24 febr: En Jezus stond stil

Muziekgegevens

1) Ik roem in God, Psalm 56:5 en 6

2) Vreugde, vreugde, louter vreugde, Evang. Liedboek 357

3) Vaste Rots van mijn behoud, ned. Herv. Bundel Gez. 174

4) Hij die de blinden weer liet zien, Nieuw LvdK 534

5) Verhoor mij als ik roep tot U, Nieuw LvdK Psalm 4a

6) Heer, die mij ziet zoals ik ben, LvdK psalm 139: 1, 2 en 14

7) U Heere Jezus, roep ik aan, geen bundel

8) Ik zal er zijn, Opw. 770

9) O mijn ziel, houdt goede moed, geen bundel

10)Voorwaarts Christenstrijders, Joh. de Heer 106

11)’k Heb geloofd en daarom zing ik, Joh. de Heer 543

Marcus 10: 46-52 (HSV)

⁴⁶En zij kwamen in ​Jericho. En toen Hij en Zijn discipelen en een grote menigte ​Jericho​ uitgingen, zat de zoon van Timeüs, ​Bartimeüs, de blinde, aan de weg te bedelen.

⁴⁷En toen hij hoorde dat het ​Jezus​ de Nazarener was, begon hij te roepen en te zeggen: ​Jezus, ​Zoon van ​David, ontferm U over mij!

⁴⁸En velen bestraften hem opdat hij zwijgen zou; maar hij riep des te meer: ​Zoon van ​David, ontferm U over mij!

⁴⁹En ​Jezus​ stond stil en zei dat men hem roepen moest. Toen riepen ze de blinde en zeiden tegen hem: Heb goede moed, sta op, Hij roept u.

⁵⁰En hij wierp zijn ​bovenkleed​ af, stond op en kwam bij ​Jezus.

⁵¹En ​Jezus​ antwoordde hem en zei: Wat wilt u dat Ik voor u doen zal? En de blinde zei tegen Hem: Rabboni, dat ik ziende mag worden.

⁵²En ​Jezus​ zei tegen hem: Ga heen, uw geloof heeft u behouden. En meteen werd hij ziende en volgde ​Jezus​ op de weg.

Dit is radio. Waarbij het aankomt op horen. Net zoals Bartimeüs, de blinde over wie we gelezen hebben, het moest hebben van horen!
Op een bijzondere manier wordt hij ons door de evangelist Marcus getekend. Hij zet hem als het ware in het licht;

Zoals de schilder Rembrandt dat in veel van zijn schilderijen deed met de penseel; waarbij Rembrandt bepaalde taferelen van zijn schilderijen doet oplichten; en andere gedeeltes juist donkerder maakt;

Zoals bij het schilderij van de terugkeer van de verloren zoon, met de vader en de jongste zoon in het licht; en de oudste zoon in het donker op de achtergrond…

Zo schenkt Marcus in dit Bijbelgedeelte uitdrukkelijk aandacht aan deze blinde man, die aan de kant van de weg zat te bedelen. Zo van: zie je hem? Marcus noemt hem met naam en toenaam. Bartimeüs, zoon van Timeüs.

Wanneer deze Bartimeüs hoort dat het Jezus de Nazarener is, die eraan komt, begint hij te roepen. Blijkbaar had hij het nodige over Jezus gehoord. Ja, je zou kunnen zeggen dat die blinde Bartimeüs veel meer ziet dan de mensen die met hun ogen kunnen kijken. Wat duidelijk wordt wanneer we hem horen roepen:

Jezus, Zoon van David, ontferm U over mij!

Dat zijn niet zomaar woorden; daar klinkt verwachting in door.

Is het geloof zo ook niet uit het horen? Wij zien Jezus niet in levende lijve; En dat maakt het geloven soms best lastig, nietwaar? En toch, Hij wil u ontmoeten. Niet voor niets lezen we uit de Bijbel. Niet voor niets is er deze overdenking. Waardoor het tot een werkelijke ontmoeting kan komen!

