Zondag 17 april 2022

06:00-07:00
The Sweet Love Of Jesus – Andrae Crouch And The Disciples
Holy Is The Lamb – Oleta Adams
Come, People Of The Risen King – Simple Hymns & Pat Barrett
Not Guilty - Mandisa
Yes He Lives – Cliff Richard
For God So Loved – Brian Free & Assurance
Miracle Of Mercy – Steven Curtis Chapman
Welk Een Vriend Is Onze Jezus – Joke Buis & Band
Because He Lives – Guy Penrod
I Will Choose Christ – Kathy Troccoli
You Need A Reason – The Sweet Comfort Band
Love Has A Hold On Me – Amy Grant
Calmly Resting In The Lord – The Erwins
God Who Saves – Caedmon’s Call

07:00-08:00
Jesus Is The Answer – Michael W. Smith
Wonderful, Merciful Saviour – Susan Ashton
I Will Sing Of My Redeemer – Fernando Ortega
Op U Alleen, Mijn Licht, Mijn Kracht – Elise Mannah
Holy, Holy, Holy – Keith Green
Jesus Your Name – Becker, Getty & Hogg
There Is A Redeemer – The Sonflowerz
Mijn Redder – Opwekking & Marcel Zimmer
I Wish You Jesus – Scott Wesley Brown
Amazing Grace – Celtic Woman
Risen Indeed – Andrew Peterson
Pass Me Not – The Martins
Only Jesus – Adrian Snell

08:00-09:00
Jezus’ Liefde Voor Mij – Sela
Daar Juicht Een Toon, Daar Klinkt Een Stem – CMK ‘Jeduthun’
‘k Ben Een Koninklijk Kind – Zanggroep & Talitha Nawijn & Suzanne van der Velde & Rodney Birsak
Genade = Genoeg – Gerald Troost
Christus Onze Heer, Verrees – Samenzang
Zo Is Uw Liefde Voor Mij – Wim Pols
U Zij De Glorie – Koor & Band Opwekking
Kroon Hem Met Gouden Kroon – CGK Cantate Deo
Feestzang – The Psalm Project & Ariën Vink
Jezus, Alles Geef Ik U – Kithara
De Heer Is Verrezen – CGK Vox Jubilans
Uw Genade Is Mij Genoeg – Marcel & Lydia Zimmer
Ik Leef Omdat Mijn Heer Is Verrezen – Opwekking
Ik Weet Dat Mijn Verlosser Leeft – Jong Gemengd Koor Immanuël
Heer, Uw Licht En Uw Liefde Schijnen – Diverse Solisten

Meditatie van Marco Hofland

Heb je al geboekt voor de zomervakantie?
Lekker erop uit.
Luxe huisje?
Of toch weer kamperen?
Creperen, zei laatst iemand tegen me.
Hij zei: vorig jaar heb ik me toch weer over laten halen om te gaan kamperen.
En dan niet Glamping.
Luxe kamperen.
Maar echt kamperen.
Back to basics.
Goed voor de gezinssfeer. Zei mijn vrouw.
En ook een stuk goedkoper.
Het eerste wat ik moest doen is een trekhaak laten bevestigen achter m’n auto, toen een aanhanger gekocht, een bungalowtent, tentjes voor de kinderen, matrasjes, gasstel en chemisch toilet.
Voor die prijs alleen al kon ik 3 weken naar een luxe resort aan de Côte d'Azur.
‘s Nachts sliepen we op onze comfortmatrasjes van precies 1 cm dik.
Ben net ontslagen bij de fysio.
Thuis heb ik de nieuwste Auping van 4000 euro.
Licht moest ik maken met een gaslamp, met een kousje erop.
Weleens geprobeerd Marco om dat in het donker aan de praat te krijgen?
Thuis heb ik voor duizenden euro’s halogeen en led-verlichting.
De tweede nacht was er een wolkbreuk, waardoor ik greppels moest graven rond de tent.
De volgende ochtend stapte ik daar geheel slaapdronken nog middenin.
Eten deden we op een een pits gasstel.
Tegen de tijd dat het water aan de kook was was je honger over en kon je gaan slapen.
Thuis heb ik een AGA kooktoestel met 6 keramische platen en 7 ovens…
Maar het was wel goed voor de sfeer…
Toen we weer naar huis gingen…
Nee, deze zomer gaan we weer gewoon naar een huisje in Zuid-Frankrijk, zei die.

