Zondag 1 januari

Overdenking van Jurjen ten Brinke.

Ook namens mij, beste luisteraar, een mooi, gezond en gezegend 2023 toegewenst!

Verwacht grote dingen van God, onderneem grote dingen voor God.

Deze prachtige uitspraak is voor mij vaak leidend geweest in keuzes die ik maakte. Het is het motto van één van de grootste zendelingen ooit: William Carey (die India bereikte en er in meerdere talen de Bijbel vertaalde). Waarom is de uitspraak zo mooi? Omdat er een goed evenwicht zit in dat wat je van God te ontvangen hebt en dat wat je mag uitdelen, mag ondernemen. En daarin is ook de volgorde nog wel belangrijk: vanuit het álles verwachten van God kún je ook veel ondernemen, in Zijn kracht, voor Hem.

Wat verwacht jij in 2023 van God?

En wat verwacht Hij van jou?

Ik denk dat het belangrijk is om deze vragen te stellen. Want altijd weer worden met Oud&Nieuw allerlei goede voornemens de wereld in geslingerd. En ach, het is eigenlijk maar goed ook, dat we ons minimaal één keer per jaar afvragen: wat kan er beter en hoe kan dat beter? Om dat vervolgens niet helemaal voor onszelf te houden, maar het nog steviger neer te zetten door er anderen (als getuige) bij te betrekken.

Maar zijn jouw goede voornemens ook de voornemens die God met je heeft? Of, als ik het nog even sterker mag zeggen: heb je God betrokken in je goede voornemens?

Wat verwacht God van ons?

Een tijdje terug zei een dominee tegen me: ‘Jurjen, het enige wat je moet is dat je niet van alles moet.’ Ik moest er even over nadenken. Maar ik denk dat hij gelijk had. Ook in mijn leven. Ik moet vaak van alles (van mezelf). Omdat het goed voelt, omdat het nodig is (vind ik), omdat het afhangt van mijn inzet (denk ik).

Laten we lezen wat Paulus er in Galaten 5:1 over zegt: Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.

God verwacht van ons dat we in vrijheid leven! Dat is waar we voor gemaakt zijn! Dát is waar de bekende 10 geboden mee beginnen: ‘Ik ben de HEER, uw God, die u uit het huis van slavernij (of: het diensthuis) bevrijd heb.’ De vraag is dus: door wie of wat laat jij je leiden en welke vrucht levert dat op? Wat je zaait… zul je oogsten. Als je nu gebukt gaat onder slavernij, dan zullen je kinderen of je omgeving of jijzelf in de toekomst ook zo leven. En wat bedoel ik daarmee? Nou dat je dingen doet uit angst. Dat je je laat leiden door de regels in plaats van door de Geest. Dat je naar je werk gaat omdat je bang bent dat je anders je baan verliest. Dat je naar school gaat omdat anders de schoolinspectie langs komt. Dat je wat goeds voor een ander doet, zodat jij ook wat goeds van die persoon kunt verwachten als het met jou minder gaat. Dat je iemand uitnodigt op je verjaardag opdat hij of zij ook jou uitnodigt. Dat je geld of goed weggeeft omdat je je schuldgevoel rondom Kerst toch enigszins af moet kopen. Dat je naar kring gaat of naar de kerk omdat je voor je gevoel wel moet.

En begrijp me goed! Veel van die dingen zijn prima!! Trouw naar je werk gaan, iemand op je verjaardag uitnodigen, naar een kring of kerk gaan, etc. Maar wat is je motivatie?

Luisteraar, laat het je doel voor 2023 zijn om het te doen vanuit de verwachting die God hierin van je heeft. Namelijk dat je dat doet in een geest van vrijheid in plaats van gebondenheid. Je hebt een identiteit van God gekregen, waarin je je niet altijd hoeft te bewijzen. Ik bid je voor 2023 het voortdurende besef toe dat je geliefd bent, en niet om wat je doet. God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf. In alles!

En wat verwacht jij, anderzijds, eigenlijk van God?
Dit: Hij wil er voor je zijn.

Kijk, mijn kinderen mogen van mij verwachten dat ik voor hen zorg en ik hen niet verplicht om alles te vragen wat ik hen zou moeten geven. Dat zou dodelijk vermoeiend zijn. Ik wil uitdelen en liefhebben! En zo wil ik bekend staan. Toen ik jaren geleden met een van mijn kinderen boodschappen deed en we voor meer dan 100 euro afrekenden schrok ze en vroeg ze hoeveel ik moest betalen. Ik legde haar uit dat het heel wat keren zakgeld was, en dat we er ook voor konden kiezen om haar 10 euro zakgeld per week te geven, waarna ze voor zichzelf brood en drinken kon kopen. Even was ze stil en toen zei ze: ‘Nou doe dat maar niet hoor pap. Ik heb liever weinig zakgeld en dat je dan goed voor me zorgt, dan veel en dat ik alles zelf moet doen.’ Prachtig toch? Dáár gaat het om. Dat we van God verwachten zoals een kind van zijn of haar ouders verwacht. De wijze koning Salomo zei daar vervolgens van dat het goed is om te bidden dat je niet te rijk wordt (en dan God niet nodig hebt) en niet te arm bent (zodat je niet hoeft te stelen).

God die zorgt. Ook in 2023. Dag na dag. Niet te rijk, niet te arm. Hij houdt de wacht.

Ik wil je oproepen vanmorgen om met een ontspannen houding een onzekere tijd tegemoet te gaan. Het komende jaar zul je, als je Christus kent, mogen laten zien hoe jij anders omgaat met financiële druk en onzekerheid dan mensen die God niet kennen. Of… is dat niet zo? Betrap je jezelf erop dat het toch moeilijker is dan je dacht om Hem, Jezus de HEER, als Sterke God, Wonderlijke Raadsman, Eeuwige Vader en Vredevorst te zien… waar het in de aanloop van Kerst toch over ging?

2023 is begonnen. Verwacht grote dingen van God! En onderneem grote dingen voor God.