psalm gerekend tot Gods kudde.

Aan het einde van de bijbel, in een visioen van Johannes in het boek Openbaring, zien we dit waar worden. Johannes ziet voor de troon van God een onafzienbare menigte staan uit alle landen en volken, van elke stam en taal. Al deze landen, volken, stammen en talen zijn nodig voor de troon om God de eer te geven die Hem toekomt. Een enkel volk alleen zou veel te eenzijdig zijn. Alle volken zijn nodig.

Waar wij vandaag gastvrij zijn, juist voor degenen die we zelf niet uit zouden kiezen, proeven we alvast iets voor van deze toekomst. Waar wij in onze huizen, in onze kerken en in onze levensruimte kunnen bieden aan mensen uit verschillende culturen, talen, sociale lagen en generaties, weerspiegelen we de God die iedereen uitnodigt om bij Hem te horen, Hem te erkennen en te aanbidden. Om daarvandaan een eenheid te ontdekken die alle verschillen overstijgt. Dit is de wereld die God voor zich zag toen Hij dat volk riep aan de Sinaï, dit is de wereld die God met het leven, sterven en opstaan van Zijn Zoon Jezus Christus dichterbij heeft gebracht. Dit is de wereld waarvan we de glimpen mogen we zien waar we leren om radicaal gastvrij te zijn.

Gastvrij zoals mijn moeder en zoals al die moeders die juist vandaag in het zonnetje gezet worden. Maar ook als je geen moeder bent of hebt kun je misschien wel vandaag een thuis bieden aan een van de vele ontheemden in de wereld die op zoek zijn naar een kop soep en een beetje aandacht. Naar degenen die op zoek zijn naar vreugde en God. De God die jij zichtbaar maakt met een open deur en een open hart. Ik wens je daarbij van harte Gods zegen toe.