Groot Nieuws
EO

Zondag 12 juni 2022

foto: Anne
  1. Nieuwschevron right
  2. Zondag 12 juni 2022

Een programma met koor- gospel- praise- en worship-muziek. Deze week een meditatie van Leon van den Dool.

06:00-07:00
Ticket To Heaven – Dire Straits
Home (Wherever Your Heart Is) – Patty Cabrera
This Is The Love – Neale & Webb
Love Will Find You – Eastville
Make You Feel My Love – Bob Dylan
Al Het Goede – Kinga Ban
Come, Let Us Worship – Fernando Ortega
People Get Ready – Eva Cassidy
No Greater Love – Bryan Duncan
The Best Of Me Is You – Amy Morris
Kleur – Lars Gerfen
People Need The Lord – Avalon
Don’t Laugh At Me – Mark Wills
Sweet Peace Of God – Cheri Keaggy

07:00-08:00
Any Way – Point Of Grace
You Are My Hiding Place – Selah
Grace Flows Down – Sandi Patty & Jenn Helvering
U Geeft Rust – Diverse solisten
Awesome God – Rich Mullins
Als Ik Val – Irma Dee
Watercolour Ponies – Wayne Watson
Can’t Remember To Forget About You – Kim Hill
My Every Breath – Adrian Snell
Wat Een Liefde – Marcel & Lydia Zimmer
Dreams I’m Dreaming – Kim Boyce
With A Thankful Heart – Don Moen
Als U Het Huis Niet Bouwt - Opwekking

08:00-09:00
Laat Het Huis Gevuld Zijn – Opwekking
Psalm 84: Hoe Lief’lijk, Hoe Vol Heilgenot – Samenzang Bovenkerk
Een Woord Is Genoeg – Sela
Heer, U Bent Mijn Leven – Nathalie Booij
Heilige Geest Van God – Samenzang NZ
U Bent Mijn Hulp Heer – Remco Hakkert & Centre Gospel Choir
Uw Liefde Zal Er Zijn – Sharon Kips
Grijp Toch De Kansen – Chr. Mannenkoor Asaf
Boven Alles, Heer – Bouw Uw Troon
De Heer Is Mijn Kracht En Mijn Lied – Opwekking
Op Bergen En In Dalen – Chr. Gem. Zangver. Immanuël
Welk een Vriend Is Onze Jezus – Joke Buis & Band
Vrede Zij U – Chr. Mannenkoor & D.E.V.
De Heer Kent Al De Zijnen – Chr. Gem. Koor ‘Excelsior’

foto: eo.nl

Meditatie van Leon van den Dool
Het alledaagse voor God

Romeinen 12: 1 ‘Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen. Dat is de ware eredienst die van u wordt gevraagd. 2 U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar u veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God wil en wat goed, volmaakt en Hem welgevallig is.’

Offeren is iets van vroeger zul je denken. In de oudheid brachten mensen offers aan een god. Zoals het eerste koren van het land, het mooiste lam of de beste koe. Voor sommige goden was dat zelfs niet goed genoeg. Sommige goden vroegen nóg meer: het leven van de oudste zoon. Verschrikkelijk. Waarom brachten vaders en moeders dan zo’n groot offer? Men hoopte door het offer, god (met een kleine g) gunstig te stemmen. Dat god hen zou aanvaarden, hen meer rijkdom zou geven of hen zou zegenen. 

Offeren doen we nog elke dag. Misschien zijn we wel fanatieker dan ooit. We offeren ons leven op aan van alles en nog wat om gezien en gewaardeerd te worden. Vaak heel onbewust. Je kunt het misschien herkennen aan gedachten als: ‘Als ik daar ben… dan ben ik gelukkig‘. ‘Als ik dat haal….dan zullen ze mij wel zien.’  ‘Als ik die baan heb… dan hoor ik er wel bij.’  ‘Als dat ene nou eens zou lukken… dan gaat het pas echt goed met mij.’  

