Zondag 1 oktober

06:00-07:00
Only the lonely - Roy Orbison
Get together - Anne Murray
Knockin' on heaven's door - Bob Dylan
He ain't heavy... he is my brother - Olivia Newton John
You don't leave Me lonely - Bryan Duncan
Dansen in de regen - LEV
Amusing - Chris Rice
Lonely people - Nina Ästrom
You gotta put love first to make love last - Keith Brown
I've never known love - Pam Thum & Clay Crosse
Better together - Jack Johnson
De wind - Marjolein Keijzer
In my mother's eyes - Kenny Marks
Dreams I dream for You - Avalon
Red moon - Dan Wheeler

07:00-08:00
When we all get together with the Lord - Gaither Vocal Band
Daily bread - Jill Phillips
Hoor jij de vogels nog fluiten - Christian Verwoerd
Peace - Watermark
We'll be together again - A Ragamuffin Band
Gods hart klopt voor jou - Joke Buis
In Christ alone - Anthem Lights – Opw. 575
It is well with my soul - Audrey Assad
Wees genadig - Opwekking & Anne Wiersma & Bertina Grijpstra – Opw. 624
Bonded together - Twila Paris
What a Friend we have in Jesus - Bryn Haworth
Trust His heart - Cynthia Clawson & Wayne Watson
Ik wacht op mijn Vader - Wouter Seinen

08:00-09:00
Al wat leeft – Opwekking – Opw. 675
Psalm 95: 1 en 4 ‘Komt, laat ons samen Isrels Heer’ - Samenzang Bovenkerk- NH Bundel
God and God alone - Lucas Kramer & The Martin Mans Formation
Jezus' liefde voor mij – Sela
Heer, Gij zijt mijn eeuwig erfdeel - Marker Mannenkoor – Joh. de Heer 125
Waar komt mijn hulp vandaan - Miranda de Vlieger & The Psalm Project
Daar ruist langs de wolken - Marcel McArthur & Zanggroep – Joh. de Heer 33
Wij knielen voor uw zetel neer - Holland Koor – Gez. 73 NH Bundel
Heer wijs mij Uw weg - Tenira Sturm – Opw. 687
Al die tijd naar U verlangd - Gerald Troost
U alleen bent God en Heer - Jong gem. koor Immanuel
Zijn goedheid en genade / O, how I love Jesus - Solist & Koor & Band Opwekking – Opw. 18 en 31
Heft op uw hoofden, poorten wijd - Samenzang Noorderkerk – Gez. 120 LvdK
Sterk in U - At Once

Overdenking van Jurjen ten Brinke

Van ’t zomer werd ik weer eens extra geconfronteerd met culturele verschillen. Tijdens een reis naar Oeganda en vooral het samen-leven met een Oegandees gezin werd me zo duidelijk hoe diep verschillend mensen in het leven kunnen staan en tegelijk hoe enorm verbonden je je kunt voelen vanuit het geloof in Jezus Christus. Een wonderlijke paradox is het.
Het was wel reden om nog eens extra in de Bijbel te graven als het gaat om verschillen – ook binnen kerken, los van cultuur. En ik kwam uit bij Romeinen 14 en 15, een brief die Paulus dus aan de kerk in Rome schreef.

Het probleem is daar dat er mensen zijn die wel vlees eten en mensen die dat niet doen. De een vindt van alles van de ander… en Paulus doet zelf ook een duit in het zakje. Hij noemt de ene groep zwak in geloof en de andere groep sterk in geloof. Dat klinkt al wat aanmatigend, toch? Hoezo zou je een ander zwak noemen en jezelf sterk?
Nou… er zit meer achter. Je zou kunnen zeggen dat Paulus een verkeerde en een goede oplossing geeft, om met deze issue om te gaan.

