Zondag 29 januari
- Nieuws
- Zondag 29 januari
Een programma met koor- gospel- praise- en
worship-muziek. Deze week een overdenking van Peter Kruijt.
06:00-07:00
Look what have they done to my song ma
- The New Seekers
Sail on
- The Commodores
Holding On
- Jamie Grace
I don't believe in if anymore -
Roger Whittaker
Schuil bij mij
- Delise
Whenever God shines His light
- Van Morrison & Cliff Richard
I Am The Bread Of Life
- Oslo Gospel Choir
He ain't heavy... he is my brother
- Olivia Newton John
Neem Uw plaats
- Gerald Troost & Kees Kraayenoord
Fields of Gold
- Eva Cassidy
I will be there
- Phil Keaggy
Don't let the sun go down on me -
Oleta Adams
Bring back the sunshine
- Reflex & Andrae Crouch
07:00-08:00
Turn your radio on
- Ray Stevens
A new beginning
- Silverwind
Kleine dingen
- Delise
Mrs. Robinson
- Charlie Peacock
Hallelujah
- Leonard Cohen
When the saints go marching in
- The Jaffo Gate Quartet
Heb Het Leven Lief -
Elise Mannah
On My Way To Heaven
- Jon Gibson
I Surrender All
- Brentwood Jazz & Bill Cantos
Mansion Builder
- 2nd Chapter of Acts
My Tribute
- Andre crouch
Stromen van zegen
- Joke Buis
08:00-09:00
Maak ons tot een stralend licht
- Opwekking
Psalm 118: Laat ieder 's Heren goedheid loven
- Samenzang & Hollandkoor Bovenkerk
Maar Ik Bezing Uw Sterkte
- Bouw Uw Troon
Samen in de naam van Jezus/ Heerlijk is uw Naam - Hollandkoor
Vul dit huis met Uw glorie
- Reyer & Mirjam de Jager
Loof de Heer
- Suzanne van der Velde & The Psalm Project
Eens zal op de grote morgen
- Deo Cantemus
Heer, ik hoor van rijke zegen
- Joke Buis
Ik wil jou van harte dienen -
Jacqueline Meijer & Young Ladies Choir Hadassah & Samenzang Grote Kerk
foto: Ditta van Gent
Overdenking van Peter Kruijt.
De omgekeerde wereld.
Eind december werd de Britse influencers en oud-kickbokser Andrew Tate gearresteerd. De man had miljarden views op de sociale media. Hij grossierde in filmpjes waarin hij zijn mening gaf over vrouwen, zaken en politiek. Filmpjes waarin hij zichzelf boven alles en iedereen plaatste, waarin hij opschepte over zijn imperium, zijn geld, zijn macht en zijn superieuriteit over vrouwen. Vanwege zijn uitspraken is hij verwijderd van verschillende sociale media, maar recent was hij weer toegelaten op Twitter. Andrew Tate heeft grote invloed op met name jongeren die van hem horen hoe je snel geld kunt maken, succesvol kunt zijn, met vrouwen om moet gaan en een echte man kunt worden. De NOS had op een enquete onder jongeren over Andrew Tate duizenden reacties gehad waarvan een kwart het gedeeltelijk of helemaal eens was met wat Tate zei. Ergens snapte ik dat wel. Andrew Tate maakt de wereld weer zwart-wit, overzichtelijk en beheersbaar. Een wereld die zo vaak onveilig, rommelig en onoverzichtelijk aanvoelt. Hij spiegelt een wereld voor waarin je met doorzettingsvermogen, kracht en dominantie alles naar je hand kunt zetten.
Ik denk dat vele van ons daar ergens wel gevoelig voor zijn. Dat idee van maakbaarheid. De wereld naar je hand zetten. Doet mij ook wel een beetje denken aan wat een oudere schipper eens tegen mij zei toen ik als jonge schipper een keer een monteur voor iets had laten komen wat achteraf niet echt nodig was geweest. Ik zal u de details besparen, maar het was redelijk gênant. Maar goed, die oudere schipper maakte mij duidelijk dat ik dus echt veel meer zelf kon. Of het nu over motoren, elektra of hydrauliek gaat: het was allemaal niet zo moeilijk, dus probeer het eerst zelf een paar keer voordat je er weer een monteur bij haalt. Op zich een goed advies natuurlijk, maar het gaat wel uit van eenzelfde soort maakbaarheid: je kan alles, als je maar wil. Ik had daar wel wat twijfels bij, maar voelde mij ook wel geïnspireerd.