Zelf heb ik daar ook een handje van. Even alles aan de kant voor een bepaald evenement, een groot traject in de kerk of een grote klus in huis. Om zo’n verlangen in vervulling te laten gaan, is het ‘even’ (hoelang ‘even’ duurt weet niemand) nodig om er keihard tegenaan te gaan. Het kost wat van je tijd en energie, maar dan heb je wel het perfecte huis, het mooiste bedrijf of het allerleukste leven. Maar wat mag onze gejaagdheid naar meer ons kosten? Wat mag de impact zijn van die drukke baan en allerlei werk, op de kinderen en je relatie? Is er in onze hang naar een nieuw piketpaaltje nog ruimte voor liefde onze naaste, buur en vreemde die op ons pad komen?

In Jezus Christus komt God naar de aarde toe. Het verrassende is dat Hij zelf het offer is. Hij geeft uit pure liefde Zichzelf, en houdt toch diepe verbondenheid met Zijn Vader. Hij laat een nieuwe weg zien waarin wij niet onszelf hoeven op te offeren aan alles en nog wat, maar dat Christus zelf het offer is.  

God zelf offert. Door Jezus offer wordt het weer goed tussen God, onze naaste en onszelf. 

God zelf offert. Wij mogen tot rust komen. Hij doorbreekt ons óver werken en óver presteren. 

God zelf offert. We hoeven niet te offeren om ons geliefd te mogen weten. 

Door Gods offer mogen wij ons geliefde kinderen van God weten. Liefde die zich zomaar aan ons aandient in Jezus Christus. ‘Gods barmhartigheid’ noemt Paulus dit in vers 1. 

Dan komt er geen punt. Maar een nieuw begin. Door Zijn offer, die ons levend heeft gemaakt, mogen wij ons leven offeren. Niet om verzoening te krijgen of aanvaard te worden, maar om uit te delen van Gods genade in het leven van alledag. 

Romeinen 12:1 ‘Met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen.’  Ons hele leven is een dankoffer zegt Paulus. Geen moment van de dag is uitgesloten. Ochtend, middag, avond en nacht. Het is een offer voor God. In het hier en nu kun jij je ‘gewoon’ aan Hem toewijden en geven. Dat kan in een lied, lezen van de Bijbel, mediteren, maar juist ook in de was opvouwen, het verzorgen van je lichaam, tijdens een spel, de tuin spitten, tijdens het autorijden. Elke handeling, beweging, lied, gedachte en fluistering kan deel zijn van een levend offer van God.

Eerlijk gezegd besef ik mij dat amper. Vaak ben ik al bezig met het volgende wat komen gaat. Het geeft rust om in het hier en nu te zijn. De plek waar je nu bent mag je aanvaarden als de plaats van Gods barmhartigheid en zegen. We hoeven niet van alles te doen en op te offeren, om ons leven ten dienste te stellen aan God. Het begint vandaag, in dit moment, in jezelf toewijden aan Hem als een levend offer voor Hem. 

Leven als een offer voor God wordt uitgeleefd in dagen, uren en minuten. God vormt ons tot nieuwe mensen die hun leven teruggeven aan God.  En die vorming vindt plaats in de kleine momenten van vandaag. In een blik, een woord, een aanraking, een stilte… 

Niet in een groot doel dat voor ons ligt of een onvervuld verlangen waarvoor alles gedaan moet worden. Het begint ‘gewoon’ hier. In het alledaagse, gewone, ‘saaie’ leven. 

Alfred Hitchcock zei dat films 'gaan over levens waar de saaie stukken uitgeknipt zijn'. Achtervolgingen in auto's, de eerste kus, interessante plotlijnen en goede gesprekken. We zien onze held liever niet wandelen, in de file staan of tandenpoetsen - tenminste, niet te lang en niet zonder een goede soundtrack.

Tish Warren schrijft daarover: ‘We zijn geneigd om een christelijk leven te wensen waar de saaie stukken uitgeknipt zijn.’ Toch maakte God ons zo dat we onze dagen doorbrengen met rust, werk, spel, zorg voor ons lichaam, ons gezin, onze buurt, ons huis. Stel nu eens dat God al deze saaie onderdelen belangrijk vindt? Stel nu eens dat de dagen die voor ons gevoel nietig en onbetekenend doorgebracht worden juist gewichtig en betekenisvol zijn en deel uitmaken van het overvloedige leven dat God voor ons bestemd heeft?’