Groot Nieuws
EO

8 dec: Vredevorst

  1. Nieuwschevron right
  2. 8 dec: Vredevorst

Muziek rond het thema van de meditatie “Vredevorst” (Jesaja 9:5-6). De meditatie op deze tweede adventszondag wordt verzorgd door dominee Kees de Jong, predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Huizen.

Groot Nieuws

Muziekgegevens

01) Zingt, zingt een nieuw gezang den Here, Psalm 98: 1 en 4

02) Hoe zal ik U ontvangen, Ned. Herv. Bundel Gez. 1: 1, 3 en 7

03) Groot is Hij, allerhoogste Heer, Opwekking 574

04) Grote Koning, Vredevorst, geen bundel

065 Immanuël, geen bundel

06) Stil, mijn ziel wees stil, Opwekking 717

07) Verwacht de komst des Heren, LvdK Lied 126

08) Gij hebt Uw land, o Heer die gunst betoond, Psalm 85: 1, 3 en 4

09) Dierb’re Heiland, mijn Verlosser, Joh. de Heer 43

10) Mijn ziel verheft Gods eer, Lofzang van Maria: 1, 2 en 7

11) Jezus, wat een heerlijke Naam, Opwekking 493

Meditatietekst

Nog 2 1/2 week, en dan is het kerst. Op deze tweede adventszondag wil ik stilstaan bij een woord uit Jesaja 9: Vredevorst.

Er wordt een kind geboren, en dat kind krijgt de titel mee ‘Vrede- vorst’, zegt Jesaja 9. Vredevorst. Geen wrede vorst. Daar kent de wereld er al genoeg van, wrede machthebbers, die met harde hand regeren. Nee, dit kind wordt een koning van de vrede.

En wat die vrede inhoudt, staat er ook bij. Mag ik u voorlezen Jesaja 9, vers 5 en 6:

Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze naam zal hij dragen: Vredevorst. Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen. Davids troon en rijk zijn erop gebouwd, ze staan vast, in recht en gerechtigheid, van nu tot in eeuwigheid.

Daarvoor zal hij zich beijveren, de HEER van de hemelse machten.
Groot is zijn heerschappij. Maar niet alleen groot. Dat is te statisch. Groter en groter zal zijn heerschappij zijn. En daarmee zal de vrede zich uitbreiden. Een vrede die in de ruimte en in de tijd zal blijven toenemen. Daar gaat het hier over. Een uitslaande vrede. Daar hebben we nog nooit van gehoord, een vrede die is uitgebroken. Volgend jaar vieren we dat het alweer 75 jaar geleden is, dat de Tweede Wereldoorlog is afgelopen. 75 jaar vrede, maar dat bete- kent niet dat er ook geen onvrede is. Nee, onvrede is er zat. Veel te veel. Bij boeren, bij mensen in de bouw, bij leerkrachten. Bij hen die het niet meer pikken dat we veel te weinig doen aan de opwarming van de aarde. Onvrede in de wereld om ons heen, waar mensen zich niet meer neerleggen bij onderdrukking door overheden. Onvrede in je eigen leven. Gebroken verhoudingen in de familie. Onvrede omdat de dingen zo anders lopen dan je je had voorgesteld.

Nou, daar gaat Jesaja 9 ook over. Hij tekent een wereld waarin geen onvrede meer is.

De onvrede gaat op de loop. Want de vrede breidt zich uit. Vrede gaat over goede verhoudingen. Goede verhoudingen met de mensen om je heen, met jezelf, met de wereld, de natuur. De bijbel laat zien dat dat altijd begint bij een herstelde verhouding met God.

Daar gaat dat woord ‘vrede’ over.

Dat laat zien waar ons probleem zit: bij onszelf. Want alle veran- deringen die wij bewerken, zijn eigenlijk alleen maar kosmetische veranderingen. Verandering van mensen die de macht hebben, verandering van structuren, van stelsels. Het blijft allemaal aan de buitenkant. Maar het probleem zit in ons zelf.

