Zondag 18 juni

06:00-07:00
Like your love
- Jonny Diaz
Evergreen
- Barbra Streisand
Deep enough to dream
- Chris Rice

Summer Came With You
- Maria Solheim
Anoniem
- Ralph van Manen

Jesus Will Still Be There
- Point of Grace
Ready for the rain
- Phillips Craig & Dean
I've never known love
- Pam Thum & Clay Crosse

In My Mother's Eyes -
Kenny Marks

Kleiner
- Kinga Ban

Bringing You Around Again
- Dan Wheeler
I am sure
- Deniece Williams

Not Alone
- Salvador
Daily bread
- Jill Phillips

07:00-08:00
Home In Zion (Psalm 126) -
The Shiyr Poets
Light Of The World
- Lauren Daigle

Purified
- Michael W. Smith

There's something about that name
- Kathy Troccoli

Victory Day
- One Hundred Days

Dansen in de regen
- LEV

Where you belong
- Newsboys

Beyond justice to mercy
- Susan Ashton

In another place
- Chris Lizotte

Heart Of My Heart
- Lara Landon

The Power Of Your Love
- Don Moen
Mildheid En Majesteit
- Opwekking
Help somebody cry
- Greg Long


08:00-09:00
Ik ben zo dankbaar
- Reni & Elisa Krijgsman & Opwekkingskoor & band
Psalm 73: 'k Zal dan gedurig bij U zijn -
Samenzang Bovenkerk
Kom Laten Wij Aanbidden
- Bouw Uw Troon
Hij Beweegt De Aarde
- Christian Verwoerd
De Heer beschut wie bij Hem schuilen
- Samenzang Oude Kerk Scheveningen
Gods hart klopt voor jou
- Joke Buis
Aanbidden kan met woorden -
Wim Bevelander
De Heer kent al de zijnen
- Chr. Gem. Koor 'Excelsior'

Thuis
- Sela
Een Hoop Die Zeker Is
- Opwekking
Wij gaan op weg -
Westerpraisekoor & CGK 't Harde
Halleluja (short version)
- The Psalm Project

Ik zag het nieuw Jeruzalem -
Chr. Gem. Koor Eensgezindheid

Ik hoor bij U
- Elize Verlaan

Overdenking van Peter Kruijt.

'Volg mij'

Op een vrijdagavond laat liep mijn zoon naar het station van Zwolle. Hij moest naar huis in Amersfoort, maar er waren werkzaamheden aan het spoor dus werden er bussen ingezet tussen Zwolle en 't Harde. Zoonlief liep richting het busstation toen er opeens een jongen naast hem kwam lopen. Die jongen was duidelijk onder invloed van één en ander en keek niet geheel helder de wereld in. Ook liep hij op blote voeten met zijn schoenen in de hand. Hij vroeg aan mijn zoon: waar ga je heen? Mijn zoon vertelde dat hij naar Amersfoort ging, maar nu op zoek was naar de goede bus om in 't Harde te komen. Daarop vroeg de jongen: ben je dronken? Mijn zoon antwoordde ontkennend. Toen zei de jongen: 'dan volg ik jou'.

In de bus viel die jongen gelijk in slaap, maar af en toe werd hij wakker. Dan keek hij verwilderd om zich heen, maar zodra hij mijn zoon zag keerde de rust weer terug en zakte hij weer in slaap. In 't Harde aangekomen maakte mijn zoon hem wakker en zei hij dat ze er waren. Bestemming bereikt.

Ik vond het wel getuigen van zelfinzicht van die jongen. Die zo van de wereld was dat hij wist dat hij zelf van zijn 'lang-zal-zijn-leven' niet de goede bus zou vinden. Dat hij iemand nodig had om te volgen zodat het toch goed zou komen.

Het brengt mij bij die prachtige geschiedenis van de roeping van Levi uit Lukas 5. Ik lees de verzen 27 tot en met 32 even voor:

Daarna vertrok Hij en zag bij het tolhuis een tollenaar zitten die Levi heette. Hij zei tegen hem: ''Volg Mij!’ Levi stond op, liet alles achter en volgde Hem. Hij richtte in zijn huis een groot feestmaal voor Hem aan, waarbij een groot aantal tollenaars en anderen samen met Jezus aanlagen. De farizeeën en hun Schriftgeleerden zeiden morrend tegen zijn leerlingen: ‘Waarom eet en drinkt u met tollenaars en zondaars?’ Maar Jezus antwoordde: ''Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel; Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot inkeer op te roepen, maar zondaars.’ (NBV21)

Jezus ziet Levi. Daar begint het mee. Eigenlijk staat er niet gewoon 'zien', maar een iets sjieker woord voor 'zien', wat je ook zou kunnen vertalen met 'aanschouwen'. Aanschouwen is wat je bij een zonsopkomst doet of een schilderij. Aanschouwen is als het ware deel worden van wat je ziet. Jezus ziet Levi waar alle andere mensen deze Levi het liefst negeren. Als tollenaar was hij een soort NSB-er die samenwerkte met de onreine, Romeinse overheid. Die met het innen van de gelden hun macht in stand hield. Die eigenhandig meewerkte aan dat onverteerbare gegeven dat het door God gegeven land aan de nakomelingen van Abraham in handen was van onreine heidenen. Niemand zag Levi of wilde hem zien. Maar Jezus wel. Hij ziet Levi.

