2 feb: Angst en vertrouwen

Muziekgegevens

1) Ja waarlijk, God is Isrel goed, Psalm 73: 1, 12 en 13

2) Ga niet aleen door ’t leven, Joh. de Heer 53

3) Wees dan niet bang, geen bundel

4) O Jezus, hoe vertrouwd en goed, LvdK Gez. 446: 1, 2, 3 en 7

5) Neig, o Heer, uw gunstig oren’, Psalm 86: 1 en 6

6) Ik roem in God, ik prijs ’t onfeilbaar woord, Psalm 56: 5 en 6

7) Als g’ in nood gezeten, Joh. de Heer 7

8) Ik vertrouw op U

9) Zijn liefde zocht mij teder, Joh. de Heer 497

10)Dat ons loflied vrolijk rijze, Joh. de Heer 34

11)Alzo lief heeft God de wereld gehad, geen bundel

Meditatietekst

David vertelt in deze Psalm dat hij bang is en dat zijn we van hem niet gewend. Onbevreesd ging hij in Gods naam af op de reus, maar nu is dat anders. Hij is bang, want er zijn mensen om hem heen die hem bedreigen en ze zijn in de meerderheid, hij zit in het nauw. Angst is een onvoorspelbaar fenomeen, als een roofdier dat een poos ligt te loeren, je voelt dreiging en onrust maar dan opeens bespringt het je. Je keel wordt dichtgeknepen, je maag keert zich om en een koude hand legt zich om je hart. Angst kan je verlammen.

Wees gerust, ik ga op deze zondagmorgen geen beschouwing houden over angst maar ik wil u laten horen hoe David ermee omgaat. Het vers waarvoor ik uw aandacht vraag is kort en spannend. Vers 4: Op de dag dat ik vrees vertrouw ik op U. Op het moment dat het toeslaat, dan vestig ik mijn vertrouwen op God. Klopt dat wel? Als ik bang ben, ben ik niet erg in de stemming om God te vertrouwen. Dan raak ik het kwijt en net als de discipelen weet ik niet of de Here wel zal helpen.

Maar David zegt dus het omgekeerde: op de dag dat ik vrees op dat moment vertrouw ik op U. En sinds David hebben veel mensen dat gezegd, dit is een lievelingstekst van veel gelovigen. Want het vertrouwen waar David over spreekt – daar hoef je niet voor in een goede stemming te zijn, nu kan ik het opbrengen om God te vertrouwen. Nee, in je angst komt het vertrouwen naar je toe. Dat is het wonderlijke. Hoe gebeurt zoiets? We moeten goed lezen wat de tekst zegt. David zegt niet: als ik bang ben, vertrouw ik op God. Hij zegt hier: dan vertrouw ik op U. Hij spreekt God aan, in zijn angst en paniek. Godsvertrouwen kun je proberen uit jezelf te halen maar als je bang bent kan het zomaar zoek zijn; er zit geen plek in ons waar je altijd wel Godsvertrouwen vandaan kunt halen. De bange momenten leren je dat je het krijgt.

David spreekt God aan, U, ik vertrouw op U. In het roepen tot Hem kom je midden in je angst terecht bij wat vast staat. Al noem je alleen maar Gods naam: Here. O Here, zeiden mensen vroeger, als er iets ergs gebeurde. Oh my God, hoor je vandaag. Vaak oppervlakkig, maar toch: je kunt slechtere woorden gebruiken als er een ramp gebeurt. David komt bij God en ook bij Gods Woord. Er is een belofte, Ik laat je niet schieten, ook niet als je door het water en door het vuur gaat. Ik vertrouw op U, wil niet anders zeggen dan: hier houd ik aan vast, tegen mijn angsten en tegen alle bedreiging in. In God prijs ik zijn Woord, zegt David. En dan kun je als bang mens toch zeggen: ik vrees niet.

Verdwijnt de angst uit je leven door het geloof? Maakt geloven je onkwetsbaar? Dat denk ik niet. het keert weer terug, de angst voor de dood en voor wat mensen je kunnen aandoen. Maar je kunt wel iets leren gaandeweg en dat is dat je niet zo bang hoeft te zijn voor je angsten. Ze horen bij dit leven maar ze zijn al overwonnen.

Vrees niet, die woorden horen we vooral uit de mond van Jezus. Hij was niet bang voor vijanden, zoals David, maar toch brak de dag aan dat hij bang werd, meer dan iemand zich kan voorstellen. De dag dat ik vrees vertrouw ik op U. Ook Jezus hield niets anders over dan deze Psalmregel. In die nacht zei hij U. Vader, wat U wilt dat zal gebeuren. Zo ging hij naar het kruis.

Vandaag is het zondag en vieren we dat Jezus erdoorheen is gekomen, Hij werd verlost uit zijn angst. Wij zijn nog niet verlost zoals hij, maar we worden wel beschermd door zijn woord voor iedere dag: vrees niet. Hij moet het steeds opnieuw zeggen en wij moeten het steeds opnieuw horen.

Misschien zit u naar deze overdenking te luisteren met het gevoel: dit is niet voor mij. Ik heb geen last van bedreiging en ik ben ook niet bang uitgevallen. Ik leid een rustig leven. Maar misschien hebt u hier dan wat aan voor een ander, een medemens van u die angstig leeft omdat hij zich gekleineerd voelt door anderen, op het werk. Er zijn zoveel angsten die mensen neerdrukken, en overal is er de angst voor de dood. Wat is er mooier dan tegen je medemens te kunnen zeggen: in Jezus’ naam, wees niet bang.

In China groeit de christelijke gemeente maar ze wordt ook bedreigd. Ik hoorde over een kerk in een stad waar alleen volwassenen naar binnen mogen om de dienst mee te maken, de kinderen en jongeren moeten buiten blijven, die worden tegengehouden bij de ingang en hun namen worden genoteerd. Heel verontrustend. Wat staat hun nog te wachten? De dag dat ik vrees, vertrouw ik op U – dat doen ze daar door veel te zingen, het vertrouwen zing je elkaar toe in lofprijzing en smeekgebed.