Wat Jezus, de koning van de vrede, kwam doen, is: vrede maken. Dan gaat het niet over opgelegde vrede.

Die was er wel in de tijd waarin Jezus geboren werd. De bijbel noemt in verband met zijn geboorte de naam van de Romeinse keizer Augustus. Zo'n 40 jaar is hij keizer geweest van een enorm rijk. De pax romana was een begrip, de Romeinse vrede. Er was orde in het Romeinse rijk. Ook in Israël, dat deel uitmaakte van dat rijk. En zo konden Jozef en Maria veilig van Nazareth naar Bethlehem reizen. Maar aan de randen van het rijk werd er ge- morreld aan die vrede. En ook binnen in het Romeinse rijk broeide het: er werden betogingen gehouden, rellen, opstanden. Bepaald geen ongevaarlijke bezigheid. Met harde hand werden ze neergeslagen. Opstandelingen werden geëxecuteerd.

Jesaja 9 heeft het over een vrederijk dat gefundeerd is in recht en gerechtigheid. En dat was het Romeinse rijk niet. Augustus — de ‘Verhevene’, dat betekent zijn naam — schuwde het geweld niet. Hij was, zoals veel leiders, een ambitieus en eerzuchtig man.

Het geschiedde in die dagen… Kent u die woorden uit Lucas 2? Het zijn de dagen van Augustus, de verheven keizer van het im- mense Romeinse rijk. In die dagen begint er een nieuw rijk. Een rijk van vrede. En het wordt gevestigd door het kind, wiens komst we eind deze maand weer herdenken. In Hem komt uit wat al staat in Psalm 72 (vers 12 — 14):

Hij zal bevrijden wie arm is en om hulp roept,

wie zwak is en geen helper heeft.

Hij ontfermt zich over weerlozen en armen,

wie arm is, redt hij het leven.

Hij verlost hen van onderdrukking en geweld,

hun bloed is kostbaar in zijn ogen.

Hij heeft oog voor het onrecht dat wordt aangedaan.

Dat is de Vredekoning van Jesaja 9. Dat is de Here Jezus Christus. Mag ik nog even doorbladeren in het bijbelboek Jesaja. In hoofdstuk 48 staat:

Luisterde je maar naar mijn geboden,

dan zou jouw vrede zijn als een rivier,

en je gerechtigheid als de golven van de zee.

Kijk, dat is het wat die Vredevorst van ons vraagt: dat we zullen luisteren. Gehoor geven aan zijn oproep. Dat we God het echte probleem in onszelf laten aanpakken.

God komt in vrede naar ons toe. In een kind. In een man die sterft aan een kruis. We mogen komen in zijn rijk van vrede. Nu al. Vrede met God ontvangen. Vergeving van alles wat verkeerd is in ons leven.

Dan zijn de omstandigheden niet meteen veranderd. Maar we staan in een nieuwe verhouding in het leven. Dat noemt het Nieuwe Testament een vrede van God die alle verstand te boven gaat. Vrede met God. Het is goed.

Nog één ding: Jesaja 9 zegt: Daarvoor zal hij zich beijveren, de HEER van de hemelse machten.

God zet alles op alles om dat te bewerken. Dat is zichtbaar gewor- den in Jezus. De ijver van God. lemand vertaalt: de passie van God. Dat is zijn verlangen, dat u, jij, ik delen in die vrede die zich steeds meer uitbreidt.

En dan kun je op je beurt zelf vredestichter zijn. Vrede zoeken, vrede houden — voor zover het van jou afhangt. Vrede brengen.

Jezus zei: Gelukkig — nee, niet als je ambitieus en eerzuchtig bent en alles naar je hand kunt zetten, maar — gelukkig zijn de vrede- stichters. Zij zullen kinderen van God genoemd worden.