Ja, soms is daarvoor doorzettingsvermogen nodig; Wanneer mensen tegen je zeggen: waarom zou je nog bidden? Of wanneer je die twijfel in je eigen hart bemerkt. Door alles wat u bezighoudt in uw leven; waar u tegenaan loopt.
Bartimeüs houdt vol, ja, hij gaat nog harder roepen – want ben je nu helemaal! Jezus komt eraan: Zoon van David, ontferm U over mij!

En Jezus - Hij stond stil.

Wat zijn dat prachtige woorden. Alles en iedereen lijkt maar door te lopen. En de wereld draait maar door – aflevering na aflevering. En wat komt er veel langs.

Maar Jezus staat stil.

Zoals Hij destijds stilstond bij die boom van Zacheüs, en oog had voor hém. Zo staat Hij hier stil voor Bartimeüs. Misschien vraagt u zich wel eens af: zou Hij ook werkelijk mij zien? Met al mijn vragen…

Zie je het, lijkt Markus te zeggen. Zie je het wat Jezus doet? En hoe God zich door Hem in zijn hart laat kijken. Matteüs voegt er in zijn beschrijving aan toe dat Jezus innerlijk met ontferming bewogen was. Dat Hij tot diep in z’n hart geraakt was.

Wat een evangelie!

En dan zegt Jezus dat ze Bartimeüs moeten roepen en wat mooi wat ze dan tegen hem zeggen:

“Heb goede moed, sta op, Hij roept u.”

Heel beknopt is dat de boodschap die we mogen vertolken naar anderen. Heb goede moed! Niet omdat wij zomaar voor oplossingen kunnen zorgen. Maar Hij roept u.

En daarom zeg ook ik het, in Jezus’ naam, tot u die meeluistert: heb goede moed!

En: sta op!

Daarin klinkt al iets door van Gods toekomst; Van de Paasmorgen! Blijf niet bij de pakken neerzitten! Dat is wat anders dan: kop op, man! Niet moeilijk doen. Maar wel: Hij roept je! U bent voor Hem in beeld.

Bartimeüs komt in beweging;

Hij werpt zijn bovenkleed af, staat op en komt bij Jezus.

Ik las ergens dat het bovenkleed mogelijk met waardigheid te maken had. Wanneer bijvoorbeeld de verloren zoon uit de gelijkenis van Jezus weer bij zijn Vader terugkomt; met de gedachten: “ik ben het niet waard om nog uw zoon genoemd te worden” Dan laat de Vader juist het beste kleed voor hem halen en aantrekken, wat hem de waardigheid van een zoon weergeeft. Wanneer Bartimeüs naar Jezus toegaat, dan laat hij zijn waardigheid achter.

Zoals dat lied het onder woorden brengt:

Moede kom ik, arm en naakt,

Tot de God die zalig maakt.

Die de arme kleedt en voedt,

Die de zondaar leven doet

En dan vraagt Jezus: ‘Wat wil je dat Ik voor je zal doen?’ Wat zou uw antwoord zijn? Bartimeüs hoeft er niet lang over na te denken:

Hij zegt: Rabboeni, oftewel: meester, dat ik ziende mag worden.

Zou dat niet zijn grote hartenwens zijn geweest? Dat je als blinde weer kunt zien! Zoals wanneer je ziek bent, dat je weer gezond zult worden! En toch gaat het om meer; Of beter gezegd: toch geeft Jezus meer!

Want niet alleen de ogen van Bartimeüs worden behouden; Nadat hij wordt genezen volgt hij Jezus ook op de weg – zo zegt Markus er nadrukkelijk bij.

Op de weg – de weg die Jezus was begonnen naar Jeruzalem; om daar te lijden.

Is dat de reden waarom de evangelist Markus Bartimeüs met naam en toenaam noemt, zo van: jullie weten wel, dat is die en die in de gemeente; Zijn lezers zullen Bartimeüs dan waarschijnlijk gekend hebben, als iemand die Jezus in zijn leven was gaan volgen. Omdat Jezus had stilgestaan. En hem zag.

Ik vroeg me af: zou ik gezien zijn - wanneer niet God, in de Here Jezus, bij mij had stilgestaan, zijn licht op mij had laten schijnen en mij genadig was geweest?

Hij deed het, en doet het. Ook nu.