26 jan: Izak bleef

Muziekgegevens

1) O hoogt’ en diepte, looft nu God, Ned. Herv. Bundel Gez. 177: 1, 4, 5 en 6

2) Op U betrouw ik, Heer der heren, psalm 31: 1, 2, 12 en 17

3) Vaste Rots van mijn behoud, Joh. de Heer 283

4) Groot is Uw trouw, o Heer, Opw. 123

5) Op U mijn heiland blijf ik hopen, Joh. de Heer 595a

6) Mijn ziel is immers stil tot God, Psalm 62: 1 en 4

7) Heft op uw hoofden, poorten wijd, LvdK Gez. 120: 1 en 6

8) Blijf hem maar trouw, geen bundel

9) Houd vol, Opw. 798

Meditatietekst

Genesis 26: 1t/m 6 en vers 12 t/m 17.

1Er kwam hongersnood in het land, een andere dan de eerste hongersnood, die er in de dagen van Abraham geweest was. Daarom ging Izak naar Abimelech, de koning van de Filistijnen, naar Gerar.

2Toen verscheen de HEERE hem en zei: Trek niet naar Egypte, maar woon in het land dat Ik u noemen zal.

3Verblijf als vreemdeling in dit land. Ik zal dan met u zijn en u zegenen, want aan u en uw nageslacht zal Ik al deze landen geven. Ik zal de eed gestand doen die Ik Abraham, uw vader, gezworen heb.

4Ik zal uw nageslacht zo talrijk maken als de sterren aan de hemel en uw nageslacht al deze landen geven. In uw Nageslacht zullen alle volken van de aarde gezegend worden,

5omdat Abraham Mijn stem gehoorzaamd heeft en Mijn voorschriften, Mijn geboden, Mijn verordeningen en Mijn wetten in acht genomen heeft.

6Zo bleef Izak in Gerar wonen.

12Izak zaaide in dat land en oogstte in dat jaar het honderdvoudige, want de HEERE zegende hem.

13De man kreeg aanzien, ja, gaandeweg meer aanzien, totdat hij zeer aanzienlijk geworden was.

14Hij had kudden kleinvee en kudden runderen, en een groot aantal slaven, zodat de Filistijnen jaloers op hem werden.

15Al de putten die de dienaren van zijn vader in de dagen van zijn vader Abraham gegraven hadden, stopten de Filistijnen dicht en vulden ze met aarde.

16Toen zei Abimelech tegen Izak: Ga van ons weg, want u bent veel machtiger geworden dan wij.

17Toen ging Izak vandaar weg en hij sloeg zijn kamp op in het dal van Gerar; daar bleef hij wonen.

Van de aartsvaders is Izak eigenlijk de minst bekende. Hij wordt in één adem genoemd met Abraham en Jakob, maar lijkt tussen deze twee weg te vallen. Hij maakt een beetje een passieve indruk. Het overkomt hem allemaal. Neem zijn vader, Abraham. Hij is een strijder. Hij verlaat zijn land en gaat op weg, achter de Heere aan. En zijn zoon Jakob is een worstelaar. Hij houdt zich aan de Heere vast: ‘ik laat u niet los, tenzij dat U mij zegent’. Maar van Izak wordt niets opzienbarends geschreven, behalve dat hij bijna was opgeofferd op de berg Moria door zijn vader. Maar verder....Hij was geen hielenlichter, hij was niet iemand die de confrontatie op zocht. Izak bleef op de achtergrond. Hij is ook de enige aartsvader die zijn naam behoudt. Abram wordt Abr-a- ham en Jakob wordt Israël, maar Izak blijft gewoon Izak. In hoofdstuk 26 wordt duidelijk wie Izak is en hoe hij in het leven staat. We komen iets van Izak en Zijn geloof in God op het spoor in dit hoofdstuk. Op dit moment in de tekst heeft Izak al zijn spullen opgebroken en is op reis gegaan. De reden: Er is hongersnood. Alle drie de aartsvaders willen in tijden van hongersnood op trekken naar Egypte. Egypte was de graanschuur van het Midden-Oosten, dus om in leven te blijven woest je daar zijn. Maar het opvallende is dat Abraham naar Egypte gaat, Jakob later ook de reis naar Egypte mag maken en God hem verzekert dat Hij niet hoeft te vrezen ,omdat Hij met hem meegaat. Izak mag echter niet naar Egypte. Dat is een tegenvaller. De Heere houdt Izak tegen: Trek niet op naar Egypte. Verblijf als vreemdeling in dit land. Maar Hij geeft er ook direct Zijn beloften bij: Ik zal dan met u zijn en u zegenen, want ik zal aan u en uw nageslacht deze landen geven. Izak moet blijven in het land, het land dat God beloofd heeft. Het land van de belofte is echter niet bepaald een land van melk en honing, maar blijkt een dor en droog land te zijn. En toch..Izaak gehoorzaamt en hij blijft. De geloofsdaad van Abraham is dat hij zijn vaderland verlaat en gaat. De geloofsdaad van Izak is dat hij het land van de belofte in de hongersnood niet verlaat. Maar hij blijft. Zo bleef Izak in Gerar wonen.