Eerst de verkeerde oplossing. Er zijn mensen die zeggen: als je God wilt volgen dan vraagt dat deze keuzes; draai er niet om heen, de Bijbel zegt het ‘gewoon’. Eigenlijk zeggen ze: alleen ons standpunt hierin klopt. De groep tegen wie zij dat zeggen, antwoordt dan door hen uit te leggen dat ze ‘bekrompen’ denken. En die groep vindt zichzelf ‘ruimdenkend’ en niet-veroordelend en zij zeggen: nee, weet je, beide meningen kunnen. Jij mag zo denken, maar ik denk er anders over en accepteer dat gewoon. Dat is precies hoe er vandaag de dag in onze samenleving bij veel onderwerpen gedacht wordt. In onze Westerse wereld wordt dat ook als oplossing gezien voor de meeste conflicten: laat elkaar in waarde, accepteer de verschillen en val mij niet lastig met jouw overtuiging.
Als jij denkt dat dat hét antwoord is, dan ben je op z’n minst heel erg beïnvloedt door het denken in (wat we noemen) de Westerse wereld. Of het nu ging om relaties, om huwelijken, om normen en waarden: als er iets is wat me weer raakte in Oeganda dan is het wel dat wij altijd maar weer benadrukken dat iedereen zijn eigen keus mag en moet maken, terwijl een fors deel van de wereldbevolking juist zegt: jouw keuzes beïnvloeden de hele groep, de hele familie, het hele dorp… doe dat niet en accepteer de traditie en gezamenlijkheid.
Ik snap heel goed dat je hier tegenin wilt gaan, ik doe dat ook, maar erken in ieder geval dat je daarmee de maatstaf hebt dat jouw ruimdenkendheid (namelijk: iedereen kiest zelf) een norm is geworden voor anderen en dat jij neerkijkt op de bekrompen mensen met hun regels. Daarmee zijn Paulus’ woorden met name aan jou gericht. Aan de ‘sterken’. Degenen die alles mogen en kunnen. Díe krijgen een fikse opdracht van Paulus, méér dan de mensen die ‘beperkter’ denken. En de andere groep krijgt te horen: vel geen oordeel over de ruimdenkende mensen want God heeft hen aanvaard. Wie alles eet mag niet neerzien op iemand die dat niet doet en wie niet alles eet mag geen oordeel vellen over iemand die dat wel doet, want God heeft hem aanvaard (Romeinen 14:3).
Maar let op: als jij vindt dat de norm is dat je iedereen in zijn of haar waarde moet laten en zelf keuzes moet laten maken, als dát is hoe iedereen volgens jou moet leven, dan ben je heel snel net zo wettisch als mensen die vinden dat hún regels zouden gelden voor iedereen en de enige juiste interpretatie zijn. Als je intolerant bent voor intolerante mensen, dan ben je intolerant. Als je veroordelend bent naar veroordelende mensen dan ben je veroordelend. Ruimdenkendheid verwachten van iedereen om je heen kan net zo gevaarlijk worden als de idee dat jouw normen en waarden juist zijn. Het is… hetzelfde.

Nou, als dat de verkeerde oplossing is, wat is dan volgens Paulus het goede om te doen? Je leest het in 14:1 en 15:1. Aanvaard degenen die zwak staan in het geloof, ontvang hen zonder hun opvattingen te bestrijden. (…) Wij, de sterken, moeten de zwakken in hun kwetsbaarheid bijstaan en niet ons eigen belang vooropzetten. Paulus roept ons op tot een ander perspectief dan ‘tolerantie’. In deze wereld wordt gezegd: ‘ik zeg niet dat je slecht bent ofzo, ik wil niet negatief doen, maar anderzijds wil ik niet dat iets wat jij vindt of gelooft mijn leven negatief zal beïnvloeden. Jij mag mijn leven niet hinderen.’ Hoe logisch klinkt dat… toch? Nou, Paulus roept ons op tot exact het tegenovergestelde: accepteer de zwakke. ‘Zwakte’ is niet iets positiefs. Maar hij zegt: aanvaard en het betekent vanuit de grondtaal: ‘erbij betrekken’ of ‘je armen openen en iemand verwelkomen in je leven’. Dat is nog wat anders dan het verschil accepteren.
Tja. Wij horen hier in het Westen de hele dag ‘accepteer elkaar, zorg dat de ander jouw manier van leven niet beïnvloedt’. Maar Paulus zegt: ja, je mag vinden dat de ander zwak is in geloof door zijn of haar manier van leven, maar stel jezelf daarvoor open. Ik zou eraan toe willen voegen: want je hebt hem of haar nodig om de grootheid van God te zien.
Kijk, Paulus accepteert helemaal niet dat iedereen elkaar in z’n waarde laat en niets van elkaar vindt. Nee, hij zegt: Als u dus uw broeder of zuster in verlegenheid brengt door wat u eet, handelt u niet langer overeenkomstig de liefde. Het is liefde die de verschillen gaat overbruggen. Liefde waarin je je eigen gelijk opzijzet omwille van de ander.

Aan de slag dus, vanuit Gods kracht. Een fijne zondag!