Zondag 7 mei
- Nieuws
- Zondag 7 mei
Een programma met koor- gospel- praise- en
worship-muziek. Deze week een overdenking van Jurjen ten Brinke.
06:00-07:00
Tears in heaven
- Eric Clapton
I'd like to teach the world to sing
- The New Seekers
What a wonderful world
- Louis Armstrong
People
- Barbra Streisand
I wish you peace
- The Eagles
Mag ik dan bij jou
- Claudia de Breij
Daisies and roses -
Burlap to Cashmere
Lord Hold My Hand
- Dolly Parton
Sunday sun
- Neil Diamond
Older Angel
- Kate Campbell
Geloof -
Re-play
I Believe In You
- Amanda Marshall
Peace of God
- Chris Falson
I Heard The Voice
- Joanne
Gone Without Goodbye
- Brian Littrell
07:00-08:00
A Thousand Little Things
- Point of Grace
Let The Words Of My Mouth
- Fernando Ortega
Faithful heart
- Pam Thum
The Lord Is My Shepherd
- Keith Green
Oneindig Groot
- Joke Buis
In Christ Alone
- Anthem Lights
I know who you are
- Ginny Owens
Righteous Disgrace
- Don Francisco
On my bones
- Kendall Payne
Herboren
- Wouter Seinen
In good hands -
Carolyn Arends
Wij eren en aanbidden U
- Opwekking
I Will Be Here
- Steven Curtis Chapman
Holy God, We Praise Thy Name -
Sarah Hart
08:00-09:00
God is mijn Herder
- Opwekking
Psalm 105: Looft, looft verheugd den Heer der heren
- Deo Juvante
Zeg Me
- Kinga Ban
Ik Kan Het Niet Alleen
- Lars Gerfen
Leg maar stil je hand in Zijn handen -
CGK Muntendam-Stadskanaal
Lied van liefde
- Elise Mannah & Ronald Koops
Water Wordt Weer Wijn
- Matthijn Buwalda
Geef uw lot in handen van uw Vader
- Urker Mannenkoor Hallelujah
Alleen Met God
- Sela
Van U zijn alle dingen
- Hervormd Kerkkoor Apeldoorn
Beschermer
- Kees Kraayenoord
'k Geef mijzelf aan U volkomen
- Chr. Gem. Koor Deo Cantemus
Ik Wens Jou
- Trinity
Houdt Gij mijn handen beide -
Christelijk Mannenkoor Con Forza
foto: eo.nl
Overdenking van Jurjen ten Brinke
Het was Bevrijdingsdag. En Koningsdag. En binnenkort is het weer Hemelvaartsdag.
Feestdagen, voor veel mensen een dag vrij van het werk; kinderen die niet naar school hoeven. We vieren vrijheid; een belangrijk onderdeel van de ideale democratie…
Nou, ik word eigenlijk wel een beetje moe van democratie. En van dóórgeslagen democratie. Begrijp me goed, ik ben ongelooflijk blij met en dankbaar voor de vrijheid die we hebben. En met de joods-christelijke traditie in ons land, waarin ‘recht’ erg belangrijk is! Maar je kunt ook van democratie en vrijheid een soort afgod maken. Ik las afgelopen week een uitspraak van Churchill, de bekende Engelse premier tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij zei: ‘Democratie is de slechtste regeringsvorm, op alle andere methoden die al geprobeerd zijn na.’ Wat bedoelt hij? Dit: democratie beschermt ons voor de slechtste eigenschappen van de menselijke natuur. Democratie maakt het voor ons bijvoorbeeld moeilijker om elkaar te vermoorden. Maar het lost het onderliggende probleem niet op. Democratie werkt als een medicijn, niet als voedsel.
Veel van de populairste films gaan over koninkrijken. Denk maar aan de Lord of the Rings, of de Hobbit. Het is fictie, het zijn sprookjes, maar het wordt door oud en jong gewaardeerd. We houden wel van zo’n koninkrijk waar door allerlei wezens een gevecht gevoerd wordt en waar, afhankelijk van het script, de koning of juist de rebel wint. En dan zijn koninkrijk vestigt. Hoe komt dat?
Kijk, we zijn allemaal gemaakt naar het beeld van God. Of je nu in Hem gelooft of niet. Paulus zegt in zijn brief aan de gemeente van Rome dat wij diep van binnen allemaal iets van God kennen. Ik denk dat we allemaal iets hebben met verhalen van koninkrijken, omdat we allemaal (bewust of onbewust) weten dat er ooit een Koning was op deze aarde en dat alles perfect was. We weten diep in onze ziel dat we door Hem te dienen en lief te hebben, kunnen worden zoals we bedoeld zijn. En daarom weten wij dat het in feite de waarheid is, waar al de sprookjes naar verwijzen – de toekomst van de Koning zal alles goedmaken. En dit is ook wat we in de Evangeliën lezen: de Koning komt terug. Hij zal alles goedmaken. De dag van het oordeel komt eraan. We zien uit naar een Koninkrijk waar het zó gaat zoals de Koning wil, omdat dát goed is… (in plaats van een democratie).