Maar het is waar natuurlijk.
Wen eraan.
Het leven is niet altijd leuk.
Dat is wat psychiater Dirk de Wachter zegt.
Het idee dat het leven vooral leuk moet zijn, is dé ziekte van deze tijd, zegt deze psychiater.
En die obsessie met geluk, komt volgens de psychiater door ‘de afschaffing van de hemel’.
Nu we geen God meer hebben en geen hemel in het vooruitzicht, willen we alles zien te halen uit het leven op aarde.
Dat bleef bij me hangen.
Het idee dat het leven vooral leuk moet zijn, is dé ziekte van deze tijd.
Hoe waar!
Het leven is niet altijd leuk.
Leef je, dan ken je het.
Je wilde wat bereiken, maar het lukte niet omdat de mogelijkheden ontbraken.
Iemand die tot je vrienden of je familiekring hoort is ongeneeslijk ziek.
Verdriet omdat je geen kinderen hebt gekregen of omdat de kinderen die je kreeg je verwachtingen beschamen.
Iemand van wie je veel hield is er niet meer, het is stil geworden om je heen.
Iemand met wie je het leven zou willen delen verschijnt niet meer in je horizon.
Je mogelijkheden worden beperkter, de wereld wordt kleiner.
Bij verdriet hoort troost, maar waar vind je dat?
Daar heeft Paulus het over in 2 Korinte 1.
Hij begint met een loflied op de God van alle vertroosting.
Zo noemt Paulus hem hier: de God van alle vertroosting.
Paulus zelf is er ellendig aan toe geweest.
Woorden als: boven ons vermogen, uitzonderlijk groot.
En de apostel kon het niet meer aan.
Wat dan?
In die uiterst kritieke situatie was er maar één waardoor hij staande kon blijven. De God van alle vertroosting.
En da’s niet iets vaags, maar dat is de God van Pasen.
De God van alle vertroosting is de God Die de doden opwekt, zegt Paulus (vers 9).
Pasen laat zien wat God doet en wie Hij is.
Als het je als mens aan alle kanten bij de handen afbreekt, en je er geen vertrouwen meer in hebt. Dan is er één die bewezen heeft volkomen betrouwbaar te zijn. Eén op wie je echt kunt rekenen!
Want zo heeft God Zich laten kennen in de geschiedenis, de eeuwen door.
De formulering die Paulus hier gebruikt ontleent hij aan het Sjemoné Esré, het joodse dankgebed. In dat gebed wordt God genoemd de God Die de doden opwekt. Want zo heeft Abraham God al gekend. Waarom?
Omdat het schenken van een zoon aan een zeer oud echtpaar als Abraham en Sara, terwijl Sara onvruchtbaar is, dat is een opwekking uit de doden.
Uit de slavernij van Egypte geleid en gered dwars door de Rode Zee, dat was van de God Die de doden opwekt.
Weer naar huis gebracht na een ballingschap waar men aan alles wanhoopte: een opwekking uit de doden was het. Dat schrijft Ezechiël: doden stonden op!
En zelfs in onze eeuw na Auschwitz, dat het joodse volk weer thuis is in het land van hun vaderen, dat is een opwekking uit de doden.
Zo is God. En zo maakt Hij Zich bekend de geschiedenis door.
Opwekking uit de doden.
De God Die zich naam maakt dwars door onze onmogelijkheden heen.
En deze God is de levende, vandaag.
Twijfel en wanhoop, wees eerlijk, die zullen u en jou niet vreemd zijn.
Vragen en aanvechting.
Maar de God Die de doden opwekt is dezelfde, en Hij is de God van alle vertroosting.
Nee, het leven is niet altijd leuk.
Zeker niet.
Wen er maar aan.
Sinds het gesloten paradijs leven we in ene kapotte wereld.
Maar herken je dat ook, dat je niet wist hoe het verder moest, maar God wist de weg.
Ik zag geen hand voor ogen, maar Hij is mijn licht.

De wachtkamers zitten vol sinds ‘de afschaffing van de hemel’.
Wordt wakker.
Echt geluk is niet te maken, en te koop.
De hemel op aarde.
Die is hier.
Nergens anders.
Echte troost ligt hier.
Op Hem hebben we onze hoop gevestigd (vers 10).
Dat mag je vanwege Pasen met grote verwachting doen, want er is een troost die tegen alle verdriet opweegt.
Hoop en uitzicht biedt.

Ze zaten gevangen in een ingegraven cel, en keken door de tralies naar buiten.
Wat zie je, zei de één.
Modder zei de ander.
En jij, vroeg hij op zijn beurt.
Hij antwoordde: ik zie de sterren.