In het Marcus evangelie vinden we het verhaal van Herodes en Johannes de Doper. Herodes is de man met alle macht die kon doen wat hij wilde. Hij had het aangelegd met de vrouw van zijn broer, want Herodes is koning en kan doen wat hij wil. Johannes was een profeet in de lijn van de profeten uit het Oude Testament. Dus niet te beroerd om een koning aan te spreken op zijn gedrag. Herodes was hier niet van gediend en had hem gevangen laten nemen en hem aan handen en voeten had geketend. Want Herodes had alle macht en kon doen wat hij wilde. Toch was er ook bij Herodes wel een fascinatie voor Johannes ontstaan, een soort respect voor de rechtvaardigheid van deze profeet. Dit in tegenstelling tot de haat van Herodias, de vrouw die Herodes van zijn broer had afgetroggeld. Zij had het op Johannes de Doper gemunt en wilde hem uit de weg ruimen.
Op een dag vindt er een feest plaats, in Jeruzalem, het centrum van de macht. Een feestmaal van Herodes ter ere van zijn verjaardag. Een feest waarop de dochter van Herodias danst voor de gasten. Het dansen viel in de smaak en Herodes wil haar belonen en zegt: "vraag wat je wil, al is het de helft van mijn koninkrijk." Herodes laat zijn macht zien aan alle aanwezigen.
Maar de situatie van macht wordt onmacht als de dochter van Herodias op voorstel van haar moeder vraagt om het hoofd van Johannes de Doper. Herodes wil dit eigenlijk niet: 'het bedroeft hem zeer', staat er. Maar hij heeft zichzelf in een positie gebracht waarin hij de regie kwijt is. Hij laat Johannes onthoofden, laat het hoofd op een schaal binnen brengen en geeft het aan het meisje.
Macht wordt onmacht. Ik moest er aan denken toen ik las over de arrestatie van Andrew Tate. Van een soort onaanraakbaarheid naar een Roemeense cel. Verdacht van vrouwenhandel, verkrachting en deelname aan de georganiseerde misdaad. Al zijn geld en invloed blijkt op dit moment geen verschil te maken. Macht wordt onmacht. Een koninkrijk stort in.
Zo ging ik geïnspireerd door het advies van die oudere schipper in het achterhoofd eens een distributie riem vervangen van de auto van mijn vader. Je kan tenslotte alles, als je maar wil en goed oplet. De auto heeft na de vervanging van die distributieriem nog een halve dag gereden voordat de motor compleet in de soep gelopen was. Hier en daar had blijkbaar toch niet alles helemaal goed op stand gestaan. Tot zover mijn geloof in de maakbaarheid van het bestaan. Macht wordt onmacht.
Peter Ben Smit wijst in zijn boek "Mannen in Marcus" op het verband tussen de beschrijving van de maaltijd van Herodes en de wonderbare spijziging die Marcus achter elkaar zet in Marcus 6. Maaltijden verbeelden koninkrijken. Het koninkrijk van de wereld staat tegenover het koninkrijk van de hemel. De waarden van het koninkrijk van deze wereld worden zichtbaar in de maaltijd van Herodes. In het centrum van de macht heeft Herodes alle macht. Maar de koninkrijk van deze wereld zijn uiteindelijk onmachtig. De waarden van het Koninkrijk van de hemel worden zichtbaar in die andere maaltijd: ergens op een afgelegen plaats. Ver bij Jeruzalem vandaan. Daar begint het verhaal met een situatie van onmacht: er is geen eten genoeg voor de grote menigte mensen die naar die afgelegen plaats zijn gekomen om het onderwijs van de Here Jezus te horen. Maar de Heer pakt een brood, dankt God en breekt het brood. Het brood des levens blijft het brood breken tot vijfduizend mensen gegeten hadden en er nog twaalf manden vol overgebleven waren. Onmacht wordt macht. Het koninkrijk van de hemel heeft het laatste woord. De situatie van onmacht wordt een machtig festijn van Gods voorzienigheid en almacht.
Het Koninkrijk van God is de omgekeerde wereld waarbinnen de eersten de laatsten zijn, en de laatsten de eerste zijn. Waarbinnen degenen die kwetsbaar zijn als kinderen het belangrijkste zullen worden. Waarbinnen het kleine groot zal zijn en het grote klein. Mocht bewezen worden dat Andrew Tate schuldig is aan wat hem ten laste is gelegd, hoop ik dat dit de jongeren, die zich door hem aangesproken voelden, op een goede manier beïnvloedt. Dat ze open mogen staan voor de Here Jezus die vrouwen respecteerde en sociale structuren voor hen openbrak. Die leerde dat echte leiders dienen en dienende leiders lijden ten behoeve van kwetsbare en onmachtige mensen. Zoals de Heer leed voor jou en mij.
Als volgelingen van deze Jezus mogen we direct sceptisch zijn bij alles wat ruikt naar power-play, verheerlijking van macht en nietsontziende dominantie. Daar tegenover mogen we in het liefhebben van onze naasten, in het breken en delen van brood en het bewaren en beschermen van het kwetsbare laten zien in welk koninkrijk we thuis zijn.