Ik lees met je een paar verzen uit Psalm 98.
Zing voor de HEER een nieuw lied: wonderen heeft Hij verricht. Zijn rechterhand heeft overwonnen, zijn heilige arm heeft redding gebracht. De HEER heeft zijn overwinning bekendgemaakt, voor de ogen van de volken zijn gerechtigheid onthuld. (…) De einden der aarde hebben het gezien: de overwinning van onze God. (…) Blaas op de ramshoorn en de trompetten, juich als de HEER, uw koning, verschijnt.
Als je het geheel van Psalm 98 bekijkt dan zie je dat het hier gaat over een Koning die komt om recht te spreken. En iedereen zingt en klapt van blijdschap omdat God dat komt doen! De rechtbank is meestal geen plek om een feestje te bouwen. Dus hoe zit dat?
De dag van het oordeel… is voor veel mensen reden geweest om de kerk te verlaten. Misschien ook voor jou, ooit, lang of kortgeleden. God is Liefde toch!? Waarom dan zo’n oordeel erbij. Maar luister nu eens goed. Lange tijd dachten we in onze maatschappij dat het fantastisch was om ‘postmodern’ te zijn. En wat we bedoelden was: er is geen waarheid. Niemand kan zeggen dat iets goed of fout is. Maar als dat zo is, dan kan er toch uiteindelijk ook geen recht gedaan worden? We hebben waarheden nodig… maar we zijn er ook bang voor. Iemand moet iets aan alle onrecht in de wereld doen. Maar tegelijk realiseer je je dan: en ik dan!? Sta ik zelf zuiver ten opzichte van God als Hij recht gaat brengen?
In de Bijbel horen we God zeggen: ‘Jullie zijn Mijn volk; Ik ben jullie God.’ HH
Hij gaat een verbond met ons aan: als je mij gehoorzaamt, zal ik je zegenen. Maar direct zien we ook dat wij God nooit helemaal gehoorzamen. We schieten tekort. En wat doet God? Er zijn veel teksten in de Bijbel waarin God zegt dat Hij ons nooit zal verlaten. Hij zal Zijn verbond met ons nooit verbreken. Ook niet wanneer wij dit zelf wel doen. Maar dan de andere teksten, zoals in de eerste boeken van de Bijbel, waar Mozes ons zegt dat God ons niet zal vergeven als wij onze eigen weg gaan.
Dé grote vraag is of God óns ook opgeeft. Want Jezus zegt: ‘Wie standhoudt tot het eind, die wordt gered.’ Als het je niet lukt, dan heb je dus alsnog pech. En als God mij op kan geven, hoe zit het dan met Zijn onvoorwaardelijke liefde? Of ziet Hij alles door de vingers en zal Hij ons ondanks alles toch accepteren? Maar als dat zo is, wat moet je dan met Zijn heiligheid en rechtvaardigheid? De Bijbel spreekt zichzelf dan toch wel tegen! Want wat is het nu? Houdt God onvoorwaardelijk van ons óf zal Hij ons toch oordelen?
Psalm 98 kijkt terug, naar de uittocht uit Egypte, maar kijkt ook vooruit. Als Maria, de moeder van Jezus, beseft dat ze de Verlosser in zich draagt, dan haalt ze Mirjam (Mozes’ zus) en Psalm 98 aan. Omdat zij beseft dat Jezus het probleem van de dag van het oordeel oplost. Wat wij in Jezus zien, is dat de Rechter het oordeel uitspreekt en vervolgens zelf de straf draagt. Jezus is de rechter die veroordeeld werd. Aan het kruis lost Jezus het probleem van het oordeel op. Hij is de Koning die je nooit zal onderdrukken. Kijk naar wat Hij voor jou gedaan heeft. En dus kun je God lofzingen en prijzen met alles wat in je is, om op grond van wat Hij deed en ook op grond van wat Hij gaat doen.
Kun jij ondertussen gewoon doorleven? Ja, want op een dag… komt Jezus terug. Hij is in aantocht, de rechter van de aarde. Zie je er naar uit!? Ik wel. Ik zie uit naar Zijn Koninkrijk. Want, Goddank, ik bén verlost. Om wat Hij heeft gedaan.