Niet alleen ziet Jezus Levi, maar Hij spreekt hem ook aan en zegt: 'Volg mij.' Als een rabbi in de tijd van Jezus deze woorden zei dan betekende dat zoveel als: 'volg mij, want ik zie in jou dat je kunt worden als ik.' Er hing veel van zo'n vraag af, ook voor de rabbi in kwestie zelf. Jouw volgelingen bepaalden in zekere zin je nalatenschap. Hoe toegewijder en slimmer zij waren, des te meer vleugels kreeg je onderwijs als rabbi. Het is daarmee tamelijk bizar dat Jezus een tollenaar uitkiest om deze vraag te stellen. Iemand die door zijn beroep al laat zien dat hij ongeschikt is voor een levensstijl in navolging van een rabbi. Maar Jezus ziet Levi en zegt: "Volg mij" Jezus ziet dat Levi kan worden als Hij.

In onze tekst staat vervolgens dat Levi opstaat, alles achter laat en Jezus volgt. In die logische volgorde: opstaan, achterlaten en volgen. In de grondtekst staat de volgorde anders. Daar staat dat Levi alles achterlaat, vervolgens opstaat en volgt. Een volgorde die iets laat zien van de essentie van het volgen van Jezus: alles achterlaten en op weg gaan. Alles verliezen om in dat verlies te ontdekken dat je alles vindt. Want hoewel Levi Jezus gaat volgen is het eerstvolgende wat we lezen precies het tegenovergestelde: Jezus volgt Levi. Jezus volgt Levi naar dat feestmaal bij Levi thuis waarbij Hij met een groot aantal tollenaars en anderen aan tafel gaat. Een voor die tijd onvoorstelbare actie. Jezus gaat onbekommerd een diepe verbinding aan met Levi en dompelt zich onder in Levi's wereld. Onbegrijpelijk voor elke rechtvaardige Jood in de tijd van Jezus die wilde leven naar Gods geboden. Onbegrijpelijk ook voor de andere discipelen van Jezus die buiten staan en zich waarschijnlijk verbijsterd afvragen wat voor Rabbi zij in hemelsnaam zijn gaan volgen. En dan komen er nog een paar farizeeën en Schriftgeleerden bij hen staan ook die de terechte vraag stellen waarom Jezus eet met tollenaars en zondaars. Dit zal ook precies hun vraag zijn geweest waardoor ze met hun mond vol tanden staan.

Maar Jezus antwoord de Schriftgeleerden en zegt: 'Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot inkeer op te roepen, maar zondaars.' Jezus die de farizeeën eigenlijk vertelt dat zij zich maar bezig moeten houden met de rechtvaardigen. Met het scherp slijpen van de wet. Met het trekken van de lijntjes. Terwijl zij dat doen, houdt Jezus zich bezig met de rest van de wereld. Degenen die Hem nodig hebben. De zieken. De zondaars. Het echte werk.

Wat een spiegel houdt Jezus ons hiervoor. Wij kunnen in onze kerken druk zijn met wie er wel bij ons aan het avondmaal mogen en wie niet. Wie er wel bij horen en wie niet. Wie zondaren zijn en wie niet. Jezus overstijgt al dat soort discussies door zich diepgaand met Levi te verbinden en Zijn leven met Hem te delen. Ik voel mij in deze geschiedenis als een van die discipelen die met de mond vol tanden staat te kijken. Tussen de roekeloze liefde van Jezus en de terechte vragen over zonde en zondaren die je vanuit de Schrift kunt stellen. Tussen het zien van de ander zoals Jezus doet en de manier waarop we met ethische dilemma's omgaan in de kerk. Tussen het 'kom bij ons!' of 'mag ik dan bij jou?'.

Jezus spreekt tegen de Schriftgeleerden over zieken en zondaren. Maar daar spreekt Hij niet over tegen Levi. Jezus zegt niet tegen Levi dat hij ziek is of een zondaar. Jezus zegt tegen Levi: 'Volg Mij.' Meer had Levi blijkbaar niet nodig om te horen.

Jezus nodigt u en mij ook uit in Zijn voetspoor. Als zieken die een dokter nodig hebben. Als een jongen op blote voeten met schoenen in de hand die op zoek is naar de juiste bus om thuis te komen.