21 november: Schuilen bij de Allerhoogste

Muziekgegevens

1) Psalm 65 ‘De lofzang klinkt uit Sions zalen’ Oude Berijming 1773

2) Hij die rustig en stil, Lied 133 Joh. de Heer

3) Mijn Toevlucht, Geen bundel

4) Blijf bij mij Heer, Gez. 282 NH-Bundel

5) Psalm 16 ‘Bewaar mij, want ik schuil bij U’, Nieuwe Berijming 1967

6) Nooit ver bij jou vandaan, Geen bundel

7) Psalm 62 ‘Mijn ziel is immers stil tot God’, Oude Berijming 1773

8) U bent mijn schuilplaats Heer, Lied 176 Opw.

9) God van liefde, God van trouw, Geen bundel

10) De Heer beschut wie bij Hem schuilen, Lied 270 Bundel Zingende Gezegend

11) Hoe heerlijk is Uw naam, Geen bundel

Meditatie

Crisis...

Het is een woord dat we veelvuldig om ons heen horen vallen.
Zo kennen we de klimaatcrisis, de stikstofcrisis, de vluchtelingencrisis, de coronacrisis, etc. Maar raken deze crises ons persoonlijk? Misschien raakt de coronacrisis ons nog wel het meest door de maatregelen waar we nog steeds mee te maken hebben, al wordt het gelukkig wel steeds minder.

Hoe ga je nu om met een crisis die ineens in je leven aanwezig is? En dan trek ik het breder dan de coronacrisis alleen.

Vandaag wordt ook wel Voleindingszondag -of Eeuwigheidszondag- genoemd. In kerken worden vandaag de namen voorgelezen van hen die ons ontvallen zijn. En misschien heeft u dat wel meegemaakt, korter of langer geleden. Het overlijden van een geliefde, waardoor je in een diepe crisis zit.

Een crisis, het kan je dus zomaar treffen...

Als gezin hebben wij vorig jaar maart allemaal corona doorgemaakt en vrij ernstig ook. Tijdens het herstel ben ik onder de indruk geraakt van Psalm 62.
Hier ontmoeten we David die zich in een diepe crisis bevindt. En wat doet hij? David wordt rustig, hij wordt stil! Even geen geklaag aan God en ook roept David God niet ter verantwoording voor wat hem allemaal overkomt.
Niets van dat alles.

Te midden van de crisis is hij stil!
Hoe kan hij dat, vraag je je misschien af... David geeft ons het antwoord:

‘...van Hem komt mijn redding!’

David is ervan overtuigd dat God hem zal redden uit deze crisis. Dat heeft David vaker ervaren en hij is ervan overtuigd dat God hem opnieuw zal redden!
Daarom schuilt David bij de Allerhoogste en vindt zijn rust bij God.

Waar vind jij je rust?
Waar schuil jij?
Word je stil net als David? Of roep je God ter verantwoording dat het niet eerlijk is wat je overkomt?

Uit onszelf hebben we een onrustig hart. We denken dan dat we van alles nodig hebben om ons hart tot rust te brengen.

Tim Keller schrijft in zijn dagboek over de Psalmen:

‘Als we moeiten meemaken, dan kletst onze ziel tegen ons: ‘Dit of dat hebben we nodig, anders redden we het niet! Dit of dat moet echt gebeuren, anders gaat het helemaal mis!’’

Psalm 62 laat ons zien waar we echt tot rust kunnen komen. Tot rust kom je bij God de Vader! Hij is mijn rots, mijn redding, Hij is een burcht, ik zal niet wankelen... Bij Hem ben je veilig!

Zonder Hem zullen de golven over ons heen beuken en zullen we verdrinken.

Als je crisissen meemaakt, kan je het zicht op God kwijtraken. Kan je ervaren dat je er helemaal alleen voor staat en dat God je in de steek gelaten hebt.

Psalm 62 maakt daar resoluut korte metten mee. God laat je niet in de steek! Hij is er, zo is zijn naam...

Deze Psalm wijst ons de weg naar God. Daar moet je zijn, daar komt je tot rust. Hij is inderdaad de rots waarop je kunt bouwen.
Want Hij is en blijft dezelfde God, Hij heeft alle macht in hemel en op aarde. God is een betrouwbare schuilplaats!

En als je dan schuilt bij God, betekent dat dan dat je een leven zonder crisissen zal hebben? Dat zou natuurlijk geweldig zijn... Maar zo werkt het niet! God knipt niet even met zijn vinger om ons leven leuk te maken. We leven in een gebroken wereld...De zonde heeft veel kapot gemaakt in onze wereld en levens. Maar als je God kent en in Hem gelooft, bij Hem rust, dan kan je door... wat je ook meemaakt.

Doe het maar, roept David ons op. Vertrouw maar op Hem, altijd, open je hart voor Hem... Want: de macht is aan God! Hem loopt het niet uit de hand.

Misschien denk je nu wel:

‘Het klinkt allemaal zo mooi, maar ik vind het zo ontzettend moeilijk! Rust zoeken bij God, rust vinden bij God.’

Je gedachten blijven steken bij je moeiten en je zorgen. Hoe vind je nu rust bij God?
Wat mij geholpen heeft is dagelijks de Bijbel te openen en te blijven bidden. Door dagelijks bezig te blijven met de dingen van de Heer. Want... van Hem komt de redding!
Van niets en niemand anders...
Redding, in het Hebreeuws is het jesjoea. Het is de Joodse naam van Jezus. Hij is dé Redder!
Hij redt ons van de zonde, Hij redt ons van de onrust. Hij geeft hoop op de toekomst!
En die hoop is niet simplistisch: als je maar gelooft en goed leeft, dan zal je niets overkomen en zal niemand je ontvallen.

De weg van Jezus ging langs het kruis en als wij Jezus volgen, dan gaat onze weg ook langs het kruis. Krijgen we te maken met lijden. Maar gelukkig, het lijden heeft niet het laatste woord! Ooit komt er een dag dat alles nieuw zal worden. Als Jezus terugkomt en er een nieuwe hemel en aarde zal komen.

Zo ver is het nog niet... het vraagt ons nog even geduld te hebben.
Daar is overigens niets passiefs aan, het gaat om een actief verwachten op en actief bidden om de terugkomst van onze Heer Jezus:

‘Uw koninkrijk kome...’

Het komt goed, echt waar! Al begrijpen wij er als mensen er soms helemaal niets van. Schuil dan maar bij God, Hij is onze Schuilplaats!

Ik sluit af met opnieuw een citaat van Tim Keller uit zijn Psalmendagboek:

‘Terwijl elke seconde die wij moeten lijden voor ons een eeuwigheid lijkt te duren, zijn Gods zegeningen en genade er elke morgen opnieuw voor ons. Hij zal ons nooit vergeten of loslaten, en ook al schreeuwen we het naar Hem uit en vertellen we Hem dat we ons door Hem verlaten voelen, Hij zal ons nooit in de steek laten...’