In onze maatschappij is alles gericht op mobiliteit en beweging. Het is bijna een economische noodzaak. Alles is gericht op het gaan, op het ontdekken van nieuwe horizons en het opdoen van nieuwe ervaringen. Alles moet volledig onderzocht en beleefd worden. En daarom moet je op reis. Dit zien en dat ontdekken. Blijven waar je bent spreekt totaal niet tot de verbeelding. Je merkt het in de taal van de reclames. Woorden als : uitdaging, horizon verbreden, passie, lef hebben, ervoor gaan, vooruit denken. Het zijn woorden die duidelijk maken dat we alles kunnen doen en dat alles geoorloofd is, behalve blijven waar je bent. Dat schijnt een doodzonde te zijn. Maar het vraagt intussen wel het meeste uithoudingsvermogen om te blijven. Hoe gaan wij om met de hongersnoden in ons leven? Dorre periodes op je werk, dorre periodes in relaties, dorre periodes in je leven met God.....

Wat doen we ermee? Het meest voor de hand liggende is verder trekken en alles achterlaten. Het is niet interessant om te zeggen dat je al 25 jaar bij dezelfde baas werkt. Dan durf je zeker nooit je nek uit te steken , dan ben je zeker iemand die niet tegen veranderingen kan. En we hebben het niet voor niets over het slijten van kerkbanken. Als een beleving die je kunt hebben als je wel naar de kerk gaat, maar je zit er maar en er gebeurt niets. Izaak blijft in Gerar. We kunnen zeggen wat we willen over Izak. Maar hij blijft dan toch maar. Hij doorstaat de dorheid en de doodsheid en hij steekt zijn handen uit zijn mouwen en gaat zaaien. Niet zeuren, niet zuchten, maar gewoon werken en op je post blijven.Soms moeten we gewoon door die periodes heen komen om vruchten te zien. Het vraagt geloof om God op Zijn Woord te geloven en te blijven in de kerk waar God je geplaatst heeft, in plaats van je benen uit je lijf te rennen en overal even vluchtig een wat ervaringen op te snuiven. Het vraagt heel veel geduld en liefde, om bij je vrouw te blijven die ernstig ziek is en haar te verzorgen dag in, dag uit. Het vraagt wel heel veel doorzettingsvermogen om je in te zetten voor je baas, in een tijd dat het niet goed gaat met het bedrijf. En Izak blijft. Hij houdt zich vastgeklemd aan de belofte van God. Hij blijft op zijn post, als vreemdeling in een land door honger geteistert. In die gehoorzaamheid vertoont Izak het beeld van Jezus Christus. Als er één is geweest die alle reden had om niet langer te blijven op deze aarde, waar hij niet welkom was, dan was Hij het wel. Jezus liep niet weg voor de moeilijke situaties. Maar Hij ging er in mee...en Hij ging er uiteindelijk in onder ...door te sterven aan het kruis. Voor u, voor jou en voor mij.

En Izak bleef wonen in Gerar. En u, en jij? Wat doe jij?