14 juni: Wat een Vader!

Muziekgegevens

1) Psalm 32: Welzalig hij, wiens zonden zijn vergeven, geen bundel

2) Dat ons loflied vrolijk rijze, Joh. De Heer gez. 34

3) ‘k Ben een koninklijk kind, Joh. De Heer gez. 60

4) Onze Vader, Opw. 436

5) Veilig Thuis (De verloren zoon), geen bundel

6) Abba Vader, Joh. De Heer gez. 100

7) Psalm 103: Gelijk het gras is ons kortstondig leven, geen bundel

8) God van liefde, God van trouw, geen bundel

9) Hemelse vader, Joh. De Heer gez. 931

10) Heer, ik geef m’ aan U volkomen, Bundel Leger des Heils lied 16

11) Loof de Koning, heel mijn wezen, LvdK gez. 460

12) Abba Vader, Opw. 136

Meditatie

Bijbelgedeelte

11. En Hij zei: Een zeker mens had twee zonen.

12. En de jongste van hen zei tegen zijn vader: Vader, geef mij het deel van de goederen dat mij toekomt. En hij verdeelde zijn vermogen onder hen.

13. En niet veel dagen daarna maakte de jongste zoon alles te gelde en reisde weg naar een ver land en verkwistte daar zijn vermogen in een losbandig leven.

14. En toen hij er alles doorgebracht had, kwam er een zware hongersnood in dat land en begon hij gebrek te lijden.

15. En hij ging heen en voegde zich bij één van de burgers van dat land, en die stuurde hem naar zijn akkers om de varkens te weiden.

16. En hij verlangde ernaar zijn buik te vullen met de schillen, die de varkens aten, maar niemand gaf hem die.

17. En nadat hij tot zichzelf gekomen was, zei hij: Hoeveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed en ik kom om van honger.

18. Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u.

19. En ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden. Maak mij als één van uw dagloners.

20. En hij stond op en ging naar zijn vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem

Meditatie

Na het vertrek uit zijn vaderhuis gaat het met de verloren zoon (zo noemen we hem maar) van kwaad tot erger. Daar heeft hij het ook zelf naar gemaakt. Totdat hij tot inkeer komt en besluit terug te gaan naar huis.

Deze laatste lijn pakken we op, want er gloort licht aan de horizon van het leven van de verloren zoon. Nu hij in vers 17 tot de conclusie komt: Ik heb honger en in het huis van mijn vader is overvloed! Daarom ga ik hier weg. Want hier blijven betekent mijn definitieve ondergang. Nu blijft mijn maag leeg. Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan. En ik zal tot mijn vader zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de Hemel en voor u. Ik ben niet meer waard uw zoon te worden genoemd.

Een wonder vindt in het leven van deze verloren zoon plaats. Hij realiseert zich in een flits: Ik zit op dood spoor. Ik heb het in mijn eentje niet kunnen redden. Hier blijven betekent voor mij: Ik ben dan reddeloos verloren. Dan blijf ik buiten het vaderhuis en zie ik mijn vader niet meer.

Wat zit hier achter? Alleen maar een lege maag? Dus eigen belang? Om te overleven? Of is het de liefde van de vader die trekt? Want hij noemt in vers 18 de naam van zijn vader weer als hij tot zichzelf komt en zegt: ‘Vader ik heb gezondigd!’ Hier ben ik. Ik kom tot u.’ Ik moet mij diep schamen. U heb ik onteerd. Zo kom ik met lege handen.

Zou de verloren zoon in vers 18 dit tegen iemand hebben gezegd? We lezen het niet. Het lijkt wel als of hij het ‘Ins Blau hinein’ zegt. En tegen zichzelf praat. Al was zijn vader al dichtbij. Als hij tot zichzelf komt. Het heeft hier alle schijn van dat deze zoon als een soort magneet naar de vader wordt toegetrokken. Zoals we ook in Johannes 6, vers 44 lezen: Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader die Mij heeft gezonden hem trekt. De aantrekkingskracht van de hemelse Vader is bepalend.

Wat een Vader! Die u/mij als een magneet naar zich toe wil trekken! En mij als zondaar rehabiliteert! We lezen in Galaten 4: omdat u kinderen bent, zo heeft God de Geest van Zijn Zoon uitgezonden in uw hart, die roept: ‘Abba’ Vader.

‘Ik zal opstaan’, roept de verlóren zoon. De vader is zijn zoon verloren, kwijtgeraakt. Wel blijft de relatie bestaan: hij blijft de zoon van zijn vader. Een appel kan nog zo ver wegrollen van de boom, de appel is van die appelboom. De zoon kan nog zo ver bij zijn vader en het huis van zijn vader zijn, Hij blijft zoon van zijn vader. Prachtig! Deze relatie. Hoe ons leven ook is, In wat voor gedoe we terecht zijn gekomen, De hemelse Vader wil ons zien. Terugzien en terughebben. Wat we er ook van terechtbrengen, de vader wil vergeving geven, herstellen en vernieuwen. Aan de hemelse Vader ligt het NIET!

Natuurlijk is er een groot verschil tussen de beslissing om terug te keren en de feitelijke aankomst thuis. Die afstand tussen deze twee moet met gezond verstand en discipline worden overbrugd. En die discipline houdt in dat je een kind van de Allerhoogste God mag zijn en steeds weer terug moet naar deze Vader!

Inmiddels wordt deze lijn duidelijk: De verloren zoon wórdt bewaart voor erger, wordt bewaard voor zijn definitieve ondergang. Aanvankelijk was zijn verlanglijst: Ik wil zo ver mogelijk bij mijn vader vandaan en dat programma heeft hij helemaal uitgevoerd. Nu staat boven aan zijn verlanglijstje: Ik wil terug naar Vader. Mijn ABBA. Mijn papa. En zalig hij deze verloren zoon, die in zijn hachelijkst lot. En het was hachelijk. Risicovol. zijn hoop vestigt op de Heere zijn God.

Hoe kan de hemelse Vader zo zijn? Johannes 3 zegt: Zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar het eeuwige leven heeft. Jezus Christus, De Zoon van God werd Zelf de verloren Zoon. Hij verliet Zijn Vaderhuis, kwam in deze wereld terecht, gaf alles wat Hij had weg. Om uiteindelijk aan kruis te sterven.

Ik realiseer mij dat de stem van Gods liefde in het diepst van mijn hart doorklinkt als ik dit mij bewust ben: De liefde van de hemelse Vader dat zichtbaar is geworden in Jezus Christus. Hij werd in deze wereld bewust gezonden, om alle verloren zonen en dochters op te halen en in het Vaderhuis te brengen. Want er is geen weg tot de hemelse Vader en het Vaderhuis buiten Jezus Christus om! ABBA VADER, U alleen, U behoor ik toe! Wat een VADER